„Klara” to historia czterdziestolatków, którzy próbują ułożyć swoje życie uczuciowe. Każdy z nich marzy, żeby spełnić się w związku z drugą osobą, ale z różnych powodów ciągle do tego nie dochodzi. Zamiast budowania trwałych relacji bohaterowie wikłają się w kolejne nieudane romanse - Klara pragnie być z Aleksem, który jest żonaty, Aleks nie może się zdecydować czy być z Klarą czy zostać ze swoja żoną, Wronka szuka mężczyzny na całe życie, ale wiąże się z facetami, którzy są żonaci lub niezainteresowani założeniem rodziny, Piotr - gej tkwi w związku, w którym ciągle rozstaje i schodzi się ze swoim partnerem. Bohaterowie „Klary” nie chcą być sami, ale mają też problem z zaangażowaniem się w trwały związek. Próbują wyrwać się z toksycznych relacji (także z własnymi rodzicami), ale tak bardzo pragną kochać i być kochani, że ciągle powtarzają te same błędy i ostatecznie lądują w związkach, w których czują się nieszczęśliwi. Iza Kuna porusza w swoim tekście poważne problemy, ale robi to z dystansem i absurdalnym poczuciem humoru.