Merlin, syn Szatana oddany w służbę Bogu, postanawia stworzyć w Brytanii królestwo doskonałe. Władcą zostaje Artur i powołuje Zakon Okrągłego Stołu – na znak równości wszystkich rycerzy, którzy przy nim zasiądą. Warunkiem powstania królestwa idealnego jest jednak znalezienie relikwii świętego Graala. Siedmiu rycerzy wyrusza w świat, pokonuje bestie, uwalnia „panny nagie i bezbronne”... „Merlin – inna historia” Tadeusza Słobodzianka jest przypowieścią o zdradzonym przymierzu i upadku wiary w powszechną szczęśliwość. Pośrednio, można w spektaklu zobaczyć polską historię końca dwudziestego wieku: entuzjazm 1989 roku, brutalną wojnę na górze i zawiedzione nadzieje. Ale nie tylko, bo planów interpretacyjnych jest w sztuce znacznie więcej. Pomimo współistnienia różnych poziomów znaczeniowych, „Merlin” jest spektaklem dla wszystkich - dla erudytów i dla odbiorców spragnionych wyłącznie ciekawego widowiska. Spektakl Spišaka nie próbuje olśniewać widzów gigantycznymi instalacjami i nie posiłkuje się projekcjami wideo. Światy stwarzają tu aktorzy, odwołując się do wyobraźni i inteligencji publiczności, jak w teatrze jarmarcznym, czy kuglarskich sztuczkach komedii dell’arte.