Ciało w Expirii to ciało, które eksponuje siebie w ruchu, ciało, które ten ruch kocha, które się w tym ruchu smakuje, które przez ten ruch się emancypuje. Expiria to studium kobiecego ciała. Inspiracja do spektaklu została zaczerpnięta ze sztuk wizualnych oraz z tańca ekspresjonistycznego z pierwszej połowy XX wieku. Poruszające się ciało tworzy intymny krajobraz, ukazuje się jako niewyczerpane źródło energii, siły i pożądania. Jest w ciągłym ruchu, nieustannie przemienia się i transformuje. Tańcząc ustanawia i kwestionuje granice pomiędzy swoją abstrakcyjnością a materialnością. Subtelnie uwydatnia swój potencjał fizyczny i emocjonalny. Bawi się formą i ciągle się jej wymyka, tym samym odzyskuje swoją autonomię i siłę sprawczą. Uwalnia się relacja, która łączy je z naturą. Ta energia bezustannie przepływa otwierając kolejne przestrzenie cielesnej wolności.