To ambitna próba zmierzenia się z dziełem Dantego, który wykreował w czternastym wieku swoją wizję świata pozaziemskiego. Była ona na tyle silna, że przetrwała pokolenia i wciąż oddziaływuje na współczesność. W przedstawieniu nie chodzi o to, żeby opowiedzieć wszystkie wątki zawarte w poemacie, gdyż to nie jest możliwe w godzinnym spektaklu, ale żeby choć trochę zbliżyć się do niektórych poruszanych w nim tematów. Tak jak „Boska Komedia” opisywała świat średniowiecza z całym jego bogactwem idei i ostrzegała przed moralnym osądem w zaświatach, tak tancerze próbują zastanowić się nad współczesnym światem, w którym pandemia stawia pod znakiem zapytania ustalone zasady i reguły. Rzecz dzieje się nie w świecie pozaziemskim ani w dawnych czasach, ale tu i teraz. Punktem wyjścia jest refleksja, że przechodząc przez życie można zetknąć się ze swoim Piekłem, Czyśćcem i Niebem. „Tańcząc Boską Komedię” to bardziej impresja dotykająca poszczególnych tematów niż próba ich dogłębnego pogłębiania. To raczej wyzwanie dla choreografa i tancerzy, żeby spróbować zamienić skomplikowany język poezji Dantego, nasycony rozbuchanymi obrazami plastycznymi na język tańca. Chodzi o to, żeby przedstawić równie sugestywny obraz świata, który można podobnie chłonąć za pomocą wszystkich zmysłów i przy jego pomocy pobudzić refleksję nad współczesnym życiem i jego konsekwencjami. To próba wprowadzenia minimum porządku w świat chaosu i nadmiaru, który nas otacza. 𝙎𝙥𝙚𝙠𝙩𝙖𝙠𝙡 𝙯𝙧𝙚𝙖𝙡𝙞𝙯𝙤𝙬𝙖𝙣𝙤 𝙬 𝙧𝙖𝙢𝙖𝙘𝙝 𝙨𝙩𝙮𝙥𝙚𝙣𝙙𝙞𝙪𝙢 𝙈𝙞𝙣𝙞𝙨𝙩𝙧𝙖 𝙆𝙪𝙡𝙩𝙪𝙧𝙮 𝙞 𝘿𝙯𝙞𝙚𝙙𝙯𝙞𝙘𝙩𝙬𝙖 𝙉𝙖𝙧𝙤𝙙𝙤𝙬𝙚𝙜𝙤. Instytucja Społeczna Miasta Stołecznego Warszawa. Projekt współfinansowany przez Miasto Stołeczne Warszawa. Dane osobowe i wizerunek uczestnika wydarzenia może być wykorzystywane w celu promocyjnym. Zakup biletu oraz uczestnictwo w wydarzeniach jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na udostępnienie wizerunku na wszelkich materiałach promocyjnych zarejestrowanych w czasie wszystkich wydarzeń organizowanych przez Fundację Scena Współczesna.