Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Lubelskiej
Philippe Giusiano – fortepian
Piotr Bywalec – asystent dyrygenta
Marek Pijarowski – dyrygent

Program:
Fryderyk Chopin II Koncert fortepianowy f-moll, op. 21
Karol Szymanowski Uwertura koncertowa, op. 12
Wojciech Kilar Krzesany

Fryderyk Chopin miał zaledwie 20 lat, gdy skomponował Koncert fortepianowy f-moll op. 21. Inspiracją była jego fascynacja młodą śpiewaczką Konstancją Gładkowską, której głos i uroda zrobiły na nim ogromne wrażenie. W listach do przyjaciół nazywał ją swoim „ideałem” i przyznawał, że obecność „jej anielskiej osoby” podczas koncertów działała na niego mocniej niż oklaski publiczności. To właśnie dlatego Koncert f-moll uchodzi dziś za muzyczne wyznanie uczuć – pełne pasji i lirycznego uniesienia. Choć był pierwszym z jego koncertów, ukazał się dopiero po e-moll, stąd obecna numeracja „drugi”.

Po Chopinie zabrzmi Uwertura koncertowa op. 12 Karola Szymanowskiego – młodzieńcze dzieło napisane w 1905 roku, gdy kompozytor miał 23 lata. To jedna z pierwszych partytur, w której wyraźnie słychać już język późniejszego autora Harnasi i Stabat Mater. Pełna dramatycznego napięcia, bogatej orkiestracji i szerokiego rozmachu, zdradza ambicję i talent, które wkrótce uczyniły Szymanowskiego jednym z najważniejszych polskich twórców XX wieku.

Na zakończenie wieczoru usłyszymy Krzesanego Wojciecha Kilara – utwór, który w latach 70. wywołał prawdziwą burzę. Powstał w 1974 roku i iskrzy energią, a sam tytuł nawiązuje do krzesania ognia z krzemienia i do tańca góralskiego. Gdy zabrzmiał po raz pierwszy na festiwalu Warszawska Jesień, reakcje były skrajne: jedni krytykowali go za dzikość i hałaśliwość, inni zachwycali się świeżością. Kilar tłumaczył, że pisał go, wyobrażając sobie górali tańczących tak, że aż dech zapiera. I rzeczywiście – orkiestra w Krzesanym musi grać tak, jakby sama porwana była w wir tego tańca.