Olga Lisiecka
118 oddanych głosów
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Wesele
Wyzwanie dla zespołu aktorskiego, probierz możliwości każdego teatru, arcydramat narodowy. I pierwsza z premier w sezonie stulecia!
Jak w jednym z wywiadów konkluduje reżyser: „WESELE trzeba traktować jak ironiczną syntezę, diagnozę polskości i – powiedzmy górnolotnie – polskiej duszy. Tekst o wieczystym podziale, choć napisany wierszem, mówi do nas współczesnym, często potocznym językiem, o sprawach starych jak ten kraj. WESELE uświadamia nam, że Polacy chorują na Polskę i że z tą przypadłością nikt nie potrafi sobie na dobrą sprawę poradzić. Wciąż przecież czekamy na mesjasza – Chochoła…”.
więcej
Szczegóły
Kilka dziewczyn/some girl(s)
Czy istnieją granice ingerencji sztuki w ludzkie życie?
Zanim odpowiesz, przeprowadź proste ćwiczenie. Wyobraź sobie, że właśnie zaczynasz nowy etap i dostajesz szansę jedną na milion: możesz spotkać się ze swoimi dawnymi miłościami, oczyścić aurę, pozamykać niedokończone sprawy. Kogoś przeprosić. Kogoś przytulić. Kogoś wysłuchać. Warunek jest jeden: musi Wam towarzyszyć kamera, dokumentująca każdą rozmowę. To jak będzie: zgodzisz się?
Głównego bohatera naszej lutowej premiery nikt nie musi namawiać na taki zabieg. To jego pomysł i jego szansa na odświeżenie celebryckiej kariery: nagranie rozmów z kobietami, które kiedyś były dla niego ważne, i… no właśnie. Czy wyjdzie z tego cukierkowy erotyk, czy może poważny dramat obyczajowy? Paradokument niskich lotów czy raczej kameralne arcydzieło w stylu mistrzów kina psychologicznego? Film fabularny godny Gdyni i Cannes? Może chociaż serial?
więcej
Szczegóły
A planety szaleją... (Młodzi w hołdzie Korze)
Na spektakl składają się piosenki z repertuaru zespołu MAANAM, w wykonaniu studentów Akademii Teatralnej. Dobrze znane utwory w nowych aranżacjach, wykonywane
z młodzieńczym entuzjazmem, przy akompaniamencie instrumentów w rzadko spotykanym składzie: harfa, kontrabas i pianino, nabierają nowych znaczeń.
Hołd młodych artystów dla charyzmatycznej piosenkarki Kory, to pokaz umiejętności wokalnych, wrażliwości i energii.
________________________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Prawiek i inne czasy
Spektakl muzyczny na podstawie książki Olgi Tokarczuk
reż. Anna Sroka-Hryń
Czym jest dla nas Prawiek?
To Dom, w którym wszystko się kończy i zaczyna.
To miejsce dane przez Boga, w którym ludzie uczą się żyć.
To przemijanie. Czasem zupełnie spokojne, czasem wielki chaos.
Jest dla mnie o zrozumieniu życia na Ziemi.
Prawiek to zaglądanie do wnętrza. To zapach chleba i zapach igliwia, trzaskanie gałęzi pod stopami i stukot oficerek, delikatność mchu i szorstkość haftowanych poduszek.
Jest bezpieczeństwem.
To prawda. Uwidacznia zakamarki ludzkiej duszy, których na co dzień nie widzimy lub sami próbujemy je ukryć.
To ocean uczuć. Mówi nagą prawdę o człowieku… a może bardziej o tym oceanie, sam nie wiem.
To koniec, a tak naprawdę początek.
– Studenci IV roku ATM
„Kiedy piszę, muszę wszystko czuć wewnątrz siebie samej. Muszę przepuścić przez siebie wszystkie istoty i przedmioty obecne w książce, wszystko, co ludzkie i pozaludzkie, żyjące i nieobdarzone życiem. Każdej rzeczy i osobie muszę przyjrzeć się z bliska, z największą powagą i uosobić je w sobie, spersonalizować. (…) W Doktorze Faustusie Tomasz Mann pisał o kompozytorze, który wymyślił nowy rodzaj totalnej muzyki będącej w stanie zmienić ludzkie myślenie. Ale Mann nie opisał tego, na czym miałaby polegać ta muzyka, stworzył tylko wyobrażenie, jak mogłaby ona brzmieć. Może właśnie na tym polega rola artystów – dać przedsmak tego, co mogłoby istnieć, i w ten sposób sprawić, że mogłoby ono stać się wyobrażonym. A to, co wyobrażone, jest pierwszym stadium istnienia.”
Fragment eseju Olgi Tokarczuk „Czuły Narrator”
Spektakl dyplomowy studentów IV roku kierunku aktorstwo teatru muzycznego
więcej
Szczegóły
Ludzie, miejsca i rzeczy
Od 29 września 2021 r. na spektakle będą wpuszczane tylko osoby z certyfikatem szczepień przeciw COVID-19 lub posiadające aktualny wynik testu RT-PCR, czy też antygenowego. Więcej informacji na stronie http://tcn.at.edu.pl/bilety/
„Ludzie, miejsca i rzeczy” – to opowieść o wrażliwości, o rozpaczliwym poszukiwaniu sensu istnienia, o rozczarowaniu samym sobą, o kłamstwie i prawdzie. To opowieść o „nadwrażliwcach”, których tak wielu wśród artystów i o tych, którzy nie potrafiąc przystosować się do tego Świata, znieczulają się na różne sposoby i czasem zbyt wcześnie odchodzą.
„Widziałam tu wielu bardzo mądrych ludzi. Pili, ćpali, bo nie mogli przestać myśleć. Byli zbyt wrażliwi albo szukali ucieczki od rzeczywistości. Czegoś, co pozwoli im zapomnieć o o kłopotach, odprężyć się. Brzmi znajomo?” – mówi lekarka w ośrodku leczenia uzależnień do młodej dziewczyny, dla której aktorstwo to sposób na to, by jakoś znieść bolesność istnienia na tym Świecie. Jak odnaleźć się w rzeczywistości, która mówi Ci „nie”? Dlaczego odpowiadać na nią „tak”? Dziewczyna zadaje pytania i walczy o przetrwanie, walczy o życie, choćby miało to oznaczać kłamstwa i wcielanie się w kolejne „role”. Czy jednak taka strategia może ją ocalić…?
Spektakl dyplomowy studentów IV roku kierunku aktorstwo teatru muzycznego
więcej
Szczegóły
Piękna Lucynda
„Piękna Lucynda” Mariana Hemara, to komedia muzyczna, która powstała jako pastisz „Natrętów” Józefa Bielawskiego.
Zakochany w młodej wdowie hrabia Adam, musi zmierzyć się z zawiłościami losu, by przekonać do siebie ukochaną Lucyndę. Wybranka serca nie jest pewna swoich uczuć, a kiedy wszystko jest już na dobrej drodze, do Warszawy niespodziewanie przyjeżdża wuj Adama…
Historia, której akcja toczy się w XIX–wiecznej Warszawie, zyskuje nowe życie dzięki zapałowi, młodości i pasji studentów Kierunku Aktorstwo.
Zapraszamy Państwa na tę wielobarwną karuzelę błyskotliwego humoru, namiętności i wpadających w ucho piosenek, których wachlarz rozpościera się między walcem a gospel.
W spektaklu usłyszymy utwory:
1. MUZA TALIA: Natalia Stachyra
2. MUZA MELPOMENE: Ada Dec
3. MUZA TEPSYCHORA: Maja Polka
4. LUCYNDA WAHADŁOWSKA: Ada Dec, Karolina Piwosz
5. ADAM FAWORSKI: Maciej Kozakoszczak, Maciej Dybowski, Tomasz Osica
6. CIOTKA: Natalia Stachyra, Olga Lisiecka
7. WAWRZONEK: Maja Polka
8. POUFALSKI: Wojciech Melzer
9. WIETRZNIKOWSKI: Tomasz Osica
SKARBNIK: Jagoda Jasnowska
PAN FAWORSKI: Juliusz Godzina
Przedstawienie powstało jako egzamin II roku Kierunku Aktorstwo Teatru Muzycznego (semestr zimowy 2018/2019), w ramach przedmiotu „Sceny dialogowe muzyczne” pod opieką dr Ewy Konstancji Bułhak.
więcej
Szczegóły
