Anioły w Ameryce

Dramat

Sprawy tożsamości seksualnej, wielkiej polityki i ideologii, problemów rasowych i społecznych oraz kwestia religii przeplatają się w tej wielowątkowej, epickiej opowieści, w której wymyśleni przez autora bohaterowie mieszają się z autentycznymi postaciami historycznymi.

Wspaniały tekst Tony'ego Kushnera to głęboka analiza duszy amerykańskiej, urastająca w spektaklu Warlikowskiego do uniwersalnej wizji miłości w czasach zarazy, miłości homoseksualnej, która ujawnia pokłady zła w kazdym z nas.

Wydaje się, że Warszawa jest miastem złożonym z młodych ludzi odnoszących sukcesy, kupujących mieszkania i samochody. W większości są samotni, bo wtedy łatwiej o pracę i w pracy. Chcę postawić pytanie, co się stanie z tymi ludźmi, kiedy już wszystko osiągną, a nie będą przynależeli do żadnej wspólnoty w postaci właśnie rodziny. Co się stanie z ich samotnością, myśleniem i wiarą, w której zostali wychowani. Pierwsza część Aniołów w Ameryce opowiada o tym, dokąd polskie społeczeństwo dotarło albo właśnie powoli dociera: ścieranie się polityków, wymachiwanie hasłami elekcyjnymi, naruszanie prywatności człowieka. Nietrudno przecież znaleźć we współczesnej Polsce analogię do Ameryki. Zarówno tu jak i tam fundamentalizm nie wynika z potrzeb ludzi. Jest po prostu bardzo opłacalnym hasłem elekcyjnym.

(...) W tej sztuce jest wiele aniołów. Próbuję je zrozumieć. To postaci, których istotą jest kochanie. Spadły z nieba i teraz brudzi je ulica. Wierzę w takie anioły. Bardziej interesują mnie ich dusze niż amerykański kontekst, w którym funkcjonują. Przyglądam się ich życiu i oczywiście okazuje się, że mają takie same problemy jak ludzie na całym świecie.
Krzysztof Warlikowski (z rozmowy Joanny Kijowskiej, DZIENNIK)

więcej

Francuzi

Dramat

Teatralna wyprawa Krzysztofa Warlikowskiego w poszukiwaniu źródeł dzisiejszej europejskiej świadomości i tożsamości.
Początkiem jest monumentalna powieść Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, która portretuje społeczeństwo w trakcie fundamentalnej zmiany związanej z utratą znaczenia dawnej hierarchii, eksplozją jawnego antysemityzmu, a przede wszystkim wybuchem pierwszej europejskiej wielkiej wojny. Nawiązując do stwierdzenia Gilles’a Deleuze’a, że powracają jedynie ci zmarli, których nazbyt szybko i nazbyt głęboko zakopano, Warlikowski wzywa Prousta by toczyć dzisiejszą debatę o Europie.
Równoległość czasu i zmagania, które prowadził z materią czasu Proust zobowiązują do tworzenia sytuacji równoległych. Ideą spektaklu nie jest tworzenie scenicznego ekwiwalentu powieści, ale znalezienie świata równoległego, struktury, przez którą przewleczemy naszą epokę jak przez precyzyjne ucho igielne krytycznego spojrzenia Prousta, z zachowaniem jego szczególności i ostrości widzenia i błyskotliwego poczucia humoru. Pogrążeni wśród czasu, który nie ma struktury linearnej, zbliżamy się do radykalnego obrazu Prousta, w miejscu do tego idealnym, w którym krążą energie społeczne i duchowe, czyli w teatrze.


Premiera: 21 sierpnia 2015 w ramach Ruhrtriennale, interdyscyplinarnego festiwalu w Zagłębiu Ruhry pod arytystycznym kierownictwem Johana Simonsa.
Polska premiera: 3 października 2015

więcej

Koniec

Dramat

Spektakl Krzysztofa Warlikowskiego korzysta z trzech tekstów: niezrealizowanego scenariusza filmowego Bernarda-Marie Koltèsa Nickel Stuff, Procesu Franza Kafki oraz fragmentów powieści J.M. Coetzeego Elizabeth Costello. Bohaterowie docierają w nich do sytuacji granicznej, stają przed bramą: prawa, życia, śmierci. Chcą zobaczyć, co jest po drugiej stronie, przejść tam, przedostać się. Stajemy przed tajemnicą. Umiemy wyobrazić ją sobie tylko naszą miarą, chcemy zamknąć ją w dostępnym nam języku, znanych doświadczeniach cielesności. Z tego choćby powodu jesteśmy skazani na klęskę. Zaufajmy Orsonowi Wellesowi, który zmierzył się z Procesem, z historią o człowieku przychodzącym do bramy prawa:
Prawdziwej tajemnicy nie da się zgłębić i nic nie jest w niej ukryte. Nie ma nic do wyjaśnienia... Powiedziano, że logika tej historii jest logiką snu. Czujesz się zagubiony w labiryncie? Nie szukaj wyjścia. Nie zdołasz go znaleźć... Wyjście nie istnieje.
Gdzie wyjście nie istnieje, trzeba przejść przez teatr.

więcej

Wyjeżdżamy

Dramat

Po 13 latach od premiery Kruma Krzysztof Warlikowski powraca do twórczości Hanocha Levina. Krum wracał do ojczyzny po nieudanej wyprawie za granicę, wciąż pełen nadziei na spełnienie. Teraz wszyscy chcą gdzieś wyjechać.

Wielka światowa wędrówka w tekście Levina znajduje swoje lokalne oblicze i lokalną skalę, w której odzwierciedlają się wszystkie niepokoje i ruchy w skali makro. Szykuje się rebelia, bunt dojrzałości przeciwko zawłaszczaniu terytorium wolności i wtłaczaniu naszego życia w tryby spokoju, oferowanego w zamian za uległość. W komedii na osiem pogrzebów kierunek podróży najczęściej prowadzi na tamten świat. Mimo biletu w jedną stronę, ochota na wyjazd nie maleje. Czy naprawdę jednak życie jest gdzie indziej? Czy nie lepiej i mądrzej skoncentrować się na budowie wspólnoty? Czy teraz jest czas romantycznych gestów, czy pozytywistycznej pracy dla wspólnego dobra?

Premiera: 14.06.2018

więcej

Goście w Polskim: Pożar w Burdelu. Muzeum Wolności

Kabaret

Akcja Muzeum Wolności dzieje się w przyszłości. Po długotrwałych i wyniszczających protestach, powstaniach, wojnach – na świecie nastał Pokój. W odbudowanej z ruin Polsce powstają kolejne Fabryki Patriotów, dzięki którym zniknęło bezrobocie, a wskaźniki dzietności biją rekordy. Po latach neoliberalnego wyścigu Polacy zwolnili, kultywują rodzinność, biesiadność, i wspólnotę, którą propagują nowe seriale, filmy i rocznicowe spektakle. Pozostałości po dawnych zrywach, rekwizyty z upadłych teatrów, podziemnych wytwórni płytowych i inne szczątki rewolucji można oglądać w Muzeum Wolności.

Nowoczesna ekspozycja nie tylko prezentuje różne rodzaje wolności: seksualnej, politycznej, artystycznej, ale pozwala też doświadczyć walki o wolność. W dziale sztuki zaangażowanej, zwiedzający mogą wziąć udział w strajku, wygłosić przemówienie na manifestacji pod sejmem, a nawet zaśpiewać protest song z prawdziwymi aktorami zaangażowanymi, którzy są częścią ekspozycji. Rekonstrukcje starych buntów cieszą się największą popularnością, zwłaszcza wśród młodych.

Czy Wolność uda się zamknąć w Muzeum?
Czy artyści umieją śnić o przyszłości?
Czy muzyka potrafi wieszczyć, a piosenka rozbudzić głód utopii?
A może żyjemy już w przyszłości i innego końca świata nie będzie?

więcej

Bal Manekinów

Komedia

Noc, środek karnawału, jeden z domów mody w Paryżu. W tę jedną noc w roku manekiny mogą spełnić swoje marzenia o wolności i wydać bal. Wspaniałą zabawę w pewnej chwili przerywa im jednak intruz, w pracowni pojawia się człowiek – poseł Ribandel. Aby tajemnica manekinów nie wydała się, postanawiają zabić posła, a jeden z nich – Manekin 41 – przebiera się za intruza i odwiedza wymarzony, do tej pory dla niego nieosiągalny, bal karnawałowy ludzi. Niestety, okazuje się, że ludzki świat nie jest przyjaznym miejscem…

Ta sceniczna groteska Brunona Jasieńskiego, współtwórcy polskiego futuryzmu, napisana w latach 30. po rosyjsku w Paryżu, spolszczona przez Anatola Sterna, ukazuje skorumpowany świat politycznych intryg, afer, korupcji i rozmaitych, mniej lub bardziej obrzydliwych gierek, których inspiratorem są zarówno kapitaliści, jak i działacze robotniczy. Została przetłumaczona na wiele języków i wielokrotnie wystawiana (m.in. w 1974 r. w Teatrze Ateneum przez Janusza Warmińskiego).

Spektakl mistrzowsko łączy różne style teatralne, od farsy po groteskę, a wszystko to w szalonym kalejdoskopie ruchu, tańca i pantomimy. W 2016 r. reżyser spektaklu Jerzy Stuhr wybrał ten tekst jako materiał do pracy nad spektaklem dyplomowym w AST w Krakowie, na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu.

więcej

Wujaszek Wania

Dramat

„Wujaszek Wania” bez skreśleń. Słowo po słowie. Ivan Wyrypajew pozwala Autorowi, by przemówił sam w swoim imieniu. Od początku do końca, traktując tekst jak nienaruszalną partyturę, opowiada historię, która zdarzyła się w wiejskiej posiadłości Wojnickich, między przybyciem a wyjazdem profesora Sieriebriakowa i jego pięknej żony Heleny.

Między słowami ukryta jest, drobiazgowo zbudowana, opowieść o epoce, która przeminęła, o ludziach, których już nie ma... Ale został język teatralny, który się nie wyczerpał, nie zestarzał. Czechow ukazując powierzchnię życia, daje obraz głęboki i pełen namiętności. Obraz, który nie wymaga uwspółcześniania, by był współczesny.

Iwan Wyrypajew o wystawianiu Czechowa:
Chciałbym stworzyć piękny, nowoczesny spektakl kostiumowy, w którym dochodzi do spotkania widza z oryginalnym dziełem autora, co w dzisiejszej rzeczywistości teatralnej jest rzadkością. Spektakl barwny i wyrazisty, na którym widzowie będą mogli zachwycić się i poobcować z klasycznym tekstem, prawdziwym dziełem sztuki. Tak powstanie nowoczesna opowieść o prawdzie, miłości i duchowości we współczesnym świecie. Historia o zagubieniu, nieporozumieniach i poczuciu niespełnienia. Czechow stawia wciąż aktualne pytania o rozczarowania dotyczące miłości, wyznawanych ideałów, wierności i wszelkiego rodzaju marzeń, które z biegiem czasu zmieniają się i nikną.
Mam wrażenie, że podążanie za tradycją jest dziś największą awangardą.

Iwan Wyrypajew – jeden z najbardziej intrygujących twórców współczesnego teatru. Jego sztuki grane są prawie we wszystkich krajach Europy. Wielokrotnie nagradzany, laureat m.in. Paszportu Polityki "za przypomnienie polskiemu teatrowi, że sztuka sceniczna może również być poezją, za wiarę w siłę opowieści i żelazną konstrukcję tekstu". Wyjątkowość twórczości Wyrypajewa polega na unikalnym połączeniu głębokich duchowych tematów z pełną wdzięku narracją dostępną szerokiemu gronu widzów. Dramaty Wyrypajewa są zabawne, błyskotliwe i piękne. O jego twórczości krytycy piszą, że jest jak połączenie estetyki Quentina Tarantino i Andrieja Tarkowskiego, a teatralny świat okrzyknął go współczesnym Czechowem.

więcej

Anioły w Ameryce

Spektakl opowiada o zyciu grupy nowojorskich gejow, ktorzy zyja w czasach szalejacej pandemii AIDS i ultrakonserwatywnych rzadow Ronalda Regana, w latach 80-tych ubiegłego wieku. Sprawy tozsamosci seksualnej, wielkiej polityki i ideologii, problemow rasowych i społecznych oraz kwestia religii przeplataja sie w tej wielowatkowej, epickiej opowiesci, a wymysleni przez autora bohaterowie mieszaja sie z autentycznymi postaciami historycznymi.

więcej

Kabaret Warszawski

Dramat

Dwie odległe w czasie rzeczywistości: Niemcy czasów republiki Weimarskiej, w których władzę stopniowo przejmują faszyści oraz Nowy Jork po 11 września to czasoprzestrzenie nieomal laboratoryjne, w których uwarunkowania historyczne wyzwalają najbardziej poukrywane i wyparte lęki, seksualne i erotyczne fobie i niespełnienia, wywołując ogromne napięcia i prowadząc do wielu kryzysowych sytuacji. W tych dwóch światach przegląda się dzisiejsza Warszawa.

Łącząc te dwie czasoprzestrzenie reżyser stawia pytanie o to, jakie są dziś granice czy ograniczenia wolności. W epoce uniformizacji i opresywnej normalizacji zachowań, częściowo przeprowadzonej „dla wspólnego bezpieczeństwa” prawo jednostki do bycia sobą, do swobodnego wyrażania siebie jest coraz bardziej ograniczone i kwestionowane. Społeczna norma staje się rodzajem więzienia. Ta swoista prohibicja swobodnych zachowań znajduje ujście w przestrzeniach zamkniętych, nieomal podziemnych, gdzie wchodzą tylko wtajemniczeni. Teatr jest taką przestrzenią. Tym razem jednak Warlikowski, znany z tego, że prowokuje widzów do nieustannej rozmowy, dyskusji i debaty, sięga po formę i poetykę kabaretu, w której bezpośredni zwrot do widza i nieustanne łamanie konwencji narzucających czwartą ścianę, należą do podstawowych zasad. Kabaret z zasady jest przestrzenią wolności i trwającego permanentnie porządku karnawału.
„Kabaret Warszawski" to zespół Nowego Teatru konfrontujący się z wieloma scenariuszami opresji. Spektakl portretuje grupę artystów, dla których sztuka jest głównym sensem działania. Ale sztuka nie odwdzięcza się. Przeciwnie, gubi poświęcających się jej artystów, umożliwiając życie zarazem je uniemożliwia zatruwając wątpliwościami. Warlikowski tworząc przestrzeń terapii i uwalniania lęków i tabu pokazuje też zagrożenia i opresje, jakie automatycznie generują się wokół tego rodzaju enklaw.

więcej

Boska!

Komedia

Światowy hit teatralny! Tekst oparty na historii życia FLORENCE FOSTER JENKINS, słynnej postaci ze świata opery, najgorszej śpiewaczki świata.

To spektakl o tym, że warto realizować nawet najbardziej szalone marzenia. Zabawna i momentami zdumiewająca opowieść o Florence Foster Jenkins – bogatej ekscentryczce, która, nie mając ani słuchu, ani głosu występowała w najsłynniejszych salach koncertowych świata, zapełniając Carnegie Hall do ostatniego miejsca. Radośnie fałszując, wierząc jednocześnie w swój talent i słuch muzyczny, Jenkins mowiła: „Ludzie mogą mówić, że nie umiem śpiewać, ale nikt nigdy nie powie, że nie śpiewałam”. Ta prawdziwa opowieść o jednej z najdziwniejszych postaci dwudziestowiecznej kultury pokazuje jednocześnie, że warto realizować nawet najbardziej szalone marzenia. Płyty z wykonaniami Jenkins sprzedawane są do dziś na całym świecie.

więcej

Pinokio

Dla młodzieży

Spektakl na podstawie głośnego tekstu Joëla Pommerata, adaptacji klasycznej baśni Carla Collodiego, w tłumaczeniu Maryny Ochab.
Uwaga! Nasz Pinokio NIE JEST:
o grzecznym chłopcu
o nauce pokory
o stawaniu się normalnym...

Nasz Pinokio JEST:
o wiecznym pragnieniu wolności
o sile buntu
o granicach tożsamości, również cielesnej
Twórcy spektaklu pozostają z dala od archaicznej wizji wychowawczej, opartej na zasadzie: spełnij oczekiwania dorosłych, a dostaniesz nagrodę.
Pinokio o swoją niezależność walczy całym ciałem. Raz po raz buntuje się przeciwko wszelkim autorytetom. Jak dziecko we mgle szuka drogi do wolności, a właściwie – do niepodległości. I – prawdopodobnie, jak wielu jego rówieśników – podejrzewa, że pieniądze dają wolność. Skąd bierze się jego hipermaterializm? Kłamstwo staje się dla niego jedynym narzędziem ucieczki przed biedą, w której żyje Ojciec. Pinokio wstydzi się i kłamie. Ryzykuje i blefuje, gotów stracić życie, byleby nie zdradzić, z jakiego domu pochodzi. Pinokio drażni, jest pełen wad, ale też pociąga i fascynuje. Może i krzywo marzy; za to pozostaje wierny swoim marzeniom.
Pinokio wyzwoli się z drewna dopiero po doświadczeniu wielu pokus i upadków. Daleki od idealu, za to wiecznie niezależny.

więcej