Indygo - dziś sztucznie wytwarzany, u swych korzeni jednak w pełni naturalny - to barwnik, który zrobił niezwykłą karierę estetyczną i komercyjną. Jego ceny budowały miasta i fortuny kupieckie w Azji i Europie. Niezwykle rzadki i cenny w XIX wieku, spopularyzowany został przez możliwość masowej produkcji nienaturalnego odpowiednika naturalnego zasobu. W XXI wieku Austria, Czechy, Niemcy, Słowacja i Węgry postanowiły powrócić do dawnej tradycji tworzenia błękitnego złota Europy. Dziś ponownie zasiewa się pola urzetem barwierskim, który po tradycyjnej obróbce staje się źródłem barwnika używanego w warsztatach rzemieślniczych parających się wytwarzaniem tkanin drukowanych lub po prostu tkanin w kolorze indygo. W 2018 roku na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości wpisana została natomiast pozycja “Tkanina drukowana (Blaudruck/Modrotisk/Kékfestés/Modrotlač), wytwarzanie tkaniny drukowanej za pomocą klocka drukarskiego i barwnika indygo” zgłoszona przez Austrię, Czechy, Niemcy, Słowację i Węgry. Poznajcie z nami tę niesamowitą historię.