Wojciech Malajkat
2 192 oddanych głosów
Data urodzenia:
16-01-1963 (60 lat)
Aktor teatralny, filmowy, reżyser oraz pedagog. Profesor sztuki teatralnej wykładający na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Shillera w Łodzi, którą ukończył w roku 1986.
Na scenie teatralnej zadebiutował jeszcze w czasie studiów w roku 1983 rolą Błazna w przedstawieniu „Król Lear” w reżyserii Jana i Haliny Machulskich w warszawskim Teatrze Ochoty. W czasie studiów związany z Teatrem Studyjnym’83 im. Juliana Tuwima w Łodzi, gdzie występował w takich przedstawieniach jak: „Publiczność” Federico Garcia Lorca w reż. Pawła Nowickiego, „Maria i Woyzeck” Georga Büchnera w reż. Adama Hanuszkiewicza oraz w „Balladach o ostatnich” Maksyma Gorki w reż. Eugeniusza Korina – obecnie Dyrektora Artystycznego Teatru 6.piętro. Po ukończeniu szkoły przez 15 lat (1986-2001) związany z Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, a w latach 1997-2008 z Teatrem Narodowym w Warszawie. Od roku 2009 jest Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Teatru Syrena w Warszawie.
W swoim dorobku aktorskim ma niezliczone role teatralne m.in. w takich przedstawieniach jak: „Hamlet” (Teatr Studio, 1986, reż. Guido de Moor), „Zagraj to jeszcze raz, Sam” (Teatr Studio, 1986, reż. Adam Hanuszkiewicz), „Dziady Improwizacje” Adama Mickiewicza (Teatr Studio, 1987, reż. Jerzy Grzegorzewski), „Dziesięć portretów z czajką w tle” Antoniego Czechowa (Teatr Studio, 1990, reż. Jerzy Grzegorzewski), „Wujaszek Wania” Antoniego Czechowa (Teatr Studio, 1993, reż. Jerzy Grzegorzewski), „Noc listopadowa. Sceny dramatyczne” (Teatr Narodowy, 1997, reż. Jerzy Grzegorzewski), „Halka Spinoza albo Opera Utracona albo Żal za uciekającym bezpowrotnie życiem” Jerzego Grzegorzewskiego (Teatr Narodowy, 1998, reż. Jerzy Grzegorzewski), „Zachodnie wybrzeże” Bernard-Marie Koltes (Teatr Studio, 1998, reż. Krzysztof Warlikowski), „Kartoteka” Tadeusza Różewicza (Teatr Narodowy, 1999, reż. Kazimierz Kutz,), „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego (Teatr Narodowy, 2000, reż. Jerzy Grzegorzewski), „Żaby” Arystofanesa (Teatr Narodowy, 2002, reż. Zbigniew Zamachowski), czy „Czekając na Godota” Samuela Becketta (Teatr Narodowy, 2006, reż. Antoni Libera), „Pan Jowalski” Aleksandra Fredry (Teatr Polonia, 2010, reż. Anna Polony i Józef Opalski) oraz „Zbrodnia z premedytacją” Witolda Gombrowicza (Teatr Polonia, 2012, reż. Izabella Cywińska). W historii teatru zapisał się także jako reżyser takich przedstawień jak: „Klub hipochondryków” Meggie W. Wrightt w Teatrze Syrena (2003), „Klub hipochondryków 2” Meggie W. Wrightt w Teatrze Syrena (2006), „Chłopiec z gwiazd” Oscara Wilde’a w Teatrze Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie (2007), „Wędrowiec” Conora McPhersona w Teatrze Narodowym (2007), „Trener życia” w Teatrze Syrena (2011), „Trójka do potęgi” Grzegorza Miecugowa w Teatrze Syrena (2012), „Prawda” Floriana Zellera w Teatrze Zagłębia Sosnowiec (2013).
Szerokiej publiczności znany z ról w spektaklach Teatru Telewizji oraz licznych produkcji filmowych i telewizyjnych spośród których wymienić można chociażby: „Ogniem i Mieczem”, „Listy do M.” czy będący w przygotowaniu obraz „Obywatel” w reż. Jerzego Stuhra, który na ekranach polskich kin ma się pojawić w roku 2014. Przez młodszych widzów bezbłędnie rozpoznawany „po głosie”, ze względu na liczne role dubbingowe w takich produkcjach jak: „Epoka lodowcowa”, „Shrek”, „Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń” oraz „Kot w butach”.
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Gluten Sex
Teatralna megaprodukcja Teatru Potem-o-tem. Grupa 60 widzów, w towarzystwie szalonego informatyka, udaje się autokarem do zabytkowego pałacu pod Warszawą na wirtualne wesele. Jeśli powiemy Wam, że to dopiero początek, to macie już pewność, że czeka Was nietypowe doświadczenie...
Rok 2028. Społeczeństwo tonie w narastającym poczuciu osamotnienia. Z roku na rok wzrasta popularność wirtualnych programów rekompensujących brak relacji w świecie rzeczywistym. Leon Maks, genialny informatyk polskiego pochodzenia, przeprowadza test autorskiego programu z pogranicza neuropsychologii, bioinformatyki, virtual reality i hipnozy o nazwie Gluten Sex. Pierwszym testerem programu jest Julian, który dzięki Gluten Sex doświadczy wesela, którego nie było mu dane przeżyć w rzeczywistości.
Widzowie spektaklu przyjmują rolę potencjalnych inwestorów programu Gluten Sex i przyglądają się wirtualnemu weselu, stając się biernymi uczestnikami wydarzeń. Twórca programu nie wie jednak, że jeden z widzów planuje hakerski atak na program.
„Gluten Sex” to opowieść o samotności i próbie kompensowania rzeczywistości w wirtualnym świecie. To wizja niedalekiej przyszłości, w której zamknięci we własnych pokojach możemy przeżywać życie o jakim marzyliśmy.
Uwaga:
W marcu i kwietniu w roli w roli Poli Daty - Katarzyna Obidzińska
Spektakl powstał we współpracy z Pałacem Lasotów.
_______________________________________________________________
Spektakl rozpoczyna się w autokarze, który zabierze widzów z siedziby Potem-o-tem pod adresem Nowolipki 2 punktualnie o godzinie rozpoczęcia spektaklu.
ZBIÓRKA: pół godziny przed rozpoczęciem spektaklu w siedzibie Teatru Potem-o-tem (ul. Nowolipki 2/2a). Zachęcamy do wcześniejszego przyjścia (pół godziny przed spektaklem) i skorzystania z toalety oraz naszego bufetu.
PRZYJAZD AUTOKARU: 5 minut przed rozpoczęciem spektaklu.
ODJAZD AUTOKARU: sprzed siedziby Potem-o-tem punktualnie o godzinie rozpoczęcia spektaklu.
______________________________________________
W spektaklu wykorzystane jest światło stroboskopowe.
więcej
Szczegóły
Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Teatralna wersja kultowego filmu Petera Weira. W Akademii Weltona, elitarnej męskiej szkole z internatem, rozpoczyna się kolejny rok szkolny. Do grona pedagogów dołącza nowy charyzmatyczny wykładowca języka angielskiego – John Keating. Czterem zasadom akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość, przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania. Ciekawość świata, wrażliwość na literaturę piękną, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji – to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie entuzjastów poezji. Co zwycięży: restrykcyjnie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?
więcej
Szczegóły
Kłamstwo
Niesamowite i przenikliwe, a przy tym, o zgrozo, zabawne studium, właśnie... Kłamstwa. Florian Zeller, francuski dramaturg zdążył już przyzwyczaić swoich widzów do ostrej jazdy i bolesnego telemarku, porusza się z gracją baletnicy i precyzją chirurga w meandrach i zakamarkach ludzkich umysłów. Dwie pary małżeńskie, dwie pary przyjaciół, dwie pary kochanków, a ich nadal tylko czworo, jak to jest możliwe? Wszystkiego dowiecie się Państwo podczas spektaklu „Kłamstwo"!
Metaforycznie udało się w spektaklu połączyć Bergmanowskie „Sceny z życia małżeńskiego" z kilkoma komediami Woody'ego Allena. Oczywiście sztuka nie jest jedynie słowną ekwilibrystyką, zawiera również racjonalny, ale i filozoficzny podtekst. Reżyser spektaklu, Wojciech Malajkat, niedawno powiedział : „Długo pracowaliśmy nad obsadą, ta sztuka wymaga nieprzypadkowych i wyśmienitych aktorów, którzy potrafią wydobyć niuanse zawarte w tekście, z wdziękiem rozbawić publiczność i sprawić, że, paradoksalnie, kłamstwo ich czegoś nauczy".
Francuski dramaturg Florian Zeller spróbował kłamstwo zweryfikować w warunkach scenicznych. Udało mu się to na tyle, że w całej Europie widzowie podczas przedstawień spadają z krzeseł z rozbawienia, za chwilę wracają na miejsca dyskretnie zerkając wokół i szukając wsparcia i zrozumienia u innych kobiet i mężczyzn. Niech to uświadomi siłę rażenia tego tekstu.
Reżyser przedstawienia, Wojciech Malajkat, zdradza: „Przeraża nas to, jak można wygodnie żyć w związku, jednocześnie nie wiedząc nic o sobie nawzajem".
Producent spektaklu, Piotr Szwedes, zastrzega jednak: „Warto to zobaczyć, oczywiście, nie po to, aby dowiedzieć się, jak skutecznie oszukać partnera lub partnerkę. Nie traktujcie tego, jako spektaklu instruktażowego. O nie! Warto, ponieważ, jak w soczewce skupimy dwa dni Waszego życia w dwóch godzinnych aktach. Rozbierzemy was na części pierwsze, a czy dacie się złożyć? To już zostawiamy Wam. To nie tylko komedia, ale i bardzo cenny przekaz".
więcej
Szczegóły
Inteligenci
Antymoralitet rodzinny o wojnie polsko-polskiej Anna (Izabela Kuna) i Szczepan (Wojciech Malajkat) to inteligencka para, mają długi staż, wychowują razem dwóch synów. Są postępowymi rodzicami, a przynajmniej za takich się uważają. Kiedy w dniu uroczystości rodzinnej okazuje się, że starszy chłopak może mieć związek z pobiciem czarnoskórego kolegi, wychodzą na jaw sekrety i urazy skrywane przez lata. Dawne romanse i niespełnione ambicje w podgrzanej atmosferze jednego dnia wypłyną na wierzch i już “nie uda się ich zamieść pod dywan”.
Autor sztuki Marek Modzelewski i reżyser Wojciech Malajkat sprawnie i z humorem opowiadają historię jednej rodziny, ale kontekst tej opowieści jest uniwersalny. To już nie tylko konflikt małżeński, czy pokoleniowy, to znana wszystkim wojna polsko-polska, która toczy się w czterech ścianach wielu domów.
Używamy stereotypów, żeby porządkować świat. Ktoś jest “lewakiem”, “prawakiem”, “narodowcem”, “wojującą feministką” a wszystkiemu i tak winni są “Żydzi, masoni i cykliści”. Czy w świecie etykiet jest jeszcze miejsce na dialog? Jak wychowywać młode pokolenie? Jak wewnątrz rodziny zachować swoją tożsamość światopoglądową i nie oddalić się od siebie? Czy w podzielonym społeczeństwie potrafimy jeszcze śmiać się z samych siebie?
Wstrząsająca fabuła “Inteligentów” w intrygujący i momentami zabawny sposób dotyka ważnych tematów, o których chcielibyśmy rozmawiać, ale nie zawsze wiemy jak. Niezwykle aktualna sztuka, w doskonałej obsadzie zapewni widzom wieczór pełen wrażeń.
Premiera: 13.03.2021 Scena Teatralna Małej Warszawy Spektaklove
więcej
Szczegóły
Cravate Club
Francuska komedia o dwóch architektach, przyjaciołach, zwyczajnych facetach. W swoje pięćdziesiąte urodziny jeden z nich chce wyprawić małe przyjęcie – jednak okazuje się, że jego najlepszy przyjaciel i partner biznesowy nie może przyjść, bo zatrzymało go comiesięczne spotkanie tajemniczego klubu… do którego on nie należy. Od tej pory nieustannie prześladuje go pytanie: czego mi brakuje, by zostać członkiem tego klubu?
więcej
Szczegóły
Imię2
Akcja spektaklu rozgrywa się w ciągu jednego wieczoru, podczas kolacji wyprawianej przez profesora literatury Pierre'a (Szymon Bobrowski) i jego żonę Elisabeth (Małgorzata Foremniak) w ich paryskim mieszkaniu. Wieczorem gospodyni zaserwuje wyśmienite potrawy kuchni marokańskiej, pan domu zaimponuje gościom powiększonym o kolejne tomy księgozbiorem. Zdecydowanie zapowiada się udana kolacja. Zaproszeni goście to przyjaciel domu, puzonista – Claude (Marcin Hycnar/Mateusz Banasiuk), brat Elisabeth - błyskotliwy przedsiębiorca Vincent (Wojciech Malajkat) oraz jego dużo młodsza ciężarna partnerka Anna (Dorota Krempa). W tym gronie przebieg spotkania zdawał się przewidywalny. Jednak tym razem typowe, drobne sprzeczki przerodzą się w prawdziwą bitwę. Całe zamieszanie wywoła z pozoru niewinne pytanie o planowane imię dla dziecka.
„Imię” to doskonałe i zabawne dialogi, żywe, wyraziste postaci, zaskakujące zwroty akcji oraz cięty humor.
więcej
Szczegóły
Deprawator
W maju 1964 roku Witold Gombrowicz poznał Ritę Labrosse – swoją przyszłą żonę. Jesienią zamieszkali razem we Francji, w Vence pod Niceą wwilli Alexandrine.
Czesław Miłosz i jego żona, w czasie wakacji 1967 roku, zatrzymali się w Vence. Mieszkali półtora kilometra od Gombrowicza. Miłosz odwiedzał Gombrowicza codziennie.
Zbigniew Herbert, goszczący w tym czasie u Miłosza, odradzał mu te wizyty. Patrzył z dezaprobatą na zażyłość i regularne spotkania pisarzy. Jako reprezentant młodszego pokolenia miał pretensje do "starych mistrzów" o stosunek do Polski i Polaków…
Z faktów i domysłów, ze słów i przemilczeń Maciej Wojtyszko układa opowieść o "ojczyźnie" i "synczyźnie", o polskości, która zawsze jest wyzwaniem.
więcej
Szczegóły
Nasze żony
Zaskakujący, pełen zwrotów akcji komediodramat, obmyślony na trzech wirtuozów aktorstwa – Wojciecha Pszoniaka, Jerzego Radziwiłowicza i Wojciecha Malajkata. Jest to opowieść o próbie, przed jaką staje wieloletnia przyjaźń trzech mężczyzn. Na rozważaniach o trudnych wyborach między moralnością a lojalnością się nie skończy.
więcej
Szczegóły
Kłamstwo
Kłamstwo to niesamowite i przenikliwe, a przy tym, o zgrozo, zabawne studium, właśnie… kłamstwa. Florian Zeller, francuski dramaturg zdążył już przyzwyczaić swoich widzów do ostrej jazdy i bolesnego telemarku, porusza się z gracją baletnicy i precyzją chirurga w meandrach i zakamarkach ludzkich umysłów. Dwie pary małżeńskie, dwie pary przyjaciół, dwie pary kochanków, a ich nadal tylko czworo, jak to jest możliwe? Autor wie sporo o związkach damsko-męskich. Ktoś mógłby powiedzieć, a kto nie wie? On jednak umiejętnie i prowokacyjnie przełożył to na słowa… Słowa, które tną. Jak brzytwa. A tonący?… No właśnie.
Metaforycznie udało się tu połączyć Bergmanowskie „Sceny z życia małżeńskiego” z kilkoma komediami Woody Allena. Oczywiście sztuka nie jest jedynie słowną ekwilibrystyką, ale zawiera racjonalny, ale i filozoficzny podtekst. Reżyser spektaklu, Wojciech Malajkat, niedawno powiedział : „Długo pracowaliśmy nad obsadą, ta sztuka wymaga nieprzypadkowych i wyśmienitych aktorów, którzy potrafią wydobyć niuanse zawarte w tekście, z wdziękiem rozbawić publiczność i sprawić, że, paradoksalnie, kłamstwo ich czegoś nauczy”.
więcej
Szczegóły
Nasze żony
Zaskakujący, pełen zwrotów akcji komediodramat, obmyślony na trzech wirtuozów aktorstwa – Wojciecha Pszoniaka, Jerzego Radziwiłowicza i Wojciecha Malajkata. Jest to opowieść o próbie, przed jaką staje wieloletnia przyjaźń trzech mężczyzn. Na rozważaniach o trudnych wyborach między moralnością a lojalnością się nie skończy.
„Nasze żony” to sztuka, w której aktor jest na pierwszym planie, jest podmiotem, a nie – jak to się dziś często zdarza – przedmiotem. Lubię taki teatr. Taki teatr jest mi bliski. Interesują mnie ludzkie losy, zmaganie się człowieka z życiem. Nie chcę, by coś przeszkadzało mi w zbliżeniu się do człowieka, w jego zrozumieniu.
Wybrałem tę sztukę również dlatego, żeby spotkać się na scenie z moimi wspaniałymi Kolegami – Wojtkiem Malajkatem i Jurkiem Radziwiłowiczem.
-Wojciech Pszoniak-
więcej
Szczegóły
Tartuffe albo Szalbierz
Krewka satyra i bezczelność języka; aktorski kunszt i wysmakowana scenografia. Świeże spojrzenie na arcydzieło w nowym przekładzie Jerzego Radziwiłowicza.
Gorzka komedia Molière’a tak poruszyła współczesnych, zwłaszcza dewotów, że Ludwik XIV na pięć lat zabronił jej grania. Jacques Lassalle przywołuje obraz XVII-wiecznej Francji. Przytłumione światło pada na szacowne wnętrza i wykwintne stroje z epoki. Ale najważniejsi są aktorzy – prowokują na widowni śmiech, który obnaża hipokryzję, odsłania manipulacje i okrucieństwo. Okazuje się, że historia wytrawnego łgarza i demonicznego obłudnika jest wciąż aktualna.
więcej
Szczegóły
Pan Jowialski
PAN JOWIALSKI Aleksandra Fredry – jedna z najbardziej kochanych przez teatr i publiczność komedii. Obok ZEMSTY i ŚLUBÓW PANIEŃSKICH budząca też najżywsze dyskusje krytyki. Jednocześnie to utwór, stwarzający wyjątkowe szanse na wielkie kreacje aktorskie (wiele z ról w JOWIALSKIM przeszło do historii polskiego teatru) i zawsze żywą reakcję publiczności. Boy nazwał PANA JOWIALSKIEGO sfinksem naszej literatury. Dziś komedia Fredry pojawia się na scenie Teatru Polonia. Mamy szansę przejrzeć się w mądrości i humorze wielkiego komediopisarza. Skorzystajmy z niej.
więcej
Szczegóły
Czechow żartuje!
"Czechow żartuje!" oparty na pomyśle połączenia w jeden wieczór teatralny wszystkich jednoaktówek Antoniego Czechowa jest kolejnym autorskim spektaklem Eugeniusza Korina - współzałożyciela i dyrektora artystycznego Teatru 6.piętro. Spektakl skrzący się scenicznym żartem, naładowany odwiecznymi ludzkimi namiętnościami, olśniewający maestrią aktorskiej gry - przed oczami widzów przewija się korowód kilkunastu pełnokrwistych, kipiących życiem i namiętnościami postaci, granych tylko przez trójkę znakomitych aktorów Annę Dereszowską, Andrzeja Grabowskiego i Wojciecha Malajkata - jest hołdem Teatru 6.piętro dla odwiecznej i uniwersalnej sztuki Teatru i jego najważniejszego twórcy – Aktora.
więcej
Szczegóły
Wujaszek Wania
Jednostajne życie w prowincjonalnym majątku przerywa przyjazd profesora Sieriebriakowa oraz jego młodej, pięknej żony. Pod wpływem tego zdarzenia rozpoczyna się subtelna gra prawdy i fałszu, podszyta typowymi dla Czechowa namiętnościami: pożądaniem, nadzieją, bólem niespełnienia, a nade wszystko – miłością i pragnieniem odmiany swojego losu.
Ta, po czechowowsku, naprzemiennie śmieszna i straszna opowieść jest okazją do przejęcia się losem „człowieka zbędnego”, a także do spojrzenia na nas samych, podlegających codziennym presjom i życiowym dążeniom. Przygotowujący inscenizację dramatu Andrzej Bubień, po latach pracy na europejskich scenach dramatycznych i operowych (za które zbierał liczne nagrody i wyróżnienia, na czele z nominacją do rosyjskiej Złotej Maski), powraca do autora „Trzech sióstr”.
Jego spektakl dowodzi, że przenikliwość spojrzenia Czechowa nie straciła dziś nic ze swojej aktualności. Wraz z twórcami zapraszamy, aby temu spojrzeniu poddać własny codzienny trud oraz towarzyszące mu emocje.
więcej
Szczegóły
Imię
Akcja spektaklu rozgrywa się w ciągu jednego wieczoru, podczas kolacji wyprawianej przez profesora literatury Pierre'a (Szymon Bobrowski) i jego żonę Elisabeth (Małgorzata Foremniak) w ich paryskim mieszkaniu. Wieczorem gospodyni zaserwuje wyśmienite potrawy kuchni marokańskiej, pan domu zaimponuje gościom powiększonym o kolejne tomy księgozbiorem. Zdecydowanie zapowiada się udana kolacja. Zaproszeni goście to przyjaciel domu, puzonista – Claude (Marcin Hycnar/Mateusz Banasiuk), brat Elisabeth - błyskotliwy przedsiębiorca Vincent (Wojciech Malajkat) oraz jego dużo młodsza ciężarna partnerka Anna (Dorota Krempa). W tym gronie przebieg spotkania zdawał się przewidywalny. Jednak tym razem typowe, drobne sprzeczki przerodzą się w prawdziwą bitwę. Całe zamieszanie wywoła z pozoru niewinne pytanie o planowane imię dla dziecka.
„Imię” to doskonałe i zabawne dialogi, żywe, wyraziste postaci, zaskakujące zwroty akcji oraz cięty humor.
więcej
Szczegóły
Imię
'Imię' to francuska sztuka, której ekranizacja ściągnęła do kin rekordową liczbę widzów. Nakręcony w 2013 roku film otrzymał dwa Cezary oraz trzy nominacje (w tym za najlepszy scenariusz adaptowany). Dobrze napisane, dowcipne dialogi i wyraziste postaci, to komediowe atuty „Imienia”, porównywanego często do „Boga mordu” (filmowa „Rzeź” Romana Polańskiego). I podobnie, jak sztuka Rezy, „Imię” nie jest komedią pozbawioną refleksji, a śmiech bywa tutaj gorzki.
Akcja rozgrywa się w ciągu jednego wieczoru, podczas kolacji wyprawianej przez profesora literatury Pierre'a i jego żonę Elisabeth w ich paryskim mieszkaniu. Zaproszeni goście, to przyjaciel domu, puzonista – Claude , brat Elisabeth, błyskotliwy przedsiębiorca – Vincent oraz jego dużo młodsza, ciężarna partnerka Anna. W tym gronie przebieg spotkania wydawał się doskonale przewidywalny. Jednak tym razem typowe, drobne sprzeczki przerodzą się w prawdziwą bitwę. A całe zamieszanie wywoła niewinne z pozoru pytanie: Czy macie już jakiś pomysł na imię?
więcej
Szczegóły
Czarodziejska Góra
„Czarodziejska Góra” to jedno z najważniejszych wydarzeń jubileuszu Teatru Syrena, który obchodzi w tym roku 70-lecie działalności.
„Czarodziejska góra” to najsłynniejsza powieść Tomasza Manna, arcydzieło o ogromnym wpływie na światową literaturę i kolejne pokolenia czytelników. Powieść o czasie, dojrzewaniu, chorobie, przemijaniu. Dzieło wieńczące belle époque, wieszczące kataklizmy, które spadły na Europę w XX w.
Wojciech Malajkat, reżyser przedstawienia: „Mówią, że Wielka Wojna stanowiła koniec czasu Czarodziejskiej góry i początek rzeczywistości, w której jednostka stawała się mało znaczącym trybem w ogromnej maszynie - postępu, rozwoju gospodarczego, konsumpcji. Ale także w maszynie wojennej.
Nie zgadzam się z tym, że czas Czarodziejskiej góry przeminął; że współczesność to nie miejsce na rozważania o przemijaniu, moralności i czasie (który kiedyś płynął, a teraz pędzi). Również z tego powodu chciałbym po wielu latach przemyśleń i przygotowań zrealizować na deskach teatru mój wymarzony projekt—inscenizację powieści Tomasza Manna. Dlaczego to robię? Odpowiadając słowami Manna: Najistotniejszym i naturalnym powołaniem człowieka jest jego doskonalenie się.”
więcej
Szczegóły
Zamach na MoCarta
Serdecznie zapraszamy do obejrzenia ostatnich spektakli Zamach na MoCarta, które zagramy dla Państwa 20 i 21 grudnia. Widzów, którzy zdecydują sie spędzić ten czas z nami powitami welcome drinkiem.
Zbigniew Zamachowski wykonuje z Grupą MoCarta znakomite piosenki, m.in. z tekstami Jeremiego Przybory, Jonasza Kofty, Wojciech Młynarskiego i Bułata Okudżawy. W spektaklu występuje także Wojciech Malajkat. Jest elegancko, dowcipnie, poetycko i melodyjnie.
więcej
Szczegóły
Śpiewnik Pana Wasowskiego
Spektakl w hołdzie wybitnemu kompozytorowi Jerzemu Wasowskiemu, którego setną rocznicę urodzin świętujemy w tym sezonie. To żartobliwe przedstawienie muzyczne nawiązujące do stylu Kabaretu Starszych Panów.
Na scenie prawdziwa współczesna diwa - Justyna Steczkowska oraz Wojciech Malajkat znakomicie odnajdujący się w tak charakterystycznej dla tekstów Jeremiego Przybory subtelnej zabawie słowem. Reżyserem spektaklu jest Krzysztof Jaślar, twórca tak lubianych przez widzów Syreny tytułów: „Powróćmy jak za dawnych lat. Piosenki mistrza Jurandota”, „Zamach na MoCarta” i "Dzieci z Bullerbyn". Z opasłych tomów piosenek tandemu Wasowski-Przybora wybraliśmy dla naszych widzów największe przeboje, m.in. „Bo we mnie jest sex”, „Rodzina”, „Kaziu zakochaj się” czy „Wesołe jest życie staruszka”, aby wieczór ze „Śpiewnikiem” wspominali jako rozrywkę w najlepszym stylu.
więcej
Szczegóły
Klub Hipochondryków #WspieramKulture
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na profilu Teatru Syrena na YouTube: KLIKNIJ TUTAJ
Główni bohaterowie sztuki to trzej mężczyźni mający wszystkie objawy kryzysu wieku średniego z hipochondrią na czele. Antykwariusz Leo i architekci – rozwodzący się właśnie Ken oraz Tom, niezmordowany amant, prześcigają się w wymyślaniu urojonych dolegliwości. Tymczasem prawdziwie nękającą ich słabością jest niemożność pogodzenia się z upływem lat.
"Klub hipochondryków" - zwariowany, grany w obłędnym tempie spektakl z wątkiem sensacyjnym - przywodzi na myśl najlepsze brytyjskie komedie. Od ponad dekady wywołuje salwy śmiechu i wzbudza zrozumienie nie tylko wśród męskiej części publiczności.
Wyborna komedia w angielskim stylu, od ponad dziesięciu lat ciesząca się u widzów niesłabnącą popularnością. Za rolę Leo Zbigniew Zamachowski otrzymał nominację do prestiżowej nagrody "Feliks Warszawski".
więcej
Szczegóły
