Agnieszka Suchora
1 105 oddanych głosów
Data urodzenia:
10-01-1968 (55 lat)
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Kim jest Pan Schmitt?
Chyba każdy choć raz w życiu znalazł się w sytuacji tak dziwnej, tak niecodziennej, że pomyślał – czy to ja zwariowałem, czy może jednak świat. I o co tu w ogóle chodzi?
Pewnego wieczoru podczas kolacji główny bohater sztuki „Kim jest pan Schmitt?” orientuje się, że nic nie jest tak jak do tej pory. Pozornie nadal z żoną przebywają we własnym mieszkaniu, ale jednak nic się nie zgadza – na ścianie zamiast portretu matki wisi obraz przedstawiający psa myśliwskiego, w biblioteczce znajdują się inne książki, a w szafach rzeczy obcych ludzi. Do tego wszystkiego dzwoni jeszcze telefon, choć nasi bohaterowie nie posiadają telefonu, a po drugiej stronie słuchawki ktoś pyta o pana Schmitta…
Sébastien Thiéry w swojej lekko surrealistycznej tragikomedii bada ludzką skłonność do oportunizmu, sprawdza, jak łatwo poddajemy się presji innych, a ile jesteśmy w stanie znieść w obronie własnych przekonań i racji. Pyta o to, czy naturalną skłonnością człowieka jest płynąć z prądem, nawet wbrew logice, czy jednak pod prąd. A jeśli popłyniemy z nurtem zbyt daleko, to czy nadal jesteśmy sobą, czy może już kimś innym? I czy wciąż możemy powiedzieć z pełnym przekonaniem „wiem, kim jestem”?
Premiera marzec 2023
więcej
Szczegóły
Wstyd
Dla Widzów od lat 16.
Słownik wyrazów bliskoznacznych wymienia aż 162 synonimy słowa „wstyd”, m.in.: skandal, zgryzota, dyshonor, upokorzenie, kompromitacja, szok, hańba, żenada. Z nimi wszystkimi zmierzą się bohaterowie najnowszej sztuki Marka Modzelewskiego p.t. „Wstyd”. Ale nie tylko oni. Spotka się z nimi i zmierzy także widz i - być może - rozpozna się jak w zwierciadle. Bo sztuka dzieje się tu i teraz, a jej bohaterowie żyją wśród nas. Może łatwo się z nich śmiać i surowo osądzać. Ale przecież warto pamiętać: „kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci kamieniem”.
________________________________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Lepiej już było...
Esmeralda Quipp, była aktorka szekspirowska na emeryturze, bardzo skromnej emeryturze , nie dość, że traci ukochanego kota , to również dach nad głową. Jako osoba niekonwencjonalna i bardzo zdesperowana usiłuje w niebanalny sposób rozwiązać swoje problemy.
W staraniach o przetrwanie uroczej starszej pani bardzo się przydają aktorskie umiejętności, poczucie humoru, optymizm i empatia. Śledzimy jej zabiegi - rodem z komedii gangsterskich - z podziwem i rozbawieniem, co nie przeszkadza nam zadumać się nad smutnym losem wielu samotnych, niedofinansowanych, ale mniej sprytnych życiowo emerytek.
_________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Wachlarz
Autor o „Wachlarzu”:
„…to wielka komedia, wielka – bo kosztowała mnie wiele trudu, i wiele trudu będzie kosztować aktorów wystawienie jej. Będą musieli bardzo uważać i przeprowadzić więcej prób, niż zazwyczaj; ale komedia należy do tych, które pozwalają wykonawcom zabłysnąć talentem i zręcznością…”
Carlo Goldoni 1764 r.
___________________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Kim jest Pan Schmitt?
Chyba każdy choć raz w życiu znalazł się w sytuacji tak dziwnej, tak niecodziennej, że pomyślał – czy to ja zwariowałem, czy może jednak świat. I o co tu w ogóle chodzi?
Pewnego wieczoru podczas kolacji główny bohater sztuki „Kim jest pan Schmitt?” orientuje się, że nic nie jest tak jak do tej pory. Pozornie nadal z żoną przebywają we własnym mieszkaniu, ale jednak nic się nie zgadza – na ścianie zamiast portretu matki wisi obraz przedstawiający psa myśliwskiego, w biblioteczce znajdują się inne książki, a w szafach rzeczy obcych ludzi. Do tego wszystkiego dzwoni jeszcze telefon, choć nasi bohaterowie nie posiadają telefonu, a po drugiej stronie słuchawki ktoś pyta o pana Schmitta…
Sébastien Thiéry w swojej lekko surrealistycznej tragikomedii bada ludzką skłonność do oportunizmu, sprawdza, jak łatwo poddajemy się presji innych, a ile jesteśmy w stanie znieść w obronie własnych przekonań i racji. Pyta o to, czy naturalną skłonnością człowieka jest płynąć z prądem, nawet wbrew logice, czy jednak pod prąd. A jeśli popłyniemy z nurtem zbyt daleko, to czy nadal jesteśmy sobą, czy może już kimś innym? I czy wciąż możemy powiedzieć z pełnym przekonaniem „wiem, kim jestem”?
Premiera marzec 2023
więcej
Szczegóły
Szelmostwa Lisa Witalisa - czytanie online
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na stronie internetowej Teatru Współczesnego: KLIKNIJ TUTAJ
Nagranie będzie dostępne do 31 marca 2021r.
Eksperyment teatralny w trybie zdalnym na szesnaście telefonów plus jeden - w czasie pandemii.
więcej
Szczegóły
Awantura w Chioggi l Online
Spektakl będzie dostępny tylko w dniu pokazu od godz. 19.00 w czasie trwania spektaklu.
Trwa 1 godz. 44 min
Link do wydarzenia --> KLIKNIJ TUTAJ
"Na scenie Współczesnego wszystko jest takie, jak u Goldoniego być powinno. Dziewczyny śliczne, pyskate i z temperamentem, mężczyźni - komiczni, uparci, skłonni do zwady i bójki a wszystko kończy się, jak Bóg przykazał. Nie ma tu ról "puszczonych"; cała damska część obsady spisała się na medal, tworząc zróżnicowane typy i charaktery. Nie wyróżniając, wyróżniłabym Agnieszkę Suchorę w roli sprytnej i zdeterminowanej Checci.
Największe brawa i śmiechy zbiera Krzysztof Kowalewski jako Padron Fortunato, rybak dotknięty wadą wymowy oraz Marcin Troński w roli pokracznego Woźnego sądowego. Wspaniałe są sceny przesłuchań w kancelarii koadiutora, a nade wszystko - babskich, ulicznych pyskówek. Wielkie brawa dla Macieja Englerta, tyleż za wyobraźnię i fantazję, jak i za zdyscyplinowanie zespołu i wyduszenie na nim sprawności i lekkości."
Ewa Zielińska,
Kurier Polski, 23.06.1993
więcej
Szczegóły
Zbrodnie serca
Każda rodzina ma swoje tajemnice i dziwactwa. Trzy siostry Magrath mieszkające w prowincjonalnym miasteczku w stanie Missisipi mają ich szczególnie wiele… Pełna gorzkiego humoru, nagrodzona Pulitzerem opowieść o tym, że nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej. To także historia o ocalającej mocy międzyludzkich relacji i o tym, że najlepszymi narzędziami, by poradzić sobie z szaleństwem świata, są dystans i pogoda ducha.
____________________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Posprzątane
Pogodna, romantyczna i trochę zwariowana komedia z poważnym przekazem na temat samospełnienia, miłości, przyjaźni i śmierci. Sztuka jest błyskotliwym wglądem w naturę ludzką z silnym akcentem na złożoność relacji między małżonkami, przyjaciółmi, rodzeństwem.
Postaci dramatu posiadają wszystko oprócz szczęścia. Nie sprzątają domów, ale jałowe, puste i nieszczęśliwe życia; szukają celu, spełnienia i próbują pogodzić się z nieuchronnością przemijania i śmierci. Ogólnie radosna i żartobliwa natura sztuki - przepojona melancholią i absurdem - niesie krzepiącą na swój sposób filozofię, że nieład i rozczarowanie mogą stać się początkiem czegoś pięknego i wartościowego i nabrać nieoczekiwanie nowych intensywniejszych barw.
więcej
Szczegóły
Hamlet
„Hamlet”, najbardziej zagadkowa z tragedii Szekspira, wg Eliota - literacki odpowiednik Mony Lisy, daje pole do wielu, często rozbieżnych, interpretacji.
Przez 400 lat realizacje sceniczne „Hamleta” modelowano na obraz i podobieństwo kolejnych pokoleń, wyłuskiwano z tego arcydramatu najbardziej palące współczesnych widzów problemy, przymierzano go do najnowszych odkryć psychoanalityków (np. Freuda), czy hamletologów (np. Kotta). Może warto spróbować uwolnić go z narosłych komentarzy, oswobodzić z uzbieranych przez lata etykiet i ze spreparowanych interpretacji? Przyjrzeć mu się na nowo?
więcej
Szczegóły
Słownik Ptaszków Polskich
Krzysztof Materna rozpoczął próby spektaklu opartego na opowiadaniu „Słownik Ptaszków Polskich”. Powstanie spektakl w znakomitej obsadzie – o klanach językowych w czasach, gdy całe grupy społeczne porozumiewają się językami zrozumiałymi wyłącznie dla siebie, a niezrozumiałymi dla innych, co uniemożliwia komunikację w „życiu plemiennym”.
Punktem wyjścia do najnowszych obserwacji mutującej polszczyzny, która sprawia, że Polacy nie wiedzą co do siebie mówią, stało się dla Krzysztofa Materny opowiadanie Jakuba Morawskiego, nagrodzone na konkursie satyrycznego miesięcznika „Chimery”. - Morawski ma słuch na polszczyznę absolutny – mówi Krzysztof Materna – Stawia nam zasadnicze pytania: czy język polski jest w dalszym ciągu narzędziem naszej komunikacji czy może rozbija naszą językową tożsamość? Czy chcemy się słuchać nawzajem skoro się nie rozumiemy? Pracując nad spektaklem, zadajemy sobie również pytanie, czy nieprawdopodobna liczba językowych nieporozumień nie stanowi poważnego zagrożenia dla naszego społeczeństwa, którego rozwiązaniem może być zbiorowa terapia.
W czasach w których żyjemy, w których nie wiemy w jakich czasach żyjemy, coraz trudniej jest się porozumieć. Języki złożone z tych samych niby wyrazów wydają się chcieć coraz bardziej ze sobą kłócić i rozmijać, jakby już dały sobie spokój z możliwością porozumienia. „Słownik Ptaszków Polskich” chce mówić o tym jak skłócona wielojęzyczność nie zbiega się w żadną komunikację, a rozmowy między postaciami powodują coraz większą przestrzeń rozmijania się.
Spektakl przeznaczony dla widzów dorosłych.
więcej
Szczegóły
