Wenecki kompozytor późnego baroku Baldassare Galuppi cieszył się dużą popularnością wśród sobie współczesnych. Choć sławę przyniosły mu przede wszystkim dzieła sceniczne, to nie mniej zachwycające są jego wokalno-instrumentalne kompozycje religijne. Między innymi motet Confitebor Tibi, Domine zdradza nietuzinkowy talent melodyczny i niezwykłą sprawność w zakresie techniki kompozytorskiej. Pod tym względem wyróżnia się także Francesco Durante, który zyskał uznanie jako twórca dzieł instrumentalnych oraz wybitny pedagog. Za życia twórcy jego ekstrawaganckie utwory, jak m.in. Concerto nr 2, u jednych wywoływały zachwyt, u innych – zaskoczenie. Wszak nie bez przyczyny Rousseau uważał Francesca Durante za jednego z najwspanialszych ówczesnych włoskich mistrzów harmonii, natomiast Quantz krytykował za „dziwaczny smak”. W finale koncertu zabrzmi Stabat Mater Alessandra Scarlattiego. Przejmujący tekst i chorałowa melodia średniowiecznej sekwencji inspirowała wielu kompozytorów. Choć w XVI stuleciu została usunięta z liturgii przez sobór trydencki, to jej popularność wcale nie malała. Świadczą o tym przepiękne opracowania, szczególnie liczne w barokowym repertuarze włoskim, do którego należy dzieło Scarlattiego. Niewielki aparat wykonawczy – sopran, alt, smyczki i basso continuo – wystarcza neapolitańczykowi, by odmalować niezwykle ekspresyjny dźwiękowy obraz matki patrzącej na ukochanego syna konającego na krzyżu. Bogactwo środków retorycznych pomaga oddać nastrój kolejnych strof – wyrażających ból, wspólnotę w cierpieniu, ale także gorliwą wiarę i nadzieję na zbawienie. Marta Dziewanowska-Pachowska PROGRAM Baldassare Galuppi – Confitebor tibi, Domine Francesco Durante – Concerto nr 2 Affettuoso | Presto | Largo affettuoso | Allegro affettuoso Alessandro Scarlatti – Stabat Mater