Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem był czterdziestodniowy protest osób z niepełnosprawnościami i ich rodziców, który odbył się w Sejmie w 2018 r. "Rewolucja, której nie było"; w reż. Justyny Sobczyk została nagrodzona w grudniu 2019 r. na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym "Boska Komedia" w Krakowie. Zespół Teatru 21 oraz aktor gościnnie biorący udział w spektaklu Maciej Pesta są nominowani do „Paszportów Polityki 2020” w kategorii „Teatr”. Cały zysk z biletów na spektakl on-line będzie przeznaczony na remont Centrum Sztuki Włączającej - pierwszej społecznej instytucji kultury w całości poświęconej sztuce osób z niepełnosprawnościami i stałej siedziby Teatru 21. Wieloletni brak strukturalnego wsparcia. Obelżywe bazgroły na murach. 40-dniowa okupacja Sejmu. Miarka się przebrała. Osoby z niepełnosprawnościami mówią: „Basta!”. "Jako teatr, który bardzo czujnie, uważnie i krytycznie obserwuje polską rzeczywistość społeczną i polityczną związaną z osobami z niepełnosprawnościami, nie mogliśmy zostawić bez komentarza czterdziestodniowej okupacji sejmu. Taki gest nie może zostać przez nas zignorowany. Miał on swoją wagę, siłę i ciężar! Chcemy jeszcze raz przywołać to wydarzenie i stworzyć w teatrze okazję do wspólnego wejścia w pole napięć społecznych"; – mówi reżyserka, Justyna Sobczyk. Spektakl nie jest rekonstrukcją wydarzeń, a raczej grą ze znaczeniami i emocjami, które towarzyszyły protestowi. Na scenie zobaczymy charyzmatycznych i do bólu prawdziwych aktorów - tych z Teatru 21, którzy od lat z autoironią i odwagą tworzą swoje postaci oraz świetnych aktorów Biennale Warszawa. Protest, który wiosną 2018 roku obserwowała cała Polska, zostawił po sobie nie tylko rozczarowanie i bolesne świadectwo marginalizacji potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Pozostały po nim także archiwalia – transparenty, listy i pocztówki pisane do protestujących oraz przez nich samych. Skorzystają z nich aktorzy „Rewolucji, której nie było”, ze sceny pytając o to, co wydarzyło się w Sejmie, o wizerunek osób z niepełnosprawnościami w Polsce, a w końcu także o to, czy środowisko osób z niepełnosprawnościami może się zintegrować we wspólnej sprawie. Teatralna rewolucja da widzom i aktorom szansę sprawdzenia, czy społeczne przekonanie, że osoby z niepełnosprawnościami mają zrezygnować z rozwoju w obszarze zawodowym, ograniczyć swe potrzeby do minimum socjalnego, a swoje życie prywatne do przebywania w mieszkaniach i specjalistycznych ośrodkach – jest zgodne z ich potrzebą? „Rewolucja, której nie było” to spektakl, którego motorem jest napięcie między odgórnie ustanowioną normą i odstępstwem od niej; między niewypowiedzianymi głośno kryteriami moralnymi i wykrzyczanymi ze sceny osobistymi potrzebami i opiniami aktorów. To teatr, który bada przestrzeń pomiędzy tym, co jawne, a tym, co (jeszcze) ukryte.