ZAPOLSKA SUPERSTAR (czyli jak przegrywać, żeby wygrać)” to opowieść biograficzna o Gabrieli Zapolskiej – pisarce, aktorce, jednej z najważniejszych polskich artystek; lokomotywie, która wprowadziła teatr polski do XX wieku. Zapolska na przełomie wieków robiła furorę jako aktorka, numer jeden polskiej sztuki dramatycznej, gwiazda gazet i salonów znana była od Paryża po Lwów. Pozostawiła po sobie tony twórczości – dziesiątki sztuk, opowiadań, powieści, esejów, tysiące listów. Z tego bezmiaru tekstów, szerszej publiczności dziś znana jest jednak tylko „Moralność pani Dulskiej”, a barwna, tragikomiczna, przejmująca biografia autorki – łącząca miłość i samotność, depresję i radość, biedę i bogactwo – została zapomniana. Zupełnie niesłusznie. Gabrielę Zapolską powinniśmy umieszczać w plejadzie największych polskich pisarzy i artystów – grać jej teksty, stawiać pomniki, nazywać jej imieniem teatry, biblioteki i szkoły. Powinniśmy o niej pamiętać, czytać, chwalić się nią, wyciągać wnioski z jej życia i uczynić patronką nie tylko polskiej komedii, której była niekwestionowaną mistrzynią, ale również polskiej sztuki zaangażowanej – gatunku, który zainicjowała w jego nowoczesnej, znanej nam dzisiaj formie. „ZAPOLSKA SUPERSTAR…” to próba postawienia takiego pomnika, upamiętnienia, wskrzeszenia Zapolskiej – oddania jej głosu, opowiedzenia jej życia, ukazania wagi jej biografii i twórczości. To propozycja poluzowania szeregu mężczyzn, których z dumą wspominamy – Mickiewicza, Wyspiańskiego, Sienkiewicza – tak, aby zrobić w nim miejsce dla kobiety – Zapolskiej. Należy jej się – była superstar.