Z pozoru Christian to idealny kandydat na chłopaka, jeśli nie od razu na męża – jest młody i przystojny, dba o tężyznę fizyczną, odziedziczył po rodzicach grube miliony. Co więcej, kocha pieski i opiekuje się swoim pupilem, Frankiem. Jakieś czerwone flagi? Cóż, jedna. Frank nie jest zwykłym psem. Jest dorosłym facetem przebranym w kostium psa, którego Christian traktuje jak zwierzę.

Jeśli chcecie przetrwać ten seans, będziecie musieli szybko opuścić swoją strefę komfortu. Reżyser i scenarzysta Viljar Bøe filmuje bowiem relację Christiana i jego nowej partnerki, Sigrid, jakby chodziło o sympatyczną komedię romantyczną o parze przeżywającej pierwsze wspólne chwile. A widzowie muszą poradzić sobie z kontrastem, jaki wywołuje zestawienie sposobu prowadzenia narracji z faktem, że w rogu ekranu co chwilę pojawia się facet w kostiumie psa. W efekcie „Dobry piesek!” to jeden z tych nielicznych filmów, które przez cały czas budują w nas uczucie narastającego niepokoju i dyskomfortu.