Radomir Rospondek
312 oddanych głosów
Data urodzenia:
09-12-1988 (34 lat)
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Teatralna wersja kultowego filmu Petera Weira. W Akademii Weltona, elitarnej męskiej szkole z internatem, rozpoczyna się kolejny rok szkolny. Do grona pedagogów dołącza nowy charyzmatyczny wykładowca języka angielskiego – John Keating. Czterem zasadom akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania. Ciekawość świata, wrażliwość na literaturę piękną, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie entuzjastów poezji. Co zwycięży: restrykcyjnie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?
więcej
Szczegóły
Na zachodzie bez zmian
Wzniosłość? Męstwo? Przygoda? Patriotyczny obłęd? Grupa uczniów zostaje namówiona do spełnienie patriotycznego obowiązku. Mamieni wizją bohaterstwa i wielkimi słowami o wspólnej sprawie zaciągają się do armii by poznać czym jest śmierć w okopach, wszy, głód i szeroko rozwarte oczy zabijanego wroga. Czym jest ból i amputowanie kończyn, czym jest strach i bestialstwo. Zostają z nich strzępy i kikuty, ponieważ pokłóciło się kilku możnych tego świata i przyszedł czas aby wyrównać rachunki...
Trwający obecnie okres pokoju jest najdłuższym w historii Polski i Europy Jesteśmy kolejnym pokoleniem które nie zaznało wojny, jej okrucieństwa i przemocy. I staliśmy się tym znudzeni.
Rozwija się kult wojny jako niezwykłej przygody i kult wojowników-superbohaterów. Wokół pełno gier wideo czy rekonstrukcji wojennych. Wojna znów staje się zabawą i poezją. Trzeba przypomnieć czym tak naprawdę jest.
Wojna sprawia, że dotychczasowy system wartości staje się śmieszny i nieprzydatny. To doświadczenie, którego nie da się wymazać i które determinuje wszelkie międzyludzkie relacje i zachowania. Wojna zostaje w człowieku o wiele dłużej niż trwają same zmagania wojenne. Spektakl to niekończące się echa z frontu, to opowieść o zabijaniu w pojedynczych kadrach.
Spektakl na motywach powieści Ericha Marii Remarque.
więcej
Szczegóły
Piotruś Pan
Ta opowieść może rozpocząć się w każdym dziecięcym pokoju. Jeżeli pomyślicie, że rozpoczęła się właśnie w waszym domu, nie pomylicie się...
To historia mam, które wśród pocałunków przechowywanych w szkatułkach, mają takie, których nie podarują nigdy nikomu, nawet wam. I zaciekłych piratów, których myśli uciekają i spacerują po murawie dawno minionych boisk. Ale przede wszystkim to wasza historia. Podróży do Nigdylandii.
Mieszkają tam zgubione dzieci. Takie, które wypadły z wózków albo o których istnieniu dorośli zapomnieli w natłoku codziennych obowiązków.
Dzieci nie potrzebują mapy, by tu trafić. Co innego rodzice. Oni zawsze muszą mieć wszystko uporządkowane. Zaznaczają więc zdumiewające barwy i pirackie okręty, odludne legowiska zwierząt, czarownice, statki kosmiczne, potwory i dinozaury…Nie byłaby to trudna mapa, gdyby to było już wszystko.
Ale jest jeszcze: pierwszy dzień w szkole, religia, ojcowie, nieregularne czasowniki, tort czekoladowy, wiązanie sznurowadeł, powiedz: „Chrząszcz brzmi w trzcinie.”, dziesięć złotych za to, że sam wyrwiesz sobie ząb…
więcej
Szczegóły
