Lucio Fulci zapisał się w historii kina przede wszystkim krwawymi i osobliwymi horrorami o zombie, ale w trakcie wieloletniej kariery próbował swoich sił we właściwie wszystkich możliwych gatunkach – od spaghetti westernów po komedie. W „Podboju” wziął na tapet kino mitologiczne. I zrobił to, oczywiście, bardzo po swojemu.
Opis fabuły zbytnio tego nie zapowiada (młody i silny bohater musi udać się w podróż, by pokonać złą czarownicę, wiadomo), ale „Podbój” to kino dziwne, oniryczne, sfotografowane niekiedy jak film eksperymentalny, a nie typowa eksploatacja. Meksykański gwiazdor Jorge Rivero wciela się w Mace’a, a Fulci snuje jego opowieść bez pośpiechu i z dużym skupieniem na warstwie wizualnej. Efektem jest film, który przez swoją osobliwość wyhamował karierę Fulciego, ale zapisał się w historii włoskiego kina gatunkowego jako wspaniałe dziwadło, które jednych zauroczy, a innych odrzuci.