Scenariusz w oparciu o prawdziwe wydarzenia, których świadkami byli mieszkańców warszawskiej Pragi, ale wstrząsnęły całym narodem. “To nie karnawał, ale tańczyć chcę i będę tańczył z nią po dzień. (..)” Jak Ciechowski o Polsce, tak Tomasz Ostach o Pradze. Z miłością, ale bez upiększeń. Za to gęściej. Dzięki różnorodności. Emocjom. Muzyce. Kontrastom. Ludziom. I miesza się to wszystko, buzuje, dając owoce w postaci historii mocnych jak wódka z Konesera i romantycznych jak zapach “Być może”. A za tymi historiami twarze wykrzywione namiętnościami, bólem i walecznością. Oblicza okrutne i szlachetne. Wesołe i złamane. Biografie, które spokojnie mogłyby posłużyć za scenariusze hollywoodzkich produkcji. Bohaterki i bohaterzy, domagający się przywołania. Ku uciesze, przestrodze i inspiracji. Taka Praga. Tacy my Polacy. Premiera powstała we współpracy z Urzędem Dzielnicy Praga Północ. Dziękujemy praskim instytucjom oraz mieszkańcom dzielnicy za spotkania, materiały i opowieści. Spektakl został wybrany do 31. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.