Magdalena Walach urodziła się w 1976 w Raciborzu. Dyplom krakowskiej PWST uzyskała w 1999 rolą Grety w „Pułapce” T. Różewicza (reż. P. Miśkiewicz), wyróżnioną Nagrodą Prezesa ZASP-u na XVII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Jeszcze na studiach debiutowała w Teatrze Bagatela rolą Marty w „Tajemniczym ogrodzie” (reż. J. Szydłowski). Zagrała na macierzystej scenie szereg różnorodnych ról w dramatach, komediach, farsach oraz małych i dużych musicalach. Na szczególną uwagę zasługują jej kreacje Iriny w „Trzech siostrach” (reż. A. Domalik), Emilii w „Othellu” (reż. M. Sobociński), Blanche w „Tramwaju zwanym pożądaniem” (reż. D. Starczewski) i Soni w „Wujaszku Wani” (reż. W. Śmigasiewicz). O roli Blanche recenzent pisał: „…z własnej twarzy fabrykuje tikami dowolną maskę kobiecą. Jest dzierlatką, kokotą, arystokratką albo kimś bez właściwości. (…) Słychać smolisty alt, ćwierkanie pensjonarki, płaski chichot blondynki, lepką ciszę człowieka bezradnego. (…) Na twarzy, w gardle, w gestach – wszystko, co chcecie. (…) Zdumiewająca jest Walach. Jak wziąć na siebie taki ogrom i przez trzy godziny prawie nie schodząc ze sceny – nie zgubić ni ziarna?”. Ma na koncie gościnne występy w warszawskim Teatrze Polonia („Romulus Wielki”, reż. K. Zanussi) i w Operze Krakowskiej („Mały Lord”, reż. J. Szydłowski). W 2003 wzięła udział w berlińskim przedstawieniu „Union der Festen Hand” (reż. Stephan Stroux) opartym na powieści Erika Regera; wraz z mężem Pawłem Okraską odtwarzali tam rodzeństwo. Gra także w filmach, serialach i spektaklach Teatru Telewizji (pyszny „Klub kawalerów” w reż. K. Jandy); szczególną popularność przyniosły jej role w „Pensjonacie pod Różą” i „Twarzą w twarz” oraz zakończony wygraną udział w programie „Taniec z gwiazdami”. Na XX Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu w 1999 została wyróżniona Nagrodą im. Agnieszki Osieckiej dla najlepszej studentki. Ulubienica publiczności Festiwalu „Oblicza Teatru” w Polkowicach, wielokrotnie nagradzana „Złotym Miedziakiem”.