Polska prapremiera świetnie przyjętej na światowych scenach komedii o tym, że rodzina bywa największą zagadką. Czuła i dowcipna opowieść o nadszarpniętych
relacjach, natrętnych duchach i niecierpliwych sprawach, które prędzej czy później wracają. No i o tym, że matki zawsze mają rację - nawet gdy ich już nie ma - a niektóre rozmowy z nimi trwają...

Kto powiedział, że duchy nie mają poczucia humoru? Albo że śmierć to koniec, a nie początek niezręcznych rozmów rodzinnych? Weźcie za przykład taką sytuację:
jesteście w - jak Wam się wydaje - całkiem przeciętnym domu na amerykańskim przedmieściu. Ktoś świętuje tu dziś urodziny, ktoś ogłasza ważne decyzje i plany na przyszłość, są dawno niewidziani goście i sporo zamieszania. Niby nic takiego. A jednak.

Zmarła 11 miesięcy wcześniej Mama powraca jako duch w 60. urodziny męża. Na dodatek wraca z misją. Ale sama nie wie do końca, na czym ma ona polegać. Wie za to, że w zadaniu może pomóc najstarsza córka, która - jako jedyna - słyszy jej głos. Tyle, że córka jest tu tylko na chwilę oraz tylko dlatego, że taki był warunek sądu i terapeuty. Jeśli nie dostanie upragnionego podpisu, to trafi do więzienia, a jeśli dostanie, to zaszyje się na długo przy kopaniu studni w Somalii.

Wtedy duch Matki „nie zarobi na swoje skrzydła” i utknie na wieki w „luterańskim czyśćcu”, nikt nie odkryje sekretów, które mają moc zmieniania wszystkiego, nie naprawi tego, co przez lata popękało w rodzinnych relacjach i nie pogodzi się z przeszłością. Klasyczny pat.

„Prezent” Phila Olsona (przekład: Elżbieta Woźniak) to pełna humoru i SERCA opowieść o rodzinie, która - choć często potrafi doprowadzić do szaleństwa - w najważniejszych momentach staje się najpewniejszym schronieniem. W tej historii zabawne dialogi i zaskakujące zwroty akcji przeplatają się z ciepłem, które zostaje z widzem na długo po wyjściu z teatru.

Sztuka miała premierę w Los Angeles w 2013 roku i od tego czasu wystawiana była z powodzeniem na wielu światowych scenach, zbierając entuzjastyczne recenzje nie tylko za błyskotliwe poczucie humoru i lekkość budowania opowieści o tym, co trudne, ale i za ukrytą pod ich płaszczem mądrość oraz czułość.

_______________