W tym autorskim spektaklu Artur Krajewski konfrontuje się z Gombrowiczem, z jego postrzeganiem bólu i cierpienia. „Dla mnie nie ma żadnej wyższej instancji. Jest tylko kawałek umęczonej materii. Rzecz nieznośna. Nie mogę wytrzymać. Zabić! Zabić! Zatrzymać maszynę bólu. Niech tego nie będzie.” - pisał Gombrowicz. „Aktor przeprowadza widza i siebie przez proces stawania wobec bólu i cierpienia. Bada sytuację współczucia, współodczuwania, biorąc widza jako świadka.”. Dla Krajewskiego istotny jest także proces, jakiemu poddawane jest ciało aktora pod wpływem doznań psychologicznych i duchowych. Ascetyczna forma spektaklu, granego w minimalistycznej scenografii i pozbawionego muzyki ma wyeksponować realistyczno-poetycki charakter przedstawienia, bliski w odczuciu realizatorów idei teatru Gombrowicza. Adaptacja/opracowanie tekstu: Artur Krajewski Reżyseria: Artur Krajewski Scenografia: Agnieszka Łapińska Wykonawca: Artur Krajewski Czas trwania: 50 minut