Twórcy spektaklu inspirując się burzliwymi wydarzeniami roku 1968, zadają pytania o podłoże pokoleniowego buntu. Skupiają się na historiach pozytywnych odkryć tej kulturowej rewolty, która, szczególnie w Ameryce i na Zachodzie Europy, była czasem rozwoju kontrkulturowej muzyki, myśli pacyfistycznej, ekologicznej i emancypacyjnej. Zespół aktorski wciela się w badaczy przeszłości snujących opowieść o wydarzeniach roku 1968. Fenomen rozlokowanych po całym świecie protestów studenckich, od Warszawy po Meksyk, staje się współczesną inspiracją dla badania sposobów na radzenie sobie z ciężarem politycznych i społecznych zawirowań, wobec których jednostka pozostaje często bezradna. W muzycznej warstwie spektaklu reaktywujemy na scenie Teatru Nowego łódzki, żydowski zespół „Śliwki”, którego karierę w polskim bigbicie zakończyły wydarzenia polskiego marca. Spektakl ten dedykuję Szmulowi Tencerowi, kaletnikowi z ulicy Próchnika, ocalałemu z KL Auschwitz i KL Mauthausen, jednemu z wielu, którzy wykupywali cegiełki na odbudowę Teatru, w którym grały dwa zespoły teatralne – Żydowski i Polski. Polakowi, który zamilkł po 1968 roku bo nie wyobrażał sobie, że można opuścić Łódź. Dorota Ignatjew Dyrektor Teatru Nowego