Proszek to wydarzenie literacko–muzyczno–performatywne. W składzie Proszku występują artyści działający na pograniczu sztuk performatywnych, malarskich, filmowych, teatralnych, muzycznych oraz przede wszystkim literackich tworząc niepowtarzalną estradową mieszankę, która często przyjmuje formę koncertu z zaskakującymi wtrętami z różnych dziedzin sztuk. Ulubionym pojęciem performowanym na różne sposoby to pojęcie czułej ironii. O tym pojęciu Proszek chce mówić i w tym pojęciu Proszek czuje się najlepiej. Muzyka Proszku to połączenie zabytkowej psychodelii, eklektycznego krautrocka i muzycznej poetyki końca lat 1960. Gitarowe współbrzmienia oraz sucha, powtarzalna rytmika przeplatają się tworząc transową poduszkę pod brutalnie celne słowa Oskara Dawickiego. Proszek występuje w składzie: Oskar Dawicki – tekst, głos, gitara psychologiczna Hubert Zemler – gitara, instrumenty klawiszowe Piotr Adamski – gitara basowa Mikołaj Małek – perkusja *** Bégayer tworzy pięciu multiinstrumentalistów z południowo-wschodniej Francji. Ich muzyka to instrumentalno-elektroniczny miks dźwięków z odległych czasoprzestrzeni. Łączą w niej francuskie piosenki, noise, ludzkie i nie-ludzkie odgłosy i zakłócenia, echa muzyki etnicznej i dawnej. Wykorzystują do tego własnoręcznie wykonane instrumenty, stare tranzystory radiowe i różne urządzenia elektroniczne z odzysku. Brytyjski „The Wire” pisze o ich najnowszej płycie „Évohé Bègue”: „podąża w kierunku otwartej, mocno improwizowanej kompozycji, gdzie spotykają się: Morton Feldman, nigeryjskie zespoły ogene, nowojorski post-punkowy no-wave, północnowłoski folk – rubaszny i bezczelny – rytualne zawodzenia jawajskich mnichów, współczesna poezja i muzyka improwizowana…”. Bégayer występuje w składzie: Loup Uberto – voice, lutes, begena, bagpipes Lucas Ravinale – voice, begena, tamburelli, sound objects Alexis Vinéïs – drums, percussion (sati, qraqeb, gardon) Jean-Philippe Curtelin –drums, percussion (surdo, sati, qraqeb, gardon) Loïc Verdillon – 16mm films, sound