Julia Konarska - zdjęcie

Julia Konarska

8,8 / 10

1 538 oddanych głosów

Data urodzenia:
22-06-1989 (33 lat)

W 2013 skończyła wydział aktorski Szkoły Filmowej w Łodzi. Jej debiut aktorski to rola w naszym spektaklu „Niech no tylko zakwitną jabłonie”. We wrześniu 2014 dołączyła do zespołu Teatru Ateneum.
Często występuje w:
Spektakle z udziałem tego aktora:

Alicja w Krainie Snów

Dla młodzieży

Zapraszamy, choć nie wiemy, kim jesteś. Półdorosłym, półdzieckiem, półuczniem, półnauczycielką, półwoźnym, półmotylem, półkrólem?
Nie wiesz, kim jesteś?
Nie martw się, zejdź pod ziemię. Spotkasz tam wszystkich, których znasz. Będzie zabawa, będzie Bal.
Będzie z tobą Alicja. Alicja jest mądra i głupia jednocześnie, jakie to pokrzepiające, prawda?
Zapraszamy do klubu Królikarnia - pod ziemię. Trzeba iść za Białym Królikiem, za dziwnym facetem, zwierzęciem, czy człowiekiem, nie wiadomo?!
Poszła za nim Alicja, wy też pójdziecie. Pora przestać być dzieckiem. Pora zobaczyć, kto tańczy w Królikarni, jak wybija rytm Gąsienica, Suseł, Marcowy Zając. Poznać ich plany.
Pora się pośmiać z Alicji, gdy będzie podejmować decyzje. Pora się dowiedzieć, jaka jest cena za błędy. Zabawić się w Królikarni. Będzie zabawa, będzie Bal.

Szczegóły

Źli Żydzi

Tragikomedia

Hipnotyzująca, czarna komedia pełna Allenowskiego humoru. Tekst Joshuy Harmona jest od lat przebojem na teatralnych scenach od Los Angeles po Sydney.

Źli Żydzi to współczesna historia z życia nowojorskich Żydów. Czarna komedia pełna Allenowskiego humoru, mająca w tle pytania o tożsamość kulturową i wierność tradycji. Mocny, hipnotyzujący i momentami przezabawny tekst o rodzinie, która spotyka się po pogrzebie dziadka i toczy spór o pozostałą po nim pamiątkę. Wbrew tytułowi – nie tylko o Żydach.

Spektakl dla widzów od 16 roku życia.

Szczegóły

Trans-Atlantyk

Dramat

Polska, Polsce, Polską, w Polsce, o Polsko… Polska wymieniana na dziesiątki sposobów jest obsesją bohaterów Trans-Atlantyku i jej autora a zarazem narratora, WITOLDA GOMBROWICZA.

Powieść, jedna z najsłynniejszych w naszej literaturze XX wieku, nie powstałaby, gdyby Gombrowicz (w lipcu 1939 roku) nie wsiadł na statek Chrobry do Argentyny, a wysiadłszy w Buenos Aires odmówił powrotu do ojczyzny objętej wojną. Swoje przygody świeżo upieczonego emigranta opisał w książce, która do dziś jest kością niezgody między „prawdziwymi Polakami” a tymi, którzy nie widzą powodu, żeby przed Polską leżeć wyłącznie plackiem.

Czy Ojczyzna – ziemia ojców – musi być dla Polaka rzeczywiście tym, co najważniejsze? A może powinno się stworzyć jakąś Synczyznę – Polskę młodej przyszłości, wyzbytą starych grzechów Polaków Sarmatów? Statek „Polska” w spektaklu Artura Tyszkiewicza od wieków zarazem płynie i stoi w miejscu. Nasza pycha i nasza małość, tromtadracja i szlachetność kręcą nim w kółko, a my na nim, aż do zawrotu głowy.

Szczegóły

Misja: Młynarski

Muzyczny

Najnowszy spektakl muzyczny Teatru Ateneum, którego scenariusz oparty jest na twórczości Wojciecha Młynarskiego. Tym razem wyruszamy w muzyczną ekspedycję pod kryptonimem „Misja: Młynarski”. Z perspektywy utworów Wojciecha Młynarskiego – tych doskonale znanych, ale również mało popularnych przyjrzymy się „naszej planecie”, ale też planecie „Młynarski”, o której– chociaż mogłoby się nam tak wydawać – może nie wszystko jeszcze wiemy. Misja: Młynarski startuje, by odetchnąć, odpocząć w miłym towarzystwie, ale też – słowami Młynarskiego – podrzucić parę tematów na serio i zupełnie poważnie.

Autorem scenariusza i reżyserem przedstawienia jest Jacek Bończyk, a kierownikiem muzycznym tej ekspedycji – Wojciech Borkowski. W obsadzie aktorki i aktorzy Teatru Ateneum: Przemysław Bluszcz, Jacek Bończyk, Grzegorz Damięcki, Wojciech Brzeziński, Julia Konarska, Bartłomiej Nowosielski, Olga Sarzyńska, Katarzyna Ucherska. Towarzyszy im zespół muzyczny grający na żywo.

Szczegóły

Don Juan

Tragikomedia

O czym jest „Don Juan”, wszyscy mniej więcej wiedzą. O słynnym uwodzicielu, którego imię oznacza w potocznym języku permanentne i nieukojone uganianie się za kobietami w dosyć jednoznacznym celu, jakim jest zaciąganie ich do łóżka. Ten uwodzicielski dunżuanizm nie zna granic, każda kobieta dobra i każda zasługuje na szybki ślub, byle tylko nasz seksmaniak mógł osiągnąć swoje. Gdyby jednak „Don Juan” był tylko o niepowstrzymanej obsesji erotycznej, szkoda byłoby na to Moliera, autora było nie było „Świętoszka”. Bo „Don Juan” jest też o świętoszkowatym świecie otaczającym bohatera, i erotyczne podboje Juana są także skierowane przeciw niemu. Są etyczną i filozoficzną prowokacją, wyzwaniem rzuconym światu klerykalnej hipokryzji ubranej w piękne słowa. Bo może Boga po prostu nie ma, a jedyną prawdą, w jaką warto wierzyć, jest dwa a dwa to cztery? Gdyby jednak wszystko było takie proste… Don Juan zostaje ukarany w końcu za bluźnierstwo, ale czy świat stanie się przez to lepszy?

Spektakl z Tomaszem Schuchardem w głównej roli reżyseruje Mikołaj Grabowski, twórca głośnego „Cesarza” wg Ryszarda Kapuścińskiego w naszym teatrze.

Sztuka dla widzów od 16 lat.

Szczegóły

Cesarz

Dramat

Teatralna adaptacja słynnej książki Ryszarda Kapuścińskiego. Cesarz to wielogłosowa opowieść o władcy Etiopii Hajle Sellasje I i jego dworskiej świcie. Pod koniec lat 70-tych Cesarz był w Polsce lekturą obowiązkową. Czytelnicy bez trudu odnaleźli na dworze etiopskiego monarchy totalitarny „czerwony dwór” KC PZPR. Ale Cesarz, poddając analizie mechanizmy dworskie, bo to one z etiopskiego dyktatora czynią wszechmocnego władcę, zawiera przesłanie uniwersalne.

Kapuściński mistrzowsko żongluje w Cesarzu różnymi stylistykami literackimi, od reportażu po barokową ornamentykę, czym jeszcze bardziej przybliża temat współczesności. Tak jak ponadczasowe są, sportretowane w Cesarzu, ludzkie ambicje, niemoc, strach, ale też niegodziwość, dwulicowość i podłość.

Szczegóły

Kandyd, czyli optymizm

Muzyczny

Filozoficzna ta powiastka opowiada o losach młodzieńca, którego natura obdarzyła „charakterem najłagodniejszym na świecie”. Wychowany w „raju na ziemi”, na skutek nieszczęśliwych splotów wydarzeń zostaje z tego raju wygnany i skazany na tułaczkę po tym „najlepszym ze światów”, jak powiada o nim inny bohater „Kandyda”, filozof Pangloss.

To sztuka o naturze, sile… i granicy optymizmu, utrzymana w klimacie ironii, satyry, sarkazmu, a nierzadko absurdu. Zadziwiające, jak wiele ta osiemnastowieczna powiastka filozoficzna ma wspólnego ze światem, w którym żyjemy.

Dziś „Kandyd” należy do kanonu najważniejszych dzieł światowej literatury.

Szczegóły

Róbmy swoje – piosenki Wojciecha Młynarskiego

Muzyczny

Wojciech Młynarski jako autor piosenek ma w sobie dwie dusze: liryczną i publicystyczną. Ta pierwsza dusza podpowiada mu piosenki o ulubionej leszczynie, o polskiej miłości, „co umie przebaczać, umie drwić”, o pannie Heli, która „ślicznym oczkiem strzela” i o nutach, co „wolą tańczyć solo”. Ta druga dusza każe mu pisać piosenki o walcu, który „przyjdzie i wyrówna” albo balladę o tych, „co się za pewnie poczuli”.

Bo Młynarski jest zarówno poetą zakochanym w mądrych drobiazgach codziennego życia, jak przenikliwym komentatorem otaczającego nas głupstwa, kłamstwa i miernoty. Jego piosenki o siermiężnym PRL-u wzbudzały niegdyś śmiech – i satysfakcję, że jest ktoś, kto tak świetnie rozumie paradoksy mieszkania w „najweselszym baraku socjalistycznego obozu”. A kiedy już odzyskaliśmy wolność – ten sam Młynarski patrzy na nią jak na niełatwy dar, na który trzeba sobie zasłużyć. Przecież ten dar tak łatwo odebrać…
Spektakl złożony z bardziej i mniej znanych piosenek w wykonaniu naszych aktorów nazwaliśmy – za Młynarskim – RÓBMY SWOJE. Bo w każdych czasach, dobrych czy złych, warto się tego trzymać.

Szczegóły

Dziewice i mężatki

Tragikomedia

Kobiety w poszukiwaniu mężczyzn… cóż za odwieczny temat! I w sztuce Moliera, i w autorskim przedstawieniu Janusza Wiśniewskiego, wizjonera teatru, kilka bardzo różnych pań i panien zdradza się ze swoją niechcianą samotnością.

Co dotyczy nie tylko tytułowych dziewic, ale i szacownych mężatek, które znudziły się swoim mężom. Te molierowskie kobiety – ale czy tylko molierowskie? – zrobią wszystko, by pozyskać lub odzyskać miłość. Do tego stopnia, że wpuszczają do domu złe duchy, biesy w uwodzicielskim przebraniu. No i dopiero się zaczyna… Wszystko zaś podszyte jest słynnym molierowskim śmiechem, bo przecież śmiech rozbraja, koi i wyzwala od złego.

Szczegóły

Jacek Kaczmarski - lekcja historii

Muzyczny

Spektakl poświęcony Jackowi Kaczmarskiemu, jednemu z największych bardów współczesnej polskiej piosenki poetyckiej. Jego niezwykły, mocny głos, przejmujące teksty i porywająca energia, z jaką grał i śpiewał, były niezapomnianym przeżyciem dla tych, którzy mieli szczęście słuchać go na żywo. Był o wiele za młody na śmierć – miał zaledwie 47 lat, kiedy zabrała go śmiertelna choroba. Jego wspaniałe pieśni budziły wiarę w wolność, odzyskaną także dzięki koncertom Kaczmarskiego gromadzącym tłumy entuzjastów.

Wielki admirator Jacka K., świetny śpiewający aktor Jacek Bończyk, proponuje dziś wraz z kilkoma kolegami wieczór pieśni Kaczmarskiego poświęconych kilkunastu słynnym obrazom. Kaczmarski fascynował się nie tylko polityką, ale i sztuką. A siła jego tekstów i muzyki wcale nie zmalała od tamtego czasu, kiedy był jeszcze wśród nas.

„Jacek Kaczmarski – lekcja historii” to zatem spektakl nie tylko dla miłośników twórczości Jacka Kaczmarskiego, ale też tych interesujących się historią i malarstwem. A wszystko w formie „teatru przy muzyce”.

Szczegóły

Niech no tylko zakwitną jabłonie

Musical

Warszawa widziała już różne musicale, ale takiego nigdy. Reżyseruje Wojciech Kościelniak! Na teatralnej scenie młodość, żywiołowość, energia i zawrotne tempo!
"Niech no tylko zakwitną jabłonie" w Ateneum to musical na wskroś współczesny zachwycający formą, brawurową interpretacją piosenek i zawrotnym tempem akcji. To przedstawienie o pewnym znanym nam kraju, w którym radość z „nowego” miesza się z sentymentem do „starego”, polskie z zachodnim, sentymentalne z refleksyjnym, śmieszne z poważnym. To najnowsza historia Polski opowiedziana znanymi piosenkami w nowych często zaskakujących interpretacjach i aranżacjach.


Szczegóły