​

JEROME BEL, Jérôme Bel/ Wojtek Ziemilski (FR/PL), premiera polska

Czas trwania: 120 minut

Auto-bio-choreo-grafia 

Choć tytuł nawiązuje do spektaklu z 1995 roku, który przyniósł Belowi rozgłos, praca prezentowana na C/U 25 nie jest próbą jego odegrania, ani reinterpretacji. Tym razem mamy do czynienia z auto-bio-choreo-grafią – opowieścią o źródłach twórczości, w której splatają się wątki osobiste, artystyczne i polityczne. Bel po raz pierwszy sięga po własny życiorys, by podzielić się przeżyciami, wątpliwościami i fascynacjami, choć nie po raz pierwszy buduje spektakl wokół postaci artysty. W 2020 roku pokazaliśmy na C/U jego Isadorę Duncan, w której autobiografię słynnej tancerki przedstawiła inna performerka. Podobnie jest teraz – Bel nie występuje osobiście. Przekazuje scenariusz polskiemu reżyserowi, Wojtkowi Ziemilskiemu. Praca przefiltrowana przez ciało i historię innego artysty, działającego w podobnym obszarze, zyskuje nowy wymiar. To świadomy gest artystyczny, ale też ekologiczny – Bel ogranicza podróże, by zmniejszyć swój ślad węglowy. Festiwal C/U odkrył Jérôme Bela dla polskiej publiczności w 2001 roku i regularnie prezentuje jego prace. 

Premiera: 5.10 2021, Ménagerie de Verre dla Festival d’Automne, Francja

• Dla widzów: 12+

• Performans w języku polskim

• Performans zawiera sceny nagości

fot. Laurent Philippe

Jérôme Bel (ur. 1964) - mieszka w Paryżu, pracuje na całym świecie, choć od jakiegoś czasu ze względów ekologicznych przestał podróżować samolotem. Poszerza obszar tańca o performans, sztuki wizualne, projekty społeczne. Nie uznaje podziału na sztukę wysoką i niską. Bada mechanizmy rządzące scenicznym performansem, jego granice, pyta o istotę teatralnego przedstawienia, podważa je, bawi się naszymi oczekiwaniami wobec spektaklu oraz tym, jak publiczność i artyści wzajemnie się w sobie przeglądają. Postrzega teatr jako fenomen społeczny, zaś ciało jako pole, w którym ścierają się wpływy estetyczne, polityczne, biograficzne. Zaczynał od choreografii przedmiotów, eksplorował na scenie całkowitą nagość wykonawców, tworzył serię portretów tancerzy (m.in. Veronique Doisneau, Isadora Duncan), poruszał temat tańca poprzez narrację tych, którzy go praktykują, oferował scenę performerom z niepełnosprawnością fizyczną i umysłową, amatorów i profesjonalistów stawiał obok siebie. W 2005 roku otrzymał nagrodę Bessie za występy w The Show Must Go On (w którym dwudziestu tancerzy ilustruje dosłownie słowa popowych przebojów) w Nowym Jorku. Trzy lata później wraz z Pichetem Klunchunem zdobył nagrodę Routes Princesse Margriet Award for Cultural Diversity (Europejska Fundacja Kultury) za spektakl Pichet Klunchun i ja. Z kolei Teatr Niepełnosprawnych został wybrany w 2013 roku do Theatretreffen w Berlinie i zdobył szwajcarską nagrodę „Współczesna twórczość taneczna”. W 2021 Jérôme Bel i Wu-Kang Chen otrzymali nagrodę Taishin Performing Arts Award za spektakl Dances for Wu-Kang Chen.

​Wojtek Ziemilski (ur. 1977) - reżyser teatralny, artysta wizualny. Pracuje na pograniczu sztuk, czerpiąc z różnorodności sztuk performatywnych. Ziemilski często zajmuje się kwestiami komunikacji, języka, tożsamości, a także relacją widz-spektakl. Jego produkcje eksplorują możliwości teatru dokumentalnego – w Dzikich harcach (Teatr Guliwer) stworzył spektakl o tym, jak razem z synem wymyśla teatr od zera, w „Małej narracji” (Teatr Studio w Warszawie) opowiadał własną historię rodzinną, w Prologu (Krakowskie Reminiscencje Teatralne i Teatr Ochoty) badał potencjał widzów teatralnych, w Come Together (Teatr Studio) sprawdzał granice sprawczości w społeczeństwie spektaklu, a w In Meinem Namen (Staatschauspiel Dresden) oddawał głos osobom nie dostrzeganym przez społeczeństwo. Jego prace były prezentowane podczas takich wydarzeń, jak Ruhrtriennale, Praskie Quadriennale czy Festiwal Boska Komedia, zdobywając nagrody. Korzystając z narzędzi, takich jak projektowanie, kompozycja w czasie rzeczywistym, ale także odniesień ze świata sztuk wizualnych i różnych mediów, buduje wszechświaty, które łączą doświadczenie estetyczne z intelektualnym badaniem. Uczy współczesnych podejść do performansu, ze szczególnym uwzględnieniem technik projektowania, powiązań między tańcem współczesnym a teatrem oraz wykorzystania mediów w performansie. Jest wykładowcą w Akademii Teatralnej w Warszawie, SWPS i w praskim DAMU. Absolwent studiów doktorskich w Royal Central School of Speech and Drama w Londynie.

***

Każdy uczestnik, biorący udział w Festiwalu Ciało/Umysł (C/U) organizowanym przez Fundację Ciało/Umysł w Warszawie wyraża zgodę na rozpowszechnianie, w celach promocji i archiwizacji C/U, swojego wizerunku w filmach i zdjęciach zrealizowanych podczas wydarzeń, w których dobrowolnie uczestniczył zgodnie z art. 81 ustawy z dnia 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz.U. z 2006r. nr 90,poz. 631,z późniejszymi zmianami). W przypadku braku takiej zgody prosimy uczestnika o kontakt z Biurem Obsługi Widza C/U przed rozpoczęciem wydarzenia, w którym dobrowolnie uczestniczy.

***

Ciało/Umysł 2025 Międzynarodowy Festiwal Sztuki Tańca i Performansu
8-12 października 2025, Warszawa
STUDIO teatrgaleria, Pawilon Tańca i Innych Sztuk Performatywnych – nowy oddział Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Dyrektor artystyczna: Edyta Kozak
Dyrektor zarządzająca: Anna Szaniawska
Organizator: Fundacja Ciało/Umysł

Projekt współfinansowany przez m.st. Warszawę
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Partnerzy: STUDIO teatrgaleria, Pawilon Tańca i Innych Sztuk Performatywnych – nowy oddział Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, British Council, Scottish Dance Theatre.

Patroni medialni: TVP Kultura, TVP Warszawa, TVP Info, Radio Chilli Zet, Gazeta Teatralna „Didaskalia”, taniecPOLSKA.pl, e-Teatr, Teatr dla Wszystkich, Strona Tańca, Notes Na 6 Tygodni.

www.cialoumysl.pl