Amerykański „one-woman show” o żelaznej damie Izraela, premier Goldzie Meir. W życiu Meir były dwa balkony. Z pierwszego, w mieszkaniu poza Tel Awiwem patrzyła na Morze Śródziemne i statki z tysiącami żydowskich uciekinierów przybywającymi do nowego państwa Izrael. Z drugiego obserwowała budowę reaktora atomowego w Dimonie. Autor, William Gibson pojechał do Izraela i przez kilka miesięcy rozmawiał z wszystkimi, którzy znali jej historię, a potem napisał sztukę. Tłumaczył: - Cromwell w Anglii, Robespierre we Francji, Lenin w Rosji – wszyscy gorąco pragnęli naprawić ludzkość. Dążąc do tego, ścięli wiele głów. Kiedy to zrozumiałem, znalazłem temat dla mojej sztuki, który włożyłem w usta Goldy: „Co się dzieje, kiedy idealizm staje się władzą?”. Zabija. John Adams powiedział, że „powinniśmy być świadomi naszej ignorancji, słabości i błędów”. A to jest bliskie słowu: „Szalom”. Sztuka opowiada nie tylko biografię Goldy Meir, jej drogę z Milwaukee do stanowiska premiera Izraela, ale przybliża jedną z najbardziej fascynujących karier XX wieku. Przede wszystkim zaś jest opowieścią o emancypacji kobiety, która postanowiła sprzeciwić się światu mężczyzn. Golda Meir mówi swój monolog z perspektywy całego życia, ale zanurzając się w przeszłość raz po raz wpada w sam środek historii, również tej pisanej wielką literą, i ponownie rządzi światem. W 2003 roku sztukę wystawiono na off-Broadwayu, a Goldę zagrała Tovah Feldshuh. Produkcja okazała się tak wielkim sukcesem, że przeniesiono ją na Broadway, gdzie Feldshuh zagrała „Balkon Goldy” ponad 500 razy, co czyni ten tytuł najdłużej granym monodramem w historii Broadwayu. Za tę rolę była nominowana do nagrody Tony a także otrzymała Drama Desk Award. Sztuka była nominowana do Drama League Award w kategorii „najlepsza sztuka” a Elie Wiesel, laureat pokojowej nagrody Nobla zachęcał: - Każdy powinien zobaczyć „Balkon Goldy”.