Bezpretensjonalny, czuły, świetnie zagrany

Przedstawienie znakomite, poprawiające humor. Kameralny, sympatyczny teatr. Ach te wspomnienia wokalnej sprzedaży ziemniaków między blokami, dzieciństwo przed oczami staje. Zorientowałam się, że przez tytuł czekałam do końca na wątek dot. bezpłatnych stref parkowania, a pojawiła się tylko mała wzmianka, ale może zbyt dosłownie podeszłam do sprawy, bo poza tym byliśmy zachwyceni. Wiele form wyrazu, pomysłowo.

Wspaniały spektakl. Trochę nostalgii, dużo śmiechu i trochę wzruszeń, na prawde zaskakujący :) Każdy krakowianin powinien zobaczyć ten spektakl.

Doskonały, błyskotliwy spektakl pełen zaskakujących zwrotów akcji i spektakularnych, pomysłowych zabiegów teatralnych. Gorąco polecam!

Świetny spektakl. Piękny i plastyczny. Bardzo zabawny. Przeniósł nas w lata blokowego dzieciństwa. Byliśmy z dziećmi, chichrały się na maksa.

Spektakl mnie zachwycił - swoją treścią, kompozycją, środkami wyrazu. Był tak energetyczne, że rozedrganie towarzyszyło mi jeszcze długo po występie ♥

Młodzi aktorzy dobrze radzą sobie grając wprost przed publicznością, przedstawienie odbywa się w niewielkim pomieszczeniu. Bardzo dobrze przygotowane i odegrane role, na szczególną uwagę zasługują drobne rekwizyty, dzięki którym akcja szybko przenosi się w kolejne realia. Gra aktorów przekonująca i autentyczna, bez "teatralnych" zabiegów, jakby opowiadali swoje historie, jednocześnie dobrze poprowadzona narracja przekazywanych historii. Temat przedstawienia i sposób jego odegrania skłaniają do aktywnej interakcji, nawet pomyślałem, że na koniec ekipa aktorska będzie zachęcać do opowiedzenia własnych ciekawostek z życia sąsiedzkiego, ale skończyło się na drobnej pogaduszce z Widzami. Polecam przedstawienie też z tego powodu, że może skłonić do nawiązania bliższych znajomości na własnym podwórku, pokazuje, że z pozoru błahe historie, niepozorni sąsiedzi, z wspólnie tworzą to, z czym z czasem zaczynamy się utożsamiać. Kazimierz

Fajny, lekki, przyjemny spektakl oprawiony zróżnicowanymi formami (teatr cieni, musical, noir, maski). Osobiście odebrałem go jako nieco infantylny, bardzo prosty, jako taki spektakl familijny.

Zgadzam się z którąś z opinii, że spektakl był nieco infantylny. Miałam wrażenie jakbym uczestniczyła w spektaklu dla dzieci/ młodzieży. Nie chcę odejmować dużo gwiazdek, bo gra aktorska była naprawdę świetna i za to duże brawa. Aktorzy robili co mogli, żeby utrzymać uwagę widowni. Największy zarzut, to brak szumnie zapowiadanych ciekawych historii z osiedli i dzielnic. Myślałam, że dowiem się czegoś ciekawego na temat różnych zakątków Krakowa, niestety opowiedziane historie w żaden sposób nie wzbogaciły mojej wiedzy... Reżyser zbytnio skupił się na kwestiach wizualnych i muzycznych, przez co niektóre sceny strasznie się dłużyły. Jeszcze raz gratuluję aktorom, którzy dali z siebie wszystko i chętnie zobaczyłabym ich w bardziej ambitnym repertuarze.