Przemysław Stippa
591 oddanych głosów
Data urodzenia:
22-04-1981 (41 lat)
Od 2005 roku w zespole Teatru Narodowego. Absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej (2004). Współpracował z teatrami warszawskimi: Sceną Prezentacje, Starą ProchOFFnią, Le Madame, Centrum Artystycznym M25, Studiem Teatralnym KOŁO, Teatrem 2. Strefa oraz z Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie.
Laureat Nagrody im. Janiny Nowickiej-Prokuratorskiej i Stanisława Prokuratorskiego przyznawanej przez Rektora Akademii Teatralnej w Warszawie absolwentowi Wydziału Aktorskiego za osiągnięcia artystyczne w ciągu dwóch lat od ukończenia studiów.
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Hedda Gabler
Niepozbawiony czarnego humoru dramat o potrzebie piękna i odwadze występowania przeciw etykietom i konwenansom.
Hedda Gabler – utwór Henrika Ibsena, mistrza realistycznego dramatu psychologicznego – w interpretacji reżysera Kuby Kowalskiego jest dziełem poetyckim.
W roli Heddy – Wiktoria Gorodeckaja.
Uprzedzamy, że w spektaklu pojawiają się głośne efekty dźwiękowe.
więcej
Szczegóły
Maria Stuart
Anglia, XVI wiek. Wyniszczająca wojna religijna i krwawa walka dwóch kobiet – królowych: Anglii i Szkocji – o władzę nad całą Brytanią. Oparty na wydarzeniach historycznych dramat Friedricha Schillera nie schodzi ze scen już od dwustu lat, a role obydwu protagonistek stanowią wyzwanie dla aktorek kolejnych pokoleń.
Jaką cenę można zapłacić za pokonanie przeciwników – ideowych i politycznych? I czy jest to cena własnego człowieczeństwa?
więcej
Szczegóły
Dobry Wilk Teodor. Bajka muzyczna
Wilk Teodor nie chce już być postrachem dzieci. Jeż ma marzenia, które są zupełnie „niejeżowe”.
Obydwaj przekonują się, że przełamywanie stereotypów i bycie sobą wymaga odwagi… ale ze wsparciem przyjaciół wszystko jest możliwe!
Słuchowisko powstało w oparciu o książkę Katarzyny Kozłowskiej „Czy wilk się najeża, gdy spotka nietoperza?”. Opowieść dotyka tematu stereotypów w życiu dziecka, a także tolerancji i przyjaźni pomimo różnic. Inspiracją do jej napisania była piosenka „Lupo Teodoro” („Wilk Teodor”) z repertuaru włoskiego chóru Piccolo Coro dell’Antoniano, którą w polskiej wersji językowej wykonuje Chór Dziecięcy MILLE VOCI.
Teodor, którego znamy z piosenki, nie jest zwyczajnym mieszkańcem lasu. Ma już dość swojej stereotypowej roli „złego wilka”. Postanawia znaleźć sposób, aby się z niej wyswobodzić. Jego spotkania z nieśmiałym jeżem, nietoperzem Maćkiem, Czerwonym Kapturkiem czy roztańczoną Rosinką ukazują nam zwykłe sprawy w zupełnie innym świetle.
Partnerzy: Magazyn dla dzieci Świerszczyk, Polskie Radio Dzieciom, Portal Qlturka, Istituto Antoniano di Bologna, Istituto Italiano di Cultura, Ognisko Pracy pozaszkolnej nr 1 „Jordanek” w Warszawie.
W słuchowisku wykorzystano piosenki z płyty Chóru MILLE VOCI „Pobawmy się dźwiękami z Zecchino d’Oro”.
Wilk Teodor (Lupo Teodoro) – sł. C.Spera, I.Navarra, muz. C.Spera, tł. X.Zawanowska, K.Olczedajewska (2:56)
Naleśniki babci Niny (Le tagliatelle di Nonna Pina) – sł. i muz. G.M.Gualandi, tł. X.Zawanowska, R.Witek (1:40)
Czkawka (Il singhiozzo) – sł. M.F.Polli, muz. GF.Fasano, tł. X.Zawanowska (0:55)
Dziwny punkt widzenia (Un punto di vista strambo) – sł. i muz. F.Conforti, tł. X. Zawanowska (2:33)
Niech wiatr poniesie słowa (Lo scriverò nel vento) – sł. O.Z.Livaneli, G.Gotti, muz. O. Livaneli, tł. X.Zawanowska, (1:40)
Tysiąc głosów (Mille voci, una voce) – sł. M.Matusovskij, A.Testa, muz. V.Sciainsky, tł. X.Zawanowska, R.Witek (1:15)
Taniec Rosinki (La danza di Rosinka) – sł. S.Mezzanotte, L.Kos, muz. L.Kos, tł. X.Zawanowska (2:56)
więcej
Szczegóły
„Dolina muminków w listopadzie” | Słuchowisko dla dzieci | Online
Szukasz mądrej rozrywki dla całej rodziny na długie jesienne wieczory? Słuchowisko zrealizowane na podstawie kultowego spektaklu Igora Gorzkowskiego zabierze Was w fantastyczną podróż do Doliny Muminków.
Czy bohaterom uda się zrealizować swoje marzenia i stać się kimś innym? Czy Filifionce powiedzie się wielka ucieczka od sprzątania? Czy Wuj Truj zapomni o swojej starości? Czy Włóczykij odnajdzie jesienną melodię? Czy zobaczymy Paszczaka za sterem łodzi, Mimblę, kiedy tańczy i Homka w otoczeniu prawdziwych przyjaciół? Tego nie wiadomo. Jedno jest pewne, w ciepłym i przytulnym Domu Muminków bohaterowie po raz pierwszy od dawna poczują się przez moment bezpieczni i szczęśliwi.
Jak uzyskać dostęp do słuchowiska? Wesprzyj Teatr Soho i wpłać na portalu kicket.com (dawne: ewejsciowki.pl) wybraną przez siebie kwotę z przedziału 5,10 lub 20 zł. W informacji zwrotnej dostaniesz instrukcję jak i gdzie posłuchać "Doliny Muminków w listopadzie".
Jeśli Ty i Twoja rodzina jesteście zadowoleni z czasu spędzonego z bohaterami naszego słuchowiska, koniecznie weźcie udział w muminkowej ankiecie i akcji dla dzieci „Napisz list do Muminków”. Szczegóły na www.teatrsoho.pl
Słuchowisko “Dolina Muminków w listopadzie” wg prozy Tove Jansson
w tłumaczeniu Teresy Chłapowskiej
adaptacja i reżyseria: IGOR GORZKOWSKI
_____________________________________________
W mailu z biletem będzie znajdował się link i hasło do słuchowiska.
Wybierz cenę! Zapłać za dostęp 5,10 lub 20 zł.
Słuchowisko dostępne do 1.12.2022
więcej
Szczegóły
Hedda Gabler
Niepozbawiony czarnego humoru dramat o potrzebie piękna i odwadze występowania przeciw etykietom i konwenansom.
Hedda Gabler – utwór Henrika Ibsena, mistrza realistycznego dramatu psychologicznego – w interpretacji reżysera Kuby Kowalskiego jest dziełem poetyckim.
W roli Heddy – Wiktoria Gorodeckaja.
Uprzedzamy, że w spektaklu pojawiają się głośne efekty dźwiękowe.
więcej
Szczegóły
Zemsta nietoperza
Porywająca operetka wszechczasów.
Ekskluzywne imprezy, przebieranki, salonowe intrygi – wykroczenia, występki, małżeńskie zdrady. Służące aspirują do gwiazdorskiej kariery, a ekscentryczni milionerzy idą do więzienia jak na bal. Tak się bawi, tak się bawi Warszawa!
więcej
Szczegóły
Burza Williama Szekspira
Bywają zbrodnie jaskrawe i spektakularne, lecz bywają i takie, o których sam zbrodniarz nie wie, że je popełnił.
Zbrodnię człowieka, który brata pozbawia korony i wyrzuca poza granice ojczystego kraju, każdy potrafi nazwać: to zdrada. Jednak co ze zbrodnią zaniechania, która – choć jej konsekwencje trwają – pozostała niezauważona? Jak rozgrzeszyć zbrodniarza, kiedy nawet on sam nie wie, że jakaś zbrodnia miała miejsce?
więcej
Szczegóły
Śmierć Dantona
Ironia losu i historii: rewolta pożera swoich twórców.
Powołane przez Dantona instytucje stają się narzędziem terroru w rękach jego następców. W bezwzględnej walce politycznej wygrywają ci, którzy szybciej podpisują wyroki. Państwo tonie we krwi.
Czym jest to, co w nas kłamie, kradnie i morduje? Czy lepiej dać się zgilotynować niż patrzeć na upadek własnego dzieła?
Uprzejmie informujemy, że ze względu na układ sceny, spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na widownię. Prosimy o punktualne przybycie na spektakl.
więcej
Szczegóły
Dolina Muminków w listopadzie
Pierwsza polska realizacja teatralna „Doliny Muminków w listopadzie”. Aktorzy grają w żywym planie, a zbudowana z prostych elementów funkcjonalna scenografia tworząca Dom Muminków przypomina plac zabaw. Przestrzeń uzupełni muzyka skomponowana specjalnie do spektaklu przez Patryka Zakrockiego, autora dźwiękowych słuchowisk dla dzieci.
Czy bohaterom uda się zrealizować swoje marzenia i stać się kimś innym? Czy Filifionce powiedzie się wielka ucieczka od sprzątania? Czy Wuj Truj zapomni o swojej starości? Czy Włóczykij odnajdzie jesienną melodię? Czy zobaczymy Paszczaka za sterem łodzi, Mimblę, kiedy tańczy i Homka w otoczeniu prawdziwych przyjaciół?
Tego nie wiadomo. Jedno jest pewne, w ciepłym i przytulnym Domu Muminków bohaterowie po raz pierwszy od dawna poczują się przez moment bezpieczni i szczęśliwi.
więcej
Szczegóły
Dolina Muminków w listopadzie
Pierwsza polska realizacja teatralna „Doliny Muminków w listopadzie”. Aktorzy grają w żywym planie, a zbudowana z prostych elementów funkcjonalna scenografia tworząca Dom Muminków przypomina plac zabaw. Przestrzeń uzupełni muzyka skomponowana specjalnie do spektaklu przez Patryka Zakrockiego, autora dźwiękowych słuchowisk dla dzieci.
Czy bohaterom uda się zrealizować swoje marzenia i stać się kimś innym? Czy Filifionce powiedzie się wielka ucieczka od sprzątania? Czy Wuj Truj zapomni o swojej starości? Czy Włóczykij odnajdzie jesienną melodię? Czy zobaczymy Paszczaka za sterem łodzi, Mimblę, kiedy tańczy i Homka w otoczeniu prawdziwych przyjaciół?
Tego nie wiadomo. Jedno jest pewne, w ciepłym i przytulnym Domu Muminków bohaterowie po raz pierwszy od dawna poczują się przez moment bezpieczni i szczęśliwi.
więcej
Szczegóły
Lament
„Lament” – widowisko Tomasza Cyza, na podstawie poematu średniowiecznego włoskiego mistyka Iacopone da Todi „Il Pianto della Madonna” („Lament Madonny”) oraz fragmentów „Stabat Mater” Karola Szymanowskiego.
W spektaklu Tomasza Cyza słowa XIII-wiecznego włoskiego poety, zderzone z surową fakturą XX-wiecznego „chłopskiego requiem” Szymanowskiego, dopełnia wielkoformatowa projekcja średniowiecznych figur i obrazów w holu Muzeum Narodowego. Aktorka czyta Pianto della Madonna, śpiewaczki jak w tragedii greckiej wykonują a capella frazy Stabat Mater, słuchacz-świadek patrzy na twarze Maryi i Jezusa.
Franciszkaninowi Iacopone da Todi (1230-1306) przypisywana jest również średniowieczna sekwencja Stabat Mater dolorosa, wyrażająca cierpienie i rozpacz Matki ukrzyżowanego Jezusa. Muzykę do niej skomponowali m. in. A. Dvořák, G. da Palestrina, G. B. Pergolesi, D. G. Scarlatti, F. Schubert, G. Verdi, A. Vivaldi. W liturgii Kościoła śpiewana jest w Wielkim Poście, a jej najstarszy polski przekład znany jest z kancjonału Walentego z Brzozowa (1554). Karolowi Szymanowskiego stała się szczególnie bliska po śmierci jego ukochanej siostrzenicy. Jego utwór na chór, orkiestrę i troje solistów należy do arcydzieł światowej muzyki pasyjnej – powstał w 1926 roku (prawykonanie 11-01-1929) i uznawany jest za najwybitniejsze dzieło polskiego kompozytora.
Natomiast napisany w języku włoskim „Lament” („Il pianto…”, znany też jako „Donna de Paradiso”, incipit) jest to poemat dramatyczny (tzw. lauda drammatica) o tematyce pasyjnej, rozpisany na trzy osoby: Jana Ewangelistę, Maryję i Jezusa. Matka wypowiada swoje myśli i uczucia w pierwszej osobie, a Jan komentuje to wydarzenie jako mistyk i teolog. Zarówno czas powstania i język etniczny, jak dojrzała forma tego utworu i jego dziękczynna wymowa, pozwalają porównać jego rolę w literaturze włoskiej do roli „Bogurodzicy” w polskiej (XIII w.), a „Stabat Mater” do późniejszego od niej „Lamentu świętokrzyskiego” (XV w.).
więcej
Szczegóły
Białe małżeństwo
Indywidualne potrzeby kontra ustalone normy. Spektakl Tyszkiewicza demaskuje bezsilność społecznych nakazów.
Pożegnanie z dziewczęcą niewinnością to walka o seksualną tożsamość. To bunt wobec narzuconych tradycji. Rozwój kulturowy nie wymazuje nas z atlasu zwierząt. Żądze i anarchia, prawda i groteska. Historia zaskakująco współczesna dla każdego pokolenia.
Spektakl dla widzów dorosłych.
więcej
Szczegóły
Tartuffe albo Szalbierz
Krewka satyra i bezczelność języka; aktorski kunszt i wysmakowana scenografia. Świeże spojrzenie na arcydzieło w nowym przekładzie Jerzego Radziwiłowicza.
Gorzka komedia Molière’a tak poruszyła współczesnych, zwłaszcza dewotów, że Ludwik XIV na pięć lat zabronił jej grania. Jacques Lassalle przywołuje obraz XVII-wiecznej Francji. Przytłumione światło pada na szacowne wnętrza i wykwintne stroje z epoki. Ale najważniejsi są aktorzy – prowokują na widowni śmiech, który obnaża hipokryzję, odsłania manipulacje i okrucieństwo. Okazuje się, że historia wytrawnego łgarza i demonicznego obłudnika jest wciąż aktualna.
więcej
Szczegóły
Królowa Śniegu
Mistrzowski tandem Cieplak i Witkowski – twórcy pełnej rozmachu, niezapomnianej inscenizacji Opowiadań dla dzieci Singera w Narodowym, po raz kolejny rozbudzają nieograniczoną wyobraźnię. Przed oczami widza odsłaniają się baśniowe krainy, a zarazem poezja teatru.
Przypowieść o dziewczynce, która przemierza cały świat dla ocalenia kochanego towarzysza dziecięcych zabaw. Wędrówka przez różne poziomy i odcienie baśniowej rzeczywistości jest dla niej przejmującym doświadczeniem, miłością w działaniu, praktyką życia – drogą z utraconego raju dzieciństwa w dorosłość.
Interesujące rozwiązania inscenizacyjne, częste zmiany scenografii i kostiumów – to zaproszenie do zachwycającej zabawy w teatr dla wielopokoleniowej publiczności.
Spektakl polecany dla widzów od 7. roku życia.
więcej
Szczegóły
Miarka za miarkę
Źle się dzieje w Wiedniu, moralny upadek i korupcja paraliżują kraj. Książę Wincencjo przekazuje władzę w ręce namiestnika. Angelo, by uzdrowić państwo, kręci na mieszkańców bicz z paragrafów – więzienia szybko zapełniają się skazanymi. Jednym z nich jest Claudio, oczekujący wyroku śmierci za spłodzenie nieślubnego dziecka. Wincencjo powraca w przebraniu mnicha i obserwuje rozwój sytuacji.
„Miarka za miarkę”, jedna z najbardziej przewrotnych sztuk Szekspira, łączy polityczny thriller z okrucieństwem, ironią i czarnym humorem. Dramat w nowym tłumaczeniu Piotra Kamińskiego reżyseruje Oskaras Koršunovas. „To opowieść o władzy, jej dramacie i absurdach. Szekspir pyta, czy rządzący mogą być sprawiedliwi i moralni, czy też wykorzystują moralność, by zdobyć i sprawować władzę" – mówi reżyser.
więcej
Szczegóły
Sen nocy letniej
„Sen nocy letniej” to najbardziej erotyczna ze wszystkich sztuk Szekspira – twierdził Jan Kott. Diabelski Puk wyzwalający z ludzi najbardziej pierwotne instynkty i perfidni władcy elfów gmatwają na potęgę emocje i pragnienia bohaterów. Eros i Tanatos pchają ich w objęcia miłosnej orgii, wymienność afektów i kochanków staje się igraszką. Debiutanci w sztuce miłości idą w las na zew zwierzęcej Natury. Czy w tym szaleństwie jest metoda?
William Szekspir prawie cztery wieki temu odkrył, że komizm i tragizm to dwie strony tej samej monety, którą rzuca nam przekorny los. Tą prawdą podszyte są jego najlepsze sztuki. „Sen nocy letniej” – jego najbardziej popularna komedia, skrząca się dowcipem, piętrząca przezabawne sytuacje, prowokująca nas do szczerego śmiechu – ma pod powierzchnią nieokiełznanej fantazji i fanfaronady rys egzystencjalnego smutku. Refleksję nad przemijaniem, utratą, niespełnieniem…
Wedle koncepcji reżysera - Artura Tyszkiewicza – nie ukryje cichego smutku tej bardzo wesołej sztuki ani rozbuchany seks, ani kipiąca witalność młodych bohaterów, ani uroki rozsiewane przez elfy. Spektakl grany - dosłownie - śpiewająco, w rytm muzyki trzech wiolonczeli i jednej waltorni, pobrzmiewa gorzką mądrością, którą genialny ironista Szekspir sprzedaje nam w promocji teatralnego biletu. Czy damy mu się raz jeszcze zaczarować?
więcej
Szczegóły
Mistrz i Małgorzata
Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to powieść z wieloma wątkami, postaciami, mnóstwem pytań i tajemnic, dzieło, do którego bez wątpienia istnieje więcej niż tylko jeden klucz. Jednocześnie każdy, kto podejmie się próby scenicznej adaptacji tego tekstu, skazany jest na wybór perspektywy spojrzenia na historię Wolanda i jego świty nawiedzającego Moskwę.
Jego przybycie do rosyjskiej stolicy sprawia, że wielu zaczyna tracić poczucie rzeczywistości, w dobrze znaną codzienność wkracza niesamowite, niemożliwe staje się możliwe, pojawia się niepokój, czy świat jest naprawdę takim, jakim zawsze wydawał się być. Od tego wszystkiego niektórzy (dosłownie i w przenośni) zaczynają tracić głowy.
Takie mieszanie prawdy i fałszu, rzeczywistości i fikcji może (choć nie musi) być działaniem szatańskim, takie mieszanie odbywa się też każdego wieczoru w teatrze. Dlatego Artur Tyszkiewicz – reżyser i autor adaptacji Mistrza i Małgorzaty przygotowywanej właśnie w Teatrze im Juliusza Osterwy w Lublinie – postanowił spojrzeć na tekst Bułhakowa właśnie z tak specyficznie pojętej teatralnej perspektywy, uruchomić w teatrze (znów dosłownie i w przenośni) burzącą porządki i hierarchie karuzelę, publiczność umieścić na scenie, a aktorów tam, gdzie zwykle siedzą widzowie.
Monsieur Woland przejąwszy bowiem kontrolę nad moskiewskim Teatrem „Variétés” spełnia zachcianki widowni, dostarcza jej rozrywki, śmieszy i przestrasza, ale przede wszystkim odkrywa jej tajemnice, pokazuje, co ludziom siedzi w głowach. Zorganizowana ułuda teatru, z całym blichtrem i powierzchownością, okazuje się być zatem znakomitą maszynką do tego, byśmy mogli samych siebie poznać, a czasem i zajrzeć pod podszewkę rzeczywistości, by zobaczyć, jak Bóg i szatan potrafią igrać z człowiekiem.
więcej
Szczegóły
Martwa królewna
Sztuka Nikołaja Kolady to pełna metafizyki opowieść zamknięta w czterech ścianach brudnej lecznicy dla zwierząt. Rimma, główna bohaterka, jest weterynarzem – jej zadanie często sprowadza się do uśmiercania bezdomnych psów i kotów. Mieszka w obskurnym pokoiku wraz z suką Lanką i, jak twierdzą pozostali bohaterowie, sama bardziej przypomina zwierzę niż człowieka. Historii Rimmy nieustannie towarzyszą znaki śmierci, a przecież marzy ona „O czystej miłości! O prawdziwym życiu!".
Prosty, czasem rubaszny, innym razem wulgarny język doskonale współgra z głębią przekazywanych treści i refleksji bohaterów. To język nadaje lekkość tej w gruncie rzeczy mrocznej historii. Od czasu do czasu rozświetla ją także dotknięcie metafizyki, za którą tęsknią wszyscy bohaterowie sztuki, pogrążeni w szarej rzeczywistością rosyjskiej prowincji.
więcej
Szczegóły
