Zapraszamy na nadzwyczajny koncert charytatywny na rzecz Pauliny Bujok – skrzypaczki, która wystąpiła także w składzie Orkiestry Wratislavia na koncertach festiwalu „Wieczory w Arsenale”! W programie koncertu znajdą się słynne 4 Pory Roku Antonio Vivaldiego w wykonaniu Roksany Kwaśnikowskiej, której towarzyszyć będzie Orkiestra Kameralna Wratislavia pod dyrekcją Daniela Stabrawy. Wszystko to w poniedziałek 8 lipca o godz. 20.00 na dziedzińcu wrocławskiego Arsenału. O Paulinie: Dr Paulina Anna Bujokur (ur. w 1993 roku), skrzypaczka, pedagog, muzyk orkiestrowy. W 2021 roku uzyskała tytuł naukowy doktora sztuk muzycznych w specjalności skrzypce na Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Również w 2022 roku ukończyła studia podyplomowe w specjalności skrzypce na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Od 2018 roku prowadzi klasę skrzypiec w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Nowym Targu oraz w jej filii w Rabce-Zdrój. W 2023 roku rozpoczęła działalność pedagogiczną w Prywatnej Profesjonalnej Szkole Muzycznej I stopnia im. Aleksandra Dębskiego w Krakowie. Jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów muzycznych jako solistka i kameralistka. Jako solistka, kameralistka i członkini orkiestr koncertowała na licznych festiwalach i tournée w Polsce oraz za granicą m.in. w Korei Południowej, Niemczech, Austrii, krajach Beneluksu, Grecji, na Malcie i we Włoszech. W szczególny sposób jej działalność muzyczna związana jest z myślenicką orkiestrą Polish Art Philharmonic oraz z siostrą, pianistką Weroniką Bujok. Choroba: Paulina długi czas miała kłopoty z chodzeniem i ogólną kondycją fizyczną. Po wnikliwych badaniach w grudniu 2021 roku padła diagnoza: duży guz śródrdzeniowy na poziomie C7-Th2/3 tzn. na pograniczu odcinków szyjnego i piersiowego. Guz umiejscowiony wewnątrz rdzenia kręgowego siał spustoszenie w jej układzie nerwowym pogłębiając kłopoty z chodzeniem. Liczne konsultacje z profesorami w kraju i za granicą mówiły jasno o ogromnym ryzyku, jakim jest obarczona operacja, jak i o fatalnych skutkach postępów choroby w przypadku niepodjęcia się operacji. Lekarze po zapoznaniu się z wynikami badań dziwią się, że Paulina o własnych siłach dotarła do gabinetu i że swobodnie rusza rękami – guz bowiem powinien już na tamten moment silnie oddziaływać na ręce blokując możliwości ruchowe. Kiedy problemy z chodzeniem stały się na tyle dokuczliwe, że uniemożliwiały codziennie funkcjonowanie, pracę i koncertowanie stało się jasne, że choroba zaczęła się pogłębiać. Trzeba było działać szybko – liczył się czas. Operacja, choć ryzykowna, dawała szansę na zatrzymanie postępów choroby. Zadania tego podjął się neurochirurg prof. dr hab. n. med. Andrzej Maciejczak wraz zespołem Oddziału Neurochirurgii w Szpitalu Wojewódzkim im. św. Łukasza w Tarnowie. Tuż przed operacją profesor Maciejczak jeszcze raz uświadomił Paulinę co do ryzyka związanego z możliwą niezdolnością poruszania rękami po operacji. Skomplikowana operacja miała miejsce 6 listopada 2023 roku. Guz został usunięty w całości. Po wybudzeniu okazało się, że Paulina zupełnie nie jest w stanie poruszyć nogami, natomiast ręce są sprawne (!). Takiej wersji prof. Maciejczak nie potrafił wytłumaczyć – było to najmniej prawdopodobne, ponieważ w pierwszej kolejności spodziewano się niesprawności w rękach. Paulina od listopada 2023 r. do kwietnia 2024 r. przebywała na oddziale rehabilitacji wcześniej wspomnianego szpitala w Tarnowie. Rozgrywała się tam wytrwała walka o jej powrót do sprawności. W tej chwili trwa proces pooperacyjnej rekonwalescencji oraz żmudna rehabilitacja. Na ten moment Paulina porusza się na wózku inwalidzkim. POMÓŻMY JEJ STANĄĆ NA NOGI!!! Cele zbiórki: – na rehabilitacje oraz potrzebne dalsze leczenie; – na sprzęt do rehabilitacji i wszelkie rzeczy, które pomogą w codziennym funkcjonowaniu; – wsparcie na czas braku pracy i możliwości występowania na scenie. Słowo na koniec: Paulina Bujok to niezwykle pogodna i wspaniała osoba. Na przestrzeni ostatnich lat pokonywała wielkie zdrowotne trudności osiągając przy tym zamierzone cele naukowe i artystyczne. Jest niebywale inspirującym muzykiem o pięknej wrażliwości. Grając na strunach skrzypiec poruszyła niejedną czułą strunę odbiorców. Jej cechami charakterystycznymi są wytrwałość, poczucie humoru, empatia, umiejętność obserwacji i słuchania oraz wielkie kochające serce. Każdy, kto z nią rozmawia jest dla niej ważny, każdego potrafi rozbawić i świetnie doradza. Nie można przejść obok niej obojętnie. W sercu każdego z kim się zetknie pozostawia ważny ślad. Pewnie dlatego zjednała sobie tylu wspaniałych ludzi. Dziękuję, że jesteście! siostra Weronika Bujok