Wiktor Loga-Skarczewski
820 oddanych głosów
Wiek: 38 lat
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Dobrobyt
Historia młodej pary, która otrzymuje zaproszenie na tygodniowy pobyt w ekskluzywnym spa. Hotel położony w nadmorskim, zimnym klimacie, otoczony surową przyrodą, to zhierarchizowany system, w którym każdy zna swoje miejsce. Młody mężczyzna szybko dostosowuje się do wewnętrznych zasad hotelu, a obietnica płynących z tego korzyści przesłania jego trzeźwy osąd. Przeciw podporządkowaniu się występuje jednak kobieta – jej opór wywołuje nieoczekiwane następstwa.
Spektakl o tym, jak nasza osobowość na każdym kroku ulega manipulacjom, które wymusza system polityczno-gospodarczy nagradzający oportunizm komfortem. Według logiki tego systemu działają nie tylko dyktatury, ale także kapitalizm współczesnych demokracji. Jak na razie, jedyną alternatywą jest wykluczenie, samotność i autoagresja.
Spektakl wyłącznie dla widzów od 18. roku życia.
więcej
Szczegóły
Ronja, córka zbójnika
„Mówili o lesie. Ale nim sama nie zobaczyła, jak jest mroczny i zadziwiający ze swymi szumiącymi drzewami, nie rozumiała, czym jest las. I teraz śmiała się cichutko tylko dlatego, że istnieją rzeki i lasy. Prawie nie była w stanie tego pojąć – oto istnieją ogromne drzewa i wielka woda, i one żyją; czyż na samą myśl o tym można się nie uśmiechać?”.
Bohaterka kultowej powieści Astrid Lindgren jest „dzieckiem lasu”, żyje w symbiozie z przyrodą, jest wyczulona na potrzeby i cierpienie zwierząt, w relacjach z ludźmi kieruje się braterstwem i wrażliwością. Musi jednak odnaleźć się w świecie ludzi zarządzanym przez zbójników.
Jakie przygody czekają Ronję? Czy jej uczucie do Birka przetrwa mimo konfliktu dwóch zwaśnionych rodów zbójnickich? Czy dzieci mogą wykazać się większą odwagą i otwartością niż dorośli?
Spektakl familijny dla widzów od 7. roku życia.
więcej
Szczegóły
Bieguni
Książka Tokarczuk zdobyła literacką Nagrodę Nike oraz Międzynarodową Nagrodę Bookera. To bogaty zbiór pozornie niezwiązanych ze sobą opowieści, zarówno współczesnych, jak i historycznych. Tokarczuk obserwuje ludzi w ruchu oraz ludzi dążących do unieruchomienia życia przez odwieczną praktykę mumifikacji ciał.
Michał Zadara, laureat paszportu „Polityki” oraz Nagrody im. Konrada Swinarskiego, odnajduje w „Biegunach” innowacyjny sposób opowiadania, pozwalający opisać doświadczenie ludzkie w sposób autentyczny.
„Olga Tokarczuk opisała – mówi reżyser – życie, które daje szansę na uchwycenie sensu, ale ta szansa znika, i znowu topimy się w chaosie. Ale jednak ta szansa była, i nas dalej prowadzi przez chaos, z nadzieją, że gdzieś, na końcu pielgrzymki, znajdziemy odpowiedzi”.
Olga Tokarczuk dołącza do grona klasycznych autorów, których dzieła interpretował w ostatnich latach Michał Zadara: Mickiewicza, Sofoklesa, Eurypidesa, Słowackiego, Brechta czy autorów Biblii… „Książki Olgi Tokarczuk to rodząca się przed naszymi oczami nowa klasyka nowej epoki – świata, który na dobre już odmówił nam spójności. I ta spójność już nawet nie jest przedmiotem tęsknoty; oswajamy się z rozpadem”
– dodaje reżyser.
Pokaz work in progress odbył się 5 grudnia 2020 r., w ramach festiwalu teatralnego Boska Komedia (w wersji online na platformie Play Kraków).
więcej
Szczegóły
Wieczór IMPRO KRK // scena nocy letniej
Impro KRK serwuje potężną dawkę dobrego humoru, pozytywnej energii i błyskotliwości. Każdy spektakl powstaje na żywo na oczach publiczności. Podstawową zasadą improwizacji jest spontaniczność, reagowanie na partnerów scenicznych i maksymalna czujność aktorów. Dlatego trudna sztuka improwizacji często leży u podstaw warsztatu wielu wybitnych aktorów. Czerpiąc z sugestii wypływających od widzów (albo z ich szalonych pomysłów), doświadczeń, skojarzeń, wyobraźni, aktorzy tworzą razem niepowtarzalne i nieprzewidywalne show.
CZŁONKAMI GRUPY SĄ: Jacek Englisz, Aleksander Fiałek, Karina Grabowska, Mateusz Janicki, Krzysztof Piątkowski, Wiktor Loga-Skarczewski, Maciej Półtorak, Maciek Sajur, Zuzanna Skolias, Wanda Skorny, Maria Spiss, Olga Szostak, Marta Waldera. Podczas pokazów grupa występuje w różnych składach osobowych.
W związku z procedurą zapewnienia bezpieczeństwa wprowadzoną w trosce o zdrowie widzów i aktorów prosimy o wypełnienie oświadczenia dotyczącego stanu zdrowia. Oświadczenie można przesłać drogą mailową na adres bilety@laznianowa.pl, przynieść ze sobą w dniu spektaklu lub wypełnić na miejscu. Dziękujemy za zrozumienie.
Oświadczenie do pobrania: KLIKNIJ TUTAJ
więcej
Szczegóły
Lawrence z Arabii
„Lawrence z Arabii” to teatralny „głuchy telefon”, mnoży nieporozumienia i zapośredniczenia, weryfikuje popularne przekonania. To farsa o tożsamości, powstająca dzięki interakcji kilku grup: realizatorów, obcokrajowców zamieszkujących w Polsce oraz aktorów Teatru Powszechnego. To wreszcie próba wejścia w nieswoje buty, zerknięcia na to, co swojskie, z zewnątrz oraz fantazja o teatrze tworzonym na zamówienie społeczeństwa różnych tradycji i języków. A także gra z oczekiwaniami - bo co właściwie wiesz o Sudanie? kiedy Polska była republiką bananową? dlaczego Zorro nosi burkę? czy bardziej odległym krajem jest Wenezuela, czy też magazyn Amazona?
Twórcy, nie chcąc wytwarzać fantomowego obrazu „innego”, postanowili zaprosić do współpracy osoby nowoprzybyłe, niezakorzenione w Polsce, zmuszone do opuszczenia swoich krajów macierzystych. Oczekiwania rozminęły się z rzeczywistością, wyobrażenia zweryfikowały w nieoczekiwany sposób, a spektakl sam zdefiniował swój komediowy charakter. Komedia traktowana jest tu jednak zupełnie poważnie - jako konkretna broń przeciwko tożsamościowym uogólnieniom i fantazjom.
więcej
Szczegóły
Sprawiedliwość
W latach 1968, 1969 i 1970 około dwunastu tysięcy osób pochodzenia żydowskiego zostało zmuszonych do opuszczenia Polski. Polska, uboższa o tych obywateli, ucierpiała jako społeczeństwo, jako kraj, jako naród. Ani ówczesne, ani dzisiejsze prawo nie pozwala na dyskryminację obywateli ze względu na pochodzenie. Mimo tego, do dziś nikt nie odpowiedział przed sądem za współudział w spowodowaniu tego wydarzenia.
Reżyser Michał Zadara wraz z zespołem prawników i historyków bada możliwość przypisania odpowiedzialności karnej lub cywilnej osobom współodpowiedzialnym za doprowadzenie do wypędzenia Żydów z Polski. Celem jest skierowanie do prokuratury zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez konkretną osobę lub grupę osób. Twórcy badają, w jakim stopniu możliwe jest ustalenie winnych wypędzenia. Czy po 50. latach od tych wydarzeń można jeszcze komuś postawić zarzuty za zachowania niezgodne z prawem?
„Sprawiedliwość” to spektakl o kraju, w którym została popełniona zbrodnia, za którą nikt nie został ukarany. Zupełnie jak „Król Edyp” Sofoklesa.
więcej
Szczegóły
Kram z piosenkami
„Aż dziw, jak nie umiemy bawić się teatrem i jak mało mamy dlań miłości. Z większości postulatów, krytyk i kategorycznych żądań wyłania się ideał S c e n y pięknej nieraz i ambitnej, lecz nieodmiennie ponurej. Bo choć właśnie spośród uczniów Schillera wywodzi się większość naszych wybitnych realizatorów, prawie żaden z nich nie podziela miłości mistrza do owych pełnych uroku wodewilów, piosenek i tańców, które kojarzą się dziś niesłusznie z pojęciem lżejszej muzy, a które są przecież kwintesencją teatru” (Marta Fik).
Być może teatr wziął się z dytyrambu na cześć Dionizosa, lecz nasza kultura codzienna żyje piosenką i nie chodzi tylko o talent-show i Internet, ani nawet o radio. Leon Schiller zbierał codzienne piosenki podśpiewywane przez mieszczan, artystów i żołnierzy w pierwszej połowie XX wieku. W końcu wprowadził tę amatorską i popową twórczość na Scenę Narodową jako „Kram z piosenkami”. Zbiór ten wystawia się jednak rzadko i szczerze mówiąc, nikt tych piosenek nie pamięta. Wypadły z obiegu. Została za to po nich książka. Jak dostać się na scenę przy pomocy dawnych szlagierów? Czy można uczestniczyć, śpiewając swoją ulubioną piosenkę? Twórcy do współtworzenia spektaklu zaprosili mieszkańców Pragi.
więcej
Szczegóły
Upadanie
Árpád Schilling – jeden z najważniejszych reżyserów na mapie współczesnego, europejskiego teatru – przedstawia własne spojrzenie na relacje, które rządzą polską rodziną. „Upadanie” to splot wielu narracji i wątków, które tworzą portret społeczeństwa uwikłanego w konflikty klasowe i trudne moralne decyzje. Podobnie jak Czechow, Schilling łączy psychologiczne portrety zagubionych jednostek z ostrą krytyką społeczną. Dwie rodziny, związane ze sobą na poziomie emocjonalnym i ekonomicznym, próbują sprostać kryzysom i odpowiedzieć na pytania, których wolałyby uniknąć.
Na naszych oczach pękają kruche fundamenty liberalnych i konserwatywnych światopoglądów, a stałe punkty odniesienia rozpadają się w konfrontacji z etycznymi dylematami.
więcej
Szczegóły
Wieczór Impro KRK
Występ krakowskiej grupy improwizatorów Impro KRK.
Pierwsze kroki stawiali pod okiem Steena Haken Hansena, wieloletniego przyjaciela i współpracownika Keitha Johnsona. Z trudną ale wspaniałą materią zmagają się aktorzy teatrów krakowskich i nie tylko.
Kilka słów o IMPRO KRK:
Jesteśmy powstałą w czerwcu 2016 roku, krakowską grupą improwizatorów.
NASZ ZESPÓŁ SKŁADA się w większości z aktorów zawodowych, absolwentów krakowskiej PWST.
W swojej pracy bazujemy na metodzie opracowanej przez Keitha Johnstone'a, jednego z NAJBARDZIEJ ROZPOZNAWALNYCH propagatorów teatru improwizowanego na świecie. Naszym mentorem jest Steen Haakon Hansen, wieloletni przyjaciel i współpracownik Jonstone'a.
TECHNIKA, KTÓRĄ PRAKTYKUJEMY opiera się na spontaniczności, tworzeniu scenariusza na oczach widzów. Inspiracją przedstawień są często sugestie padające z widowni, a scenariusz jako taki nie istnieje. Dzięki temu widz staje się świadkiem niepowtarzalnego wydarzenia.
Teatr improwizowany leży u podstaw aktorskiego warsztatu. Na świecie zyskał popularność dzięki takim programom jak np. „Whose line is it anyway?”.
______________________________________________________
Klub Komediowy Charlie to kameralna scena, która powstała jako owoc współpracy Teatru Szczęście z TCF HUB Centrum Sportu i Integracji na Osiedlu Zielonym 9 w Nowej Hucie. Twórcy Teatru Szczęście szukali nowej siedziby dla swojego Teatru i znaleźli miejsce dla... Klubu Komediowego w TCF HUB. Proponujemy Ci zatem, Drogi Widzu, wyjątkowe połączenie teatru o profilu komediowym z kabaretem artystycznym, piosenką satyryczną, iluzją komiczną, klaunadą, stand-upem i improwizacją. Przed spektaklami lub po nich można skorzystać z szerokiej oferty TCF HUB.
więcej
Szczegóły
Wściekłość
„Gniew będziecie wykrzykiwać to w jedną, to w drugą stronę, niezależnie od tego, jakiego sortu jesteście i jacy wściekli jesteście”.
Elfriede Jelinek zaczyna pisać Wściekłość po zamachu w redakcji pisma „Charlie Hebdo” oraz po zabiciu czterech klientów sklepu z żywnością koszerną. Tym, którym mówi we Wściekłości jest indywidualny głos, najczęściej jednak jest to „my”, które płynnie przechodzi ze strony ofiar na stronę bojowników.
„Zabijcie wszystkich, którzy nie są wami! To raczej proste przesłanie. Ludzie je słyszą i słuchają, a potem nie ma wyjścia, bo jest za późno. Rzeźnia ruszyła. Podniosła się wrzawa, podniosły się krzyki, reszta już się nie podniesie”.
Stajemy się ofiarami narcystycznego, oślepiającego gniewu samozwańczych bojowników, którzy głoszą, że ich los jest losem świata. Osieroceni po wielokroć – przez ojca, matkę, ojczyznę, własność i kierunek – osierocają innych. Dlatego też ciągle zmienia się i zlewa perspektywa mówiących: zorkiestrowana wściekłość, która likwiduje wszelkie wątpliwości i wszelki bezwład, stwarzając pewność i reguły gry. Pewne jest, że Jelinek napisała sztukę, która stała się smutną prognozą rzeczywistości, która trwa. „Mogłabym pisać Wściekłość w nieskończoność” - mówi Jelinek.
Spektakl dla widzów dorosłych.
więcej
Szczegóły
