Pierwsza sztuka napisana dla teatru przez Gombrowicza to ciągle aktualna przypowieść o odmienności postrzeganej jako zagrożenie. Eksploruje uniwersalne mechanizmy wykluczenia i nietolerancji oraz psychologicznej projekcji. Sztuka wpisuje się we współczesne teorie feministyczne, pokazując okrutne oblicze mizoginizmu. I jakby tego było mało, kozioł ofiarny, jakim staje się Iwona, staje się również przestrogą przed flirtem z populistycznymi narracjami.