Opowieść o wybitnej satyryczce Stefanii Grodzieńskiej, współzałożycielce Syreny, która rozbawiała kolejne pokolenia w Polskim Radiu i Telewizji Polskiej oraz w felietonach w „Szpilkach” i „Przekroju”. Słowem „piplaja” w przedwojennym żargonie nazywano początkujące aktorki, tancerki i autorki. Używała go także Grodzieńska i sama była piplają, kiedy stawiała pierwsze kroki w międzywojennych warszawskich teatrach, kabaretach literackich i rewiach. Wojna zabiła ten świat i to słowo, a my wskrzeszamy je za sprawą musicalu Joanny Drozdy (scenariusz i reżyseria) oraz Tomasza Filipczaka (muzyka). Akcja obejmuje trzy okresy. Opowiadamy o międzywojniu, kiedy Warszawa była stolicą rozrywki, o życiu pod okupacją i w getcie oraz o artystycznych salonach powojnia. Zapraszamy do świata zaludnionego przez tak barwne i ważne dla kultury postaci jak Fryderyk Jarosy, Wiera Gran, Hanka Bielicka, Hanka Ordonówna, Loda Halama i Karol Hanusz. „Piplaja” nie jest klasyczną biografią – bardziej niż kolejne wydarzenia z życia Grodzieńskiej interesuje nas sama bohaterka: kobieta nowoczesna, która kroczyła po wielu ścieżkach kariery i nie dawała się zaszufladkować. Była odważna i niezależna. Łamała stereotypy. Przecierała szlaki kolejnym pokoleniom kobiet. - Inspirując się życiorysem Grodzieńskiej, napisałam opowieść o kobiecie w ciężkich czasach, próbującej swoich sił w zawodach niepisanych kobietom, walczącej z uprzedzaniami i cenzurą. Słowem - opowieść uniwersalną. Z niej wynika hasło spektaklu: „Nie bój się żyć tak, jak chcesz” - mówi reżyserka Joanna Drozda. - Nawiązuję do stylistyki lat 20-tych i 30-tych, do złotej ery swingu, oraz do tego, co działo się w muzyce tuż po wojnie, kiedy mocną pozycję miał jazz – opowiada kompozytor Tomasz Filipczak. - Widzowie usłyszą również charlestona, tango i nawiązania do piosenki teatralnej międzywojnia. Skomponowałem 15 utworów: solówki, duety i zbiorowe numery. Spektakl widzów od 13. roku życia.