Paweł Smagała
257 oddanych głosów
Data urodzenia:
16-01-1981 (42 lat)
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
The Employees
Spektakl Łukasza Twarkowskiego, jednego z najbardziej interesujących twórców swojego pokolenia, oparty na powieści współczesnej duńskiej autorki, Olgi Ravn. Akcja The Employees rozgrywa się w bliżej nieokreślonej przyszłości, na statku kosmicznym, na którym przebywają ludzie i humanoidalne roboty. Wszyscy członkowie załogi podlegają zimnym, biurokratycznym rygorom, które wydają się nie mieć sensu. W tych ekstremalnych warunkach zamknięta społeczność zmuszona jest skonfrontować się z pytaniami o różnice między ludzkim, a nie-ludzkim i o istotę świadomości.
The Employees Twarkowskiego, podobnie jak wiele jego wcześniejszych realizacji, opiera się tradycyjnemu rozumieniu teatralności, sprawia, że widzowie stają się częścią dystopijnego świata, a nie tylko jego obserwatorami.
W 2020 roku dystopijna literatura science-fiction wzbogaciła się o nową pozycję, „The Employees” Olgi Ravn. W książce Ravn Ziemia uległa zagładzie. Historia opowiadana jest przy pomocy fragmentarycznych sprawozdań załogi statku. Relacje zaczynają się i urywają w — wydawałoby się — przypadkowych momentach i dotyczą codziennej rutyny. Czytelnik ze strzępów, jakich dostarcza mu autorka, buduje wyobrażenie rzeczywistości, w której ludzie tęsknią za Ziemią i buntują się przeciwko zbiurokratyzowanym zasadom obowiązującym na statku, a humanoidy, uznawane za byty pozbawione typowej ludzkiej zmysłowości, domagają się możliwości odczuwania i rozwijania swoich zmysłów. Na statku znajdują się dziwne obiekty, artefakty po dawnej wystawie sztuki, które w niewyjaśniony sposób wpływają na załogę. Przestrzenie opisywane przez Ravn są chłodne, białe, przypominają architekturę galeryjną. W końcówce utworu statek, jako forma nieudanego eksperymentu, zamienia się w makabryczne muzeum.
Zarówno powieść Ravn, jak i spektakl Twarkowskiego wydają się zadawać jedno z najbardziej podstawowych pytań, o to, czym właściwie jest ludzka świadomość? Czy mózg i umysł to jedno i to samo? Nauka znajduje wciąż nowe neuronalne korelaty zdarzeń zmysłowych. Czy kiedy poznamy prosty i szybki sposób na rozpracowanie działania ludzkiego mózgu, człowiekowi uda się zbudować sztuczny mózg, który wbudowany w robota, przekształci humanoida w człowieka? Co zrobią algorytmy sztucznej inteligencji, które wyposażone w zestaw pewnych narzędzi do rozwiązywania zadań i ucząc się na własnych błędach, przekroczą możliwości, jakie założył dla nich programista? Czy rozwijający się, stale uczący system sztucznej inteligencji może przekroczyć tę magiczną granicę, za którą przestaje być jedynie niepokonanym szachistą, a staje się szachistą odczuwającym radość z wygranej?
więcej
Szczegóły
Przemiany
Trwają próby do nowego spektaklu Michała Borczucha, inspirowanego ponadczasowymi „Przemianami” Owidiusza. Spektakl powstaje w koprodukcji STUDIO z Teatrem Polskim w Bydgoszczy oraz Festiwalem Mała Boska Komedia w Krakowie i Teatrem Łaźnia Nowa.
Oprócz zawodowych aktorów i aktorek wystąpią w nim nastoletnie osoby. Ich wspólna droga rozpoczyna się spotkaniami i warsztatami prowadzonymi zdalnie w ramach pracowni Open Studios w czerwcu, a zakończy spektaklem na deskach teatru we wrześniu 2021 roku.
więcej
Szczegóły
Raj. Potop
W imponującej swoim rozmachem Trylogii klimatycznej Thomas Köck łączy dramat rodzinny ze sztuką historyczną, a thriller polityczny z tomikiem poezji. Trylogia to złowieszczy potop rzeczy, niosący za sobą wyrzucone na brzeg skrawki sensów, fragmenty obrazów, zdegradowane biografie, losy ofiar, pojęcia i definicje. Trylogia to transhistoryczna symfonia, w której toną wszelkie granice gatunkowe.
W pierwszej części Trylogii zatytułowanej Raj. Potop, która posłuży jako punkt wyjścia do spektaklu w Teatrze Studio, przesuwamy się po dwóch liniach akcji wiodących wzdłuż historii wyzysku. Śledzimy finansowy upadek rodziny okresu transformacji, skupiony wokół losów pewnej tancerki pracującej na śmieciówkach, oraz jej ojca, bankrutującego właściciela warsztatu samochodowego. Następnie przenosimy się w XIX wiek – do Manaus w Brazylii, w sam środek mrocznych czasów boomu kauczukowego. Poznajemy baronów gumowych, którzy prawo do istnienia natury przeciwstawiają naturalnym prawom rynku. Walczy z nimi architekt Felix Nachtigal, który w dżungli ma zbudować operę. Niełatwo jednak u Köcka odróżnić fakt od fake’u. Wprawdzie kolonizatorzy noszą szykowny tweed, ale jednocześnie robią sobie późnokapitalistyczne selfie.
Trylogia ma wymiar prawdziwie kosmologiczny i apokaliptyczny – zarówno w sensie uniwersalnym, jak i indywidualnym. W Raju. Potopie jesteśmy świadkami gorzkiego końca rodziny nuklearnej oraz porażki idealisty Nachtigala. Wszyscy są tutaj ofiarami, to jedynie pionki w sztuce o katastrofie ekonomicznej i ekologicznej, której prawdziwym bohaterem jest niewidzialna ręka rynku.
W Trylogii klimatycznej Thomas Köck odsłania, wręcz po szekspirowsku, procesy historyczne, bez zatracenia ludzkiej, jednostkowej perspektywy. Bada granice zarówno naszej cywilizacji, jak i samego teatru jako medium.
więcej
Szczegóły
Germinal
„Germinal" to krzyk cierpienia, wściekłości i buntu porzuconych, pozostawionych w tyle. Niczym echo rewolucjonistów z 1789 roku rozbrzmiewa w kopalnianych korytarzach, czasoprzestrzennej kapsule, która staje się pudłem rezonansowym dla głosów wszystkich protestujących uciśnionych, wczoraj i dziś, tutaj i w każdym innym miejscu. To krzyk, który wykracza poza wiek XIX i jego wszechwładną burżuazję, by uderzyć w XXI wieku, apogeum kapitalizmu, w którym nie tylko ciała są wyzyskiwane, ale nawet emocje stały się wartościami rynkowymi. Stefan, duch Nowego Człowieka Rewolucji, ziarno piasku w trybach maszyny, rozsiewa jednak wirus buntu, sprawiając, że kiełkują wątpliwości i wykluwają się sumienia.
„Germinal" to drugie spotkanie Krzysztofa Garbaczewskiego z Teatrem Śląskim. W 2020 roku artysta wraz z kolektywem Dream Adoption Society zrealizował „BLACK" – medytację teatralną w wirtualnej przestrzeni. Reżyser jest wielokrotnym laureatem Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia oraz zdobywcą Paszportu „Polityki" w kategorii Teatr.
więcej
Szczegóły
Woyzeck
Spektakl na motywach dramatu Georga Büchnera, XIX-wiecznego niemieckiego rewolucjonisty, pisarza i przyrodnika. Fabuła „Woyzecka” osnuta jest wokół prawdziwej historii młodego mordercy z Lipska. Büchner sportretował swojego bohatera z niezwykłym współczuciem, ukazał go jako ofiarę okrutnego, bezdusznego społeczeństwa, które depcze każdego, kto nie pasuje do jego norm. Dzieje Woyzecka nie zostały jednak opowiedziane do końca, a tekst znaleziony po śmierci pisarza pozostał we fragmentach. Mimo to, a może właśnie dzięki tej ułomności, „Woyzeck” od ponad wieku uwodzi twórców teatralnych i operowych.
Grzegorz Jaremko z tego rewolucyjnego tekstu wydobywa temat kształtowania się męskiej tożsamości. W jego interpretacji mężczyźni otaczający głównego bohatera to kumple z podwórka, garażowy band. Dramatyczny konflikt nie polega na zderzeniu klas społecznych, ale na konfrontacji różnych sposobów kształtowania, testowania i wyrażania swojej męskości. W tej opowieści o dojrzewaniu energia macho zderza się z męskością miękką, sensualną i rozmytą. Wstyd i lęk inicjacji Woyzecka znajdują ujście w świecie wirtualnym, gdzie bohater eksperymentuje ze swoim ciałem i wizerunkiem. Kiedy wirtualne eksperymenty nie przynoszą wyzwolenia, dochodzi do realnej zbrodni. Miejscem prowokacji jest zatęchły garaż, a może chłopięcy pokój z widokiem na brzeg jeziora.
Niedokończona sztuka Büchnera staje się więc pretekstem do postawienia pytania o współczesną męską tożsamość. Czy posiadamy rytuały inicjacyjne na wzór tych, które były progiem dorosłości dla wojowników dawnych plemion? Do jakich kulturowych wzorów męskości mamy dziś dostęp? Jaka jest relacja między tożsamością mężczyzny a fizjologią ciała? Gdzie jest przestrzeń buntu wobec stereotypu mężczyzny? Czy jest możliwy projekt nowej męskości?
Spektakl powstał dzięki wsparciu Fundacji im. Danuty Szaflarskiej
UWAGA!
Spektakl rekomendowany dla widzów powyżej 18 roku życia lub za zgodą rodziców i prawnych opiekunów. W razie pytań prosimy o kontakt z działem edukacji: edukacja@trwarszawa.pl
więcej
Szczegóły
Krasz
KRASZ na motywach powieści J.G. Ballarda i na podstawie improwizacji aktorów.
Po niemal pięćdziesięciu latach od wydania “Kraksy” warto spojrzeć na tę kultową i kontrowersyjną powieść, jak na przenikliwą i spełnioną wizję świata, w którym żyjemy. Dzieło Ballarda, osławione ekranizacją Davida Cronenberga, jest dystopią, umyślnie operującą pornograficznym językiem i surrealistyczną poetyką, w celu analizy tego, jak używamy siebie nawzajem. Twórców spektaklu nie interesuje moralizowanie, ani “krew, nasienie i płyn chłodzący”, których pełen jest język Ballarda, ale ukryte pod tym wszystkim historie fascynujących postaci, wyobcowanych, mylących fikcję z rzeczywistością.
Punktem wyjścia dla spektaklu jest rozpoznanie Ballarda, że kraksa to metafora życia w społeczeństwie. Inspirowane powieścią postaci poszukują doświadczeń, które nimi wstrząsną, desperacko szukają czegoś realnego w świecie wszechobecnych mediów. Są to Catherine i James, małżeństwo narcyzów pragnących coś poczuć, nadwrażliwa i zestresowana lekarka Helen oraz kaskader Seagrave. Projekcje ich lęków i ukrytych perwersji poznajemy poprzez wyobrażoną przestrzeń, nazywaną w spektaklu Laboratorium “Krasz”. W tym stanie umysłu najlepiej odnajduje się Vaughan, pirat drogowy i antychryst. Jest autorem tajemniczego projektu, którego celem jest między innymi wyzwolenie ludzkości z permanentnej wojny domowej, podtrzymywanej przez rządy i technologiczne korporacje.
Krasz to groteska sceniczna rozgrywająca się w bliskiej przyszłości. Przedstawieniu Natalii Korczakowskiej towarzyszy pytanie o źródła przemocy, o to dlaczego ludzie używają i niszczą siebie nawzajem oraz wreszcie, co jest im potrzebne, aby odzyskać dostęp do swoich emocji, wyobraźni i ciał. Warstwę dźwiękową do spektaklu ułożył Jacek Sienkiewicz, ceniony autor muzyki eksperymentalnej i klubowej. Na scenie zobaczyć będzie można także kostiumy Marka Adamskiego, wyjątkową serię zdjęć Ady Zielińskiej i pracę z ciałem wywodzącą się z tradycji voguingu, zaproponowaną zespołowi STUDIO przez Bożnę Wydrowską, artystkę i promotorkę kultury ballroom.
O autorze powieści
James Graham Ballard (ur. 15 listopada 1930 w Szanghaju, zm. 19 kwietnia 2009) w Londynie) to brytyjski powieściopisarz, nowelista i eseista. Do jego najbardziej znanych utworów należy zaliczyć “The Atrocity Exhibition”, “Kraksę” (“Crash”) oraz autobiografię “Imperium Słońca” (“Empire of the Sun”), którą na wielki ekran przeniósł Steven Spielberg. Z doświadczenia wojny (przeżył japońską okupację Szanghaju), wyniósł brak zaufania do rzeczywistości, sceptycznie i przenikliwie odnosząc się do konsumpcji, wygody i rozwoju technologicznego w drugiej części XX wieku.
Powieści Ballarda są niewyczerpanym źródłem inspiracji dla popkultury, sztuk wizualnych i muzyki. Warto wymienić tu piosenki nagrywane między innymi przez Joy Division, The Normal, Grace Jones i The Buggles. W 2010 roku w galerii Gagosian w Londynie zorganizowano wystawę, dla której punktem odniesienia była “Kraksa”, a w 2015 Ben Wheatley wyreżyserował oparty na “Wieżowcu” Ballarda dystopijny film science-fiction zatytułowany “High-Rise”.
więcej
Szczegóły
Boska komedia wersja 2.2 – medytacja VR na żywo | #WspieramKulture
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz tu: KLIKNIJ TUTAJ
„Boska komedia wersja 2.2” – medytacja VR na żywo wyśniona przez Dream Adoption Society we współpracy z Teatrem Powszechnym w Warszawie. Streaming live będzie możliwy do obejrzenia w piątek 8 maja 2020 o godzinie 19:00. Gramy tylko jeden raz!
W specjalnie zaprojektowanej, wygenerowanej komputerowo, wirtualnej przestrzeni spotykają się aktorzy, reżyser, kompozytor, autor zdjęć filmowych i inne osoby będące częścią ekipy. Każda posiada cyfrowe ciało w formie awatara dzięki czemu może poruszać się, gestykulować oraz dotykać i przesuwać trójwymiarowe obiekty. Dzięki cyber próbom zespół przygotowuje spektakle, które finalnie transmitowane są na żywo w sieci.
Jak można obejrzeć spektakl?
Operator kamery rejestruje spektakl będąc również w wirtualnej rzeczywistości. Obraz z jego kamery transmitowany jest na żywo. Informacje gdzie i kiedy możliwe jest podłączenie się do streamingu dostępne będą w dniu spektaklu na profilu Dream Adoption Society w serwisie społecznościowym Facebook.
więcej
Szczegóły
Inni ludzie - spektakl online| #WspieramKulture
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na Facebooku TR Warszawa: KLIKNIJ TUTAJ
Spektakl w reżyserii Grzegorza Jarzyny oparty jest na hiphopowym poemacie Doroty Masłowskiej, jednej z najważniejszych polskich pisarek młodego pokolenia, znanej z bestsellerów "Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną" i "Paw królowej" oraz głośnych dramatów "Między nami dobrze jest" i „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku”. Miejscem akcji, a zarazem zbiorowym bohaterem tej miejskiej antyballady jest Warszawa; pogrążona w smogu i depresji metropolia, napędzana narkotykami i alkoholem. Miasto, które przyciąga karierowiczów i nieudaczników, artystów i pracowników korporacji, studentów i emigrantów, obiecując złudne szczęście i podrabiany sukces. Przewodnikiem po miejskiej dżungli jest 32-letni Kamil, chłopak z warszawskiego Grochowa, który dorabia sprzedażą narkotyków i marzy o karierze hiphopowca. Razem z nim wyruszamy w podróż w głąb miasta, konfrontując się z różnymi środowiskami i społecznymi klasami, od celebrytów po parkingowych meneli i od lokatorów śródmiejskich apartamentów po mieszkańców peryferyjnych blokowisk.
Luksusowe samochody i wagony tramwajowe, siłownie i sieciowe sklepy, centra handlowe i nocne kluby – wszędzie toczy się bezwzględna walka o uwagę, miłość i akceptację.
„Inni ludzie” to próba portretu Polski trzy dekady po transformacji, opowieść o wspólnocie, którą od środka rozsadzają uprzedzenia i nienawiść. Rzecz o polskim społeczeństwie, w którym pęka międzyludzka więź, a narodowa tożsamość budowana jest na wrogości do innych: Ukraińców, Wietnamczyków czy gejów. To historia ludzi, opętanych wizją wirtualnego szczęścia, opowiedziana trashowym językiem reklam, internetowych wpisów i medialnych doniesień, który zatruwa jak smog i blokuje autentyczną komunikację.
Czy umiemy przekroczyć klasowe bariery?
Czy jesteśmy w stanie przebić informacyjną bańkę i zrozumieć Innych – tych, którzy myślą inaczej, mają inny system wartości, inny język i gust?
Czy łączy nas coś więcej poza dostępem do Internetu?
Spektakl ma charakter partycypacyjny, zrealizował go kolektyw, w skład którego weszli m.in. aktorzy z zespołu TR Warszawa, kompozytorzy, artyści warszawskiej sceny hip-hopu, graficy, animatorzy, artyści wizualni i twórcy wideo. Kilkadziesiąt mieszkańców i mieszkanek Warszawy z różnych środowisk użyczyło swoich wizerunków i głosów do nagrań audio i wideo, wykorzystanych w przedstawieniu.
więcej
Szczegóły
Wracać wciąż do domu
Akcja spektaklu "Wracać wciąż do domu" opartego na książce Ursuli K. Le Guin rozpoczyna się w momencie, w którym kończy się większość dystopijnych opowieści science-fiction.
To historia o tym, co dzieje się po zniknięciu współczesnej cywilizacji, setki lat po katastrofie klimatycznej. Zamiast pokazywać wizję zaawansowanej technologicznie przyszłości, w której dochodzi do zderzenia największych ludzkich osiągnięć i naszych najgorszych instynktów, twórcy sięgają dalej, przenosząc się w czasie aż do momentu, kiedy ludzie ponownie żyją blisko natury. Poznajemy społeczeństwo, w którym najważniejszą rolę odgrywa wspólnotowość i pozbawiona hierarchii więź z otaczającym światem. Bohaterka spektaklu, kobieta o imieniu Stone Telling (pol. Mówiący Kamień) ma podwójną tożsamość - jest przedstawicielką dwóch plemion: ludu Kesh i ludu Kondora. Zafascynowane wizją rozwoju plemię Kondorów nie boi się konfliktów z innymi społecznościami. Ludzie Kesh natomiast są niechętni wobec postępu technologicznego, pozostają w duchowej więzi z naturą, a w ich języku brać i dawać znaczy to samo. Amerykański pisarz Jonathan Franzen pisał niedawno na łamach New Yorkera: Nadchodzi apokalipsa klimatyczna. Aby się na nią przygotować, musimy przyznać, że nie umiemy jej zapobiec. Życzliwość wobec sąsiadów i szacunek do ziemi będą niezbędne w dobie kryzysu i w społeczeństwie, które go przetrwa. Podobną wizję przyszłości nakreśliła Le Guin w swojej książce z 1985 roku.
"Wracać wciąż do domu" to koprodukcja Festival/Tokyo, TR Warszawa oraz Instytutu Adama Mickiewicza.
Premiera wersji japońskiej, w ramach obchodów 100-lecia polsko-japońskich stosunków dyplomatycznych, odbyła się 8 listopada 2019 roku podczas Festival/Tokyo w Japonii. Idea projektu prezentowana była także na TPAM 2019 – Performing Arts Meeting in Yokohama, które odbyło się w lutym 2019 roku. Przedstawienie ma dwie wersje obsadowe: polsko-japońską (prezentowaną w Tokio) i polską (graną w siedzibie TR Warszawa w marcu 2020 roku).
______________________________________________________________________________________________
Cena biletu normalnego na dany spektakl będzie rosnąć wraz z liczbą sprzedanych już miejsc na widowni. Najważniejsze dla widzów i widzek jest to, że im wcześniej zdecydujemy się na zakup, tym taniej możemy kupić bilety. Cena wyjściowa biletu w pierwszym dniu sprzedaży wynosić będzie 40 złotych, w zależności od frekwencji cena ta może maksymalnie wynieść 150 złotych.
więcej
Szczegóły
Boska komedia
Medytacja teatralna inspirowana średniowiecznym poematem włoskiego pisarza i filozofa Dantego Alighieri.
„Boska komedia” jest niewyczerpanym źródłem opowieści, przesłania i nauki. Jej bohaterowie, należący do minionych epok, przemawiają do współczesnych pragnieniem wiedzy, lękami, ale przede wszystkim pożądaniem wyniesienia się ku boskiemu pięknu. Opisana wierszem wędrówka przez Piekło, Czyściec i Raj to poemat naszych korzeni, naszej wiary, opera człowieka poszukującego miłości, prawdziwego sensu życia.
więcej
Szczegóły
Woyzeck
Spektakl Grzegorza Jaremki oparty będzie na dramacie Georga Büchnera, XIX-wiecznego niemieckiego rewolucjonisty, pisarza i przyrodnika. Fabuła „Woyzecka” osnuta jest wokół prawdziwej historii młodego mordercy z Lipska. Büchner sportretował swojego bohatera z niezwykłym współczuciem, ukazał go jako ofiarę okrutnego, bezdusznego społeczeństwa, które depcze każdego, kto nie pasuje do jego norm. Dzieje Woyzecka nie zostały jednak opowiedziane do końca, a tekst znaleziony po śmierci pisarza pozostał we fragmentach. Mimo to, a może właśnie dzięki tej ułomności, „Woyzeck” od ponad wieku uwodzi twórców teatralnych i operowych.
Grzegorz Jaremko z tego rewolucyjnego tekstu wydobywa temat kształtowania się męskiej tożsamości. W jego interpretacji mężczyźni otaczający głównego bohatera to kumple z podwórka, garażowy band. Dramatyczny konflikt nie polega na zderzeniu klas społecznych, ale na konfrontacji różnych sposobów kształtowania, testowania i wyrażania swojej męskości. W tej opowieści o dojrzewaniu energia macho zderza się z męskością miękką, sensualną i rozmytą. Wstyd i lęk inicjacji Woyzecka znajdują ujście w świecie wirtualnym, gdzie bohater eksperymentuje ze swoim ciałem i wizerunkiem. Kiedy wirtualne eksperymenty nie przynoszą wyzwolenia, dochodzi do realnej zbrodni. Miejscem prowokacji jest zatęchły garaż, a może chłopięcy pokój z widokiem na brzeg jeziora.
Niedokończona sztuka Büchnera staje się więc pretekstem do postawienia pytania o współczesną męską tożsamość.
Czy posiadamy rytuały inicjacyjne na wzór tych, które były progiem dorosłości dla wojowników dawnych plemion?
Do jakich kulturowych wzorów męskości mamy dziś dostęp?
Jaka jest relacja między tożsamością mężczyzny a fizjologią ciała?
Gdzie jest przestrzeń buntu wobec stereotypu mężczyzny?
Czy jest możliwy projekt nowej męskości?
Spektakl rekomendowany widzom pełnoletnim.
______________________________________________________________________________________________
Cena biletu normalnego na dany spektakl będzie rosnąć wraz z liczbą sprzedanych już miejsc na widowni. Najważniejsze dla widzów i widzek jest to, że im wcześniej zdecydujemy się na zakup, tym taniej możemy kupić bilety. Cena wyjściowa biletu w pierwszym dniu sprzedaży wynosić będzie 40 złotych, w zależności od frekwencji cena ta może maksymalnie wynieść 150 złotych.
więcej
Szczegóły
Inni ludzie 2
Scenariusz powstającego w TR Warszawa spektaklu "Inni ludzie" w reżyserii Grzegorza Jarzyny oparty jest na hiphopowym poemacie Doroty Masłowskiej, jednej z najważniejszych polskich pisarek młodego pokolenia, znanej z bestsellerów "Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną" i "Paw królowej" oraz głośnego dramatu "Między nami dobrze jest", na podstawie którego w TR Warszawa powstał koprodukowany przez Schaubühne Berlin spektakl w reżyserii Grzegorza Jarzyny (prem. 2009 rok). Nad realizacją "Innych ludzi" pracuje kolektyw, w skład którego wchodzą m. in. aktorzy z zespołu TR Warszawa, kompozytorzy, artyści warszawskiej sceny hip-hopu, graficy, animatorzy, artyści wizualni i twórcy wideo.
Miejscem akcji, a zarazem bohaterem tej miejskiej antyballady jest Warszawa; pogrążona w smogu metropolia, napędzana narkotykami i alkoholem. Miasto, które przyciąga karierowiczów i nieudaczników, artystów i pracowników korporacji, studentów i dealerów, obiecując złudne szczęście i podrabiany sukces. "Inni ludzie" to próba portretu późnego kapitalizmu i problemów przez niego wywołanych: nierówności ekonomicznych i społecznych, frustracji młodego pokolenia, rosnącego nacjonalizmu. To opowieść o dysfunkcjonalnej, podzielonej wspólnocie, którą rozsadzają od środka uprzedzenia i nienawiść.
Czy umiemy przekroczyć klasowe bariery?
Czy jesteśmy w stanie przebić informacyjną bańkę i zrozumieć Innych – tych, którzy myślą inaczej, mają inny system wartości, inny język i gust?
Czy łączy nas coś więcej poza dostępem do Internetu?
więcej
Szczegóły
Inni ludzie
Spektakl w reżyserii Grzegorza Jarzyny oparty jest na hiphopowym poemacie Doroty Masłowskiej, jednej z najważniejszych polskich pisarek młodego pokolenia, znanej z bestsellerów "Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną" i "Paw królowej" oraz głośnych dramatów "Między nami dobrze jest" i „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku”. Miejscem akcji, a zarazem zbiorowym bohaterem tej miejskiej antyballady jest Warszawa; pogrążona w smogu i depresji metropolia, napędzana narkotykami i alkoholem. Miasto, które przyciąga karierowiczów i nieudaczników, artystów i pracowników korporacji, studentów i emigrantów, obiecując złudne szczęście i podrabiany sukces. Przewodnikiem po miejskiej dżungli jest 32-letni Kamil, chłopak z warszawskiego Grochowa, który dorabia sprzedażą narkotyków i marzy o karierze hiphopowca. Razem z nim wyruszamy w podróż w głąb miasta, konfrontując się z różnymi środowiskami i społecznymi klasami, od celebrytów po parkingowych meneli i od lokatorów śródmiejskich apartamentów po mieszkańców peryferyjnych blokowisk.
Luksusowe samochody i wagony tramwajowe, siłownie i sieciowe sklepy, centra handlowe i nocne kluby – wszędzie toczy się bezwzględna walka o uwagę, miłość i akceptację.
„Inni ludzie” to próba portretu Polski trzy dekady po transformacji, opowieść o wspólnocie, którą od środka rozsadzają uprzedzenia i nienawiść. Rzecz o polskim społeczeństwie, w którym pęka międzyludzka więź, a narodowa tożsamość budowana jest na wrogości do innych: Ukraińców, Wietnamczyków czy gejów. To historia ludzi, opętanych wizją wirtualnego szczęścia, opowiedziana trashowym językiem reklam, internetowych wpisów i medialnych doniesień, który zatruwa jak smog i blokuje autentyczną komunikację.
Czy umiemy przekroczyć klasowe bariery?
Czy jesteśmy w stanie przebić informacyjną bańkę i zrozumieć Innych – tych, którzy myślą inaczej, mają inny system wartości, inny język i gust?
Czy łączy nas coś więcej poza dostępem do Internetu?
Spektakl ma charakter partycypacyjny, zrealizował go kolektyw, w skład którego weszli m.in. aktorzy z zespołu TR Warszawa, kompozytorzy, artyści warszawskiej sceny hip-hopu, graficy, animatorzy, artyści wizualni i twórcy wideo. Kilkadziesiąt mieszkańców i mieszkanek Warszawy z różnych środowisk użyczyło swoich wizerunków i głosów do nagrań audio i wideo, wykorzystanych w przedstawieniu.
______________________________________________________________________________________________
Cena biletu normalnego na dany spektakl będzie rosnąć wraz z liczbą sprzedanych już miejsc na widowni. Najważniejsze dla widzów i widzek jest to, że im wcześniej zdecydujemy się na zakup, tym taniej możemy kupić bilety. Cena wyjściowa biletu w pierwszym dniu sprzedaży wynosić będzie 40 złotych, w zależności od frekwencji cena ta może maksymalnie wynieść 150 złotych.
więcej
Szczegóły
Rechnitz. Opera - Anioł Zagłady
Dlatego ta historia nie może być prawdziwa, mówi badacz historii, który wziął się za rektoskopię historii, a przynajmniej postanowił się wziąć, i jak gdyby wejrzał w historię od drugiego końca. (...) Proszę przyjść jutro, może wtedy! Wtedy może państwo usłyszą: Oto jak kończy się świat Oto jak kończy się świat Oto jak kończy się świat Nie z hukiem lecz ze skomleniem. Specjalnie dla państwa lada moment zacznie się historia, lada chwila zacznie się od nowa. Historia zawsze tylko stroi swoje instrumenty, ale rzadko na nich gra. Ale dziś jest ten dzień, kiedy z nami zagra. Jesteśmy jej instrumentami. Jesteśmy teraz nastrojeni. Zestrajamy się z historią. Nasze zeznania powinny grać i powinny być ze sobą zgrane.
[Elfriede Jelinek, Rechnitz (Anioł Zagłady)]
Scenariusz opery oparty jest na dramacie austriackiej pisarki Elfriede Jelinek, laureatki nagrody Nobla. Tekst odwołuje się do dramatycznych wydarzeń, które miały miejsce na zamku baronowej Margit von Batthyány w austriackiej miejscowości Rechnitz w marcu 1945 roku. Według zeznań świadków, podczas wydanego przez baronową przyjęcia, goście Margit von Batthyány – oficerowie lokalnego SS i Gestapo – wzięli udział w masakrze dwustu żydowskich przymusowych robotników, przywiezionych z Węgier. Zbiorowej mogiły zamordowanych robotników nigdy nie odnaleziono, a opieszale prowadzone śledztwo umożliwiło ucieczkę głównym oprawcom. Tekst Jelinek rozpisany jest na głosy pięciu Posłańców, którzy przedstawiają własne wersje wydarzeń. Spektakl nie będzie rekonstrukcją tego, co stało się 70 lat temu w Rechnitz. RECHNITZ. OPERA (Anioł Zagłady) to próba zrozumienia mechanizmów działania zbiorowej pamięci. Głównym tematem spektaklu jest język jako instrument manipulacji, kłamstw i przemocy. To także opowieść o najnowszej historii Europy i europejskiej tożsamości, której częścią jest doświadczenie wojny i Holokaustu.
więcej
Szczegóły
Chinka
„Chinka” to romans gangstersko-polityczny, oparty na fragmentach scenariuszy filmowych Jean-Luc Godarda, „Biesach” Fiodora Dostojewskiego i aktorskich improwizacjach. Grupa badaczy z Laboratorium Rekonstrukcji bierze na warsztat polityczne strategie i utopie z przeszłości. Rekonstruując i przetwarzając rewolucyjne archiwum, bohaterowie pytają o dziedzictwo lewicy i dzisiejszy potencjał społecznej zmiany. Co zostało z ideałów studenckiej rewolty 1968 roku? Jakie jest miejsce dla ruchu lewicowego wobec przejęcia przez prawicę postulatów społecznych? Czy dawny podział na lewicę i prawicę jest jeszcze zasadny? Jaka forma politycznego zaangażowania jest możliwa w ramach przestrzeni kultury?
Punktem wyjścia do pracy nad scenariuszem jest film Godarda „Chinka” z 1967 roku, inspirowana „Biesami” opowieść o studenckiej komunie z Paryża, która przygotowuje się do walki rewolucyjnej. Premiera filmu poprzedziła i zapowiedziała protesty studenckie z maja 1968 roku. Za francuskim reżyserem twórcy przedstawienia podejmują temat komercjalizacji politycznego ruchu, który staje się częścią kapitalistycznego systemu konsumpcji i kultury popularnej. Przestrzeń akustyczna spektaklu oparta jest na deformacji popularnych pieśni i cytatów z muzyki filmowej, natomiast scenografia nawiązuje do projektu Rosy Esman z 1966 roku „7 Objects In a Box”, pierwszej kolekcji mikro dzieł światowej sławy artystów (m.in. Claesa Oldenburga). Projekt ten był pierwszym w historii przypadkiem, gdy sztuka nie tyle została reprodukowana, ile zyskała swój popularny, tani odpowiednik – stała się towarem.
JEAN
Miałem sen, że prześnione rewolucje wydarzają się naprawdę. Rewolucja francuska, rewolucja haitańska, rewolucja kubańska, bunt Metysów w Kanadzie, zamieszki w Argentynie, Wielki Zakon Irokezów. To jest mityczny kojot w canoe, do którego można mieć sentyment. Socjalizm działa na sentymencie i resentymencie. Idee socjalistyczne zagarnięte przez narodowy socjalizm, idee Maja’68 wchłonięte przez kapitalizm, puszyste łapki koali spreparowane i wprowadzone do taksonomii zoologicznej. Pluralizm, wolność i czułość są po to, żeby uniemożliwić stworzenie realnej siły politycznej w ramach systemu demokratycznego. Pluralizm, wolność i czułość są po to, żeby rewolucja nie była możliwa. Cholera to choroba o potencjale rewolucyjnym - dziesiątkowała społeczeństwo i budziła strach w wielu guberniach. Ludzkość żyje w strachu, bo robotnicy wymierają i nie ma się w kim kochać. Dobrze, że można się jeszcze kochać w Yoko Ono, Johnie Lennonie i innych piosenkarkach. John Lennon świetnie wyglądał nagi i to podobno dla niego stworzono globalne ocieplenie.
(fragment scenariusza spektaklu „Chinka”)
więcej
Szczegóły
Moja walka
6 tomów, 3600 stron, przekłady na kilkadziesiąt języków, milionowe nakłady. Cykl powieściowy „Moja walka” norweskiego pisarza Karla Ove Knausgårda stał się wydarzeniem na rynku wydawniczym ostatnich lat. Knausgård opisał w nim całe swoje życie od dzieciństwa po dojrzałość. W TR Warszawa wystarczy jeden wieczór, aby poznać jego historię. Teatralną adaptację tej jedynej w swoim rodzaju biograficznej powieści przygotowuje Michał Borczuch, jeden z najciekawszych współczesnych polskich reżyserów. Wejdź z aktorami TR Warszawa w strumień życia.
Spektakl Michała Borczucha oparty na epopei Karla Ove Knausgårda, jednego z czołowych pisarzy skandynawskich. Wydana w 2011 roku sześciotomowa powieść to wyjątkowy w historii światowej literatury projekt, polegający na literackim zapisie biografii autora, od wczesnego dzieciństwa po wiek dojrzały.
„Moja walka” jest długą, epicką medytacją nad rzeczywistością. Obsesyjnie szczegółowa narracja Knausgårda jest dla mnie inspirująca jako nowoczesny algorytm na utrwalenie rzeczywistości i siebie w niej. Ten skrajny, obsesyjny subiektywizm, którzy momentami każe mi nienawidzić autora, odsłania również prawdę o współczesności, w której doświadczenie przyglądania się jak w selfie samemu sobie zamienia się w walkę o istnienie w świecie pełnym ludzi. Inni ludzie mogą być najbliżej nas, mogą być częścią naszej rodziny ale w zderzeniu z naszym ego stają się tylko bohaterami powieści. Knausgård wciąga nas w to tworzenie literatury z naszego życia. Ale jest tu paradoks; gdy nasze życie staje się ważne, każde inne (choć utrwalone w detalach) staje się anonimowe. Dlatego w pracy warsztatowej zderzaliśmy z książką Knausgårda osobiste doświadczenia wybranych czytelników, co stanie się integralną częścią spektaklu. (Michał Borczuch)
______________________________________________________________________________________________
Cena biletu normalnego na dany spektakl będzie rosnąć wraz z liczbą sprzedanych już miejsc na widowni. Najważniejsze dla widzów i widzek jest to, że im wcześniej zdecydujemy się na zakup, tym taniej możemy kupić bilety. Cena wyjściowa biletu w pierwszym dniu sprzedaży wynosić będzie 40 złotych, w zależności od frekwencji cena ta może maksymalnie wynieść 150 złotych.
więcej
Szczegóły
G.E.N
G.E.N to opowieść o alternatywnej wspólnocie, której członkowie kontestują rzeczywistość aby poprzez prowokacje zmienić system, oparty na strachu, manipulacji i zniewoleniu jednostki. Próbując naruszyć system, rozsadzają własną wspólnotę. Czy możliwe jest wylogowanie z rzeczywistości, która nie działa?
Spektakl jest odpowiedzią na film Larsa von Triera „Idioci” (1998) o grupie młodych ludzi, którzy udając niepełnosprawnych intelektualnie ośmieszają zachodnie normy społeczne. Istotą G.E.N nie jest krytyka systemu społeczno-politycznego, ale próba refleksji nad naturą człowieka, który mimo postępu cywilizacyjnego i ewolucji nie rozwija się moralnie. To podróż przez kolejne kręgi globalnych systemów, relacji społecznych i partnerskich aż do psychiki jednostki w poszukiwaniu elementarnej cząstki, odpowiedzialnej za przemoc i nienawiść.
Spektakl poświęcamy pamięci Danuty Szaflarskiej, aktorki TR Warszawa (1915-2017).
W spektaklu wykorzystywane są światła stroboskopowe i ultrafioletowe.
Spektakl rekomendowany dla widzów powyżej 18 roku życia lub za zgodą rodziców i prawnych opiekunów (prosimy o kontakt z działem edukacji: edukacja@trwarszawa.pl).
więcej
Szczegóły
Chłopi
Z monumentalnej powieści Władysława Reymonta Krzysztof Garbaczewski wyławia treści ekologiczne i emancypacyjne; śledzi związki człowieka ze światem przyrody, definiuje na swój własny sposób potrzebę i sens pracy. W wielopoziomowej inscenizacji konfrontuje idee pisarza z tymi współczesnymi, tworząc świat istot będących po części ludźmi, zwierzętami i robotami, które poszukują celu własnej egzystencji. Świat „Chłopów” Garbaczewskiego to także arena działania performerskiego, na której rozgrywają się dramaty społeczności funkcjonującej często w oparciu o przemoc wobec kobiet i relacje wykluczenia.
Uhonorowana w 1924 roku Nagrodą Nobla powieść przedstawia życie fikcyjnej wsi Lipce z końca XIX wieku. Czytana zwykle jako etnograficzny zapis przeszłości, dzisiaj na powrót odsłania swoją mitotwórczą potęgę i kreacyjną moc języka. Korzenie polskiej mentalności, jak opisuje to historyk Andrzej Leder, wywodzą się z folwarcznej relacji „tego, kto po bat sięga i tego, czyj grzbiet pod bat się pochyla”, a nawet sięgają jeszcze dalej – w głąb ludzkiego ducha, którego sens odnaleźć można w podporządkowaniu się odwiecznemu cyklowi natury.
Spektakl dla widzów od 16. roku życia.
więcej
Szczegóły
Wyzwolenie
„Tak upływa nam życie nasze. Synowie nasi zburzą, co my zbudujemy. Burzymy, co zbudowali ojcowie nasi” – pisał Stanisław Wyspiański.
Rodacy La la land Poland! Czas Wyzwolin się zbliża! Czy to, czego potrzebujemy, to rzeczywiście zemsta? Nowy narodowy dramat pt. "Najnowsze Wyzwolenie", w skrócie "Wyzwolenie", na podstawie arcydzieł mistrzów pióra Stanisława Wyspiańskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza aka Witkacego, opowiada o życiu mieszkańców San Escobar, a szczególnie o perypetiach mentalnych jednego z nich w wielu osobach obecnego wybrańca - Florestana Wężymorda aka Konrada.
Spektakl ten realizowany jest przez znakomity zespół aktorów Teatru Studio. To pewne, choć niejednokroć zadajesz sobie to słuszne pytanie, jaki to ma związek z moim życiem, z moją pracą lub czymkolwiek innym, choćby nieokreślonym pierwiastkiem, który łączy nas z ludźmi bliskimi (co to jest, co każe mi wypisywać te wszystkie wiadomości do ciebie, listy, słowa rzucane w wir historii, Ola?).
Dlaczego my, obywatele!, mieszkańcy tej z puzzli mapy się nienawidzimy, kiedy powinniśmy jedynie kochać nasze kobiety i naszych mężczyzn, nasze dzieci, bracia i siostry! Pozdrowić sąsiadów, przejechać przez miasto niezatrute smogiem i pyłem, i mgłą znad bagnisk i trzęsawisk marginesu myśli, jak jakaś potworna anomalia odstająca od reszty alabastrowego landszaftu San Escobar (JP2 pisał o patriotyzmie realizującym się wystarczająco w samej miłości do krajobrazu, po cóż coś więcej).
Nasze rany są głębokie, ponieważ czujemy głęboko. Ale te namiętności muszą nas kierować ku dobru wspólnemu. Godność pracy musi zostać przywrócona! Godność instytucji i kultury! Sztuki! Wyspiański, którego ingerencje w architekturę narodowych marzeń uśpionych na Wawelu miały rozmach i kolorystykę, Hans Frank czy różni inni uzurpatorzy nie mieli już tego co on gestu, nie mają, posiądą? Czy pragną? Wyspiański słowo sztuka pisał przez wielkie S! Też chciałbym, żeby San Escobar było nową Grecją, z Akropolem, documenta, Exarchią zamiast Żoliborza i drzewkami oliwnymi. To raczej urozmaicanie krajobrazu nas łączy, a dzieli niepotrzebna frustracja i brak edukacji, a zatem brak radości, jaką daje wolność, wszelka wolność.
Wyzwolin pragniesz? Po co ci ten mesjanistyczny sadyzm? Na żer? Na żer? Na żer? Myślisz, że dzisiejszego wieczoru harpia czy sęp nie rozszarpie ci wątroby? Ból przemijania jest do złagodzenia, życie może być do wytrzymania, jeżeli odpowiedzialnie realizujesz swoje marzenia, sport, muzyka, turystyka. Ludzie zadowoleni z dobrze wykonanej roboty, to jest widok! Zjednoczeni w rytuale, który natychmiast przynosi ulgę i wolę, by budować i burzyć, burzyć i budować. Znajdź dla siebie sens! No może jak masz alergię na kota, to jest rzeczywiście problem, współczuję, ale może choć jakiś inny zwierz lub rośliny, ej, rośliny są extra! Nie jedz mięsa, wiadomo. Wiem, wiem, jest dużo problemów, ale tym tu poruszanym jest Śmierć i Zmierzch, seks i śmierć, Śmierć, śmierć. A daj spokój, haruję 24h, jestem wypruty, szef w pracy nigdy nie zapytał mnie o zdanie.
Przychodzę was wyzwolić? Nie! Ogłosić! Jesteście wolni. Nie wracajmy tam. Patrz przed siebie i nie pisz wiadomości, jak prowadzisz, Ola, proszę.
Spektakl jest koprodukcją Festiwalu Nowe Epifanie / Gorzkie Żale 2017.
więcej
Szczegóły
Robert Robur
Seria tajemniczych zgonów wstrząsa światem nowych mediów. Zagadkę próbuje rozwikłać inspektor Mirosław Kryzys ze Świetlnej Policji. Tropy prowadzą do Roberta Robura, młodego scenarzysty. Tymczasem w Mieście Światła narasta rebelia. Członkowie sekty tajemniczego Mistrza chcą obalić dyktaturę Urzędu Energii. Kto stoi za tajemniczymi zbrodniami? Czy ciemność wygra ze światłem? Kto pisze serial „Wściekłość i wrzask”?
Ostatnia, niedokończona powieść Mirosława Nahacza (1984-2007) rozgrywa się w przyszłości, w której fikcja kreowana przez media wyparła całkowicie rzeczywistość. Sensacyjna akcja łączy się z wizją społeczeństwa, które odurzone medialnymi przekazami, staje się bezwolne i podatne na manipulacje władzy. Spektakl Krzysztofa Garbaczewskiego przenosi dystopijną powieść Nahacza do współczesnego świata cyfrowych mediów i wirtualnej rzeczywistości. To, co dekadę temu wydawało się czystą fantazją, dziś staje się realnością. Wszechobecna inwigilacja i kontrola w sieci, internetowe gwiazdy, które zapalają się równie szybko, jak gasną, koncerny manipulujące informacjami i hakerzy, którzy wykradają im dane – żyjemy w przyszłości, którą wymyślili pisarze. Dzięki technologii virtual reality powstają cyfrowe światy tak realne, że można je pomylić z rzeczywistością. W jaki sposób ten nowy, wspaniały świat wpływa na człowieka i jego relacje z innymi? Jak połączyć dwie strony pękniętej rzeczywistości?
więcej
Szczegóły
Śmierć i dziewczyna
Śmierć i dziewczyna to spektakl o tym, jak najsprawniej zadać torturę. Gdzie uderzać i z jaką kulturą? Do jakiej opowieści przywiązać naszą ofiarę? Co zrobić, by kat i ofiara mogli odczuwać się głębiej i intensywniej?
Wyobraźmy sobie tę sytuację.
Że przykładamy rękę do ciała drugiego człowieka jak do jakiegoś instrumentu. I gramy na nim tak długo i tak mocno, aż nas poprosi o bis.
więcej
Szczegóły
4.48 Psychosis
Jedno z najważniejszych przedstawień w polskim teatrze ostatnich dwóch dekad. Spektakl Grzegorza Jarzyny według sztuki brytyjskiej dramatopisarki Sary Kane to podróż w psychikę młodej kobiety, która pod wpływem depresji decyduje się popełnić samobójstwo. Lekarskie diagnozy sąsiadują tu z wyznaniami miłości, porady psychologa zderzone są z parafrazami Biblii i wizjami Boga.
Nie jest to zapis umierania, ale heroicznej walki o życie, którą bohaterka prowadzi w obliczu obojętnego świata. Sztuka Sary Kane interpretowana jest jako literacki testament autorki, która popełniła samobójstwo w 1999 roku w wieku 28 lat. "4.48 Psychosis" to jej ostatni krzyk, wołanie o pomoc do tych, którzy mogą pomóc.
Wydarzeniem spektaklu jest aktorstwo Magdy Cieleckiej, która przekracza granice teatralnej konwencji pokazując dramat bohaterki w przejmujący i osobisty sposób.
więcej
Szczegóły
Apokalipsa
Między wściekłością i dumą Fallaci i uwiedzionym postacią innego Pasolinim rozciąga się przestrzeń przedstawienia.
Europę po dwóch wojnach światowych przenikają wciąż włókna i strzępy ideologii. Pier Paolo Pasolini udziela ostatniego wywiadu i w kilka godzin później ginie. Jego zmasakrowane ciało z plaży w Osti staje się ponurym prognostykiem dla Europy. Następnego dnia Oriana Fallaci pisze do niego list, ujawniając sekrety ich ambiwalentnej przyjaźni. U bram Włoch stoi obcy, by dołączyć do proletariackich mas...
Michał Borczuch powołuje do życia bohaterów tamtych wydarzeń, i ówczesne konflikty, które dzisiaj nabierają śmiertelnej wyrazistości. Osobiste przekleństwa Pasoliniego i Fallaci stają się pożywką dla upiornych współczesnych postaci.
Dobra córka i wyrodny syn starej dobrej Europy. Inspiracje przedstawienia Michała Borczucha tkwią w dwóch radykalnie wyrazistych a jednocześnie przeciwstawnych dyskursach traktujących o cywilizacji Zachodu i jej fantazmatycznym Innym – uosobionym w postaci wyznawcy Islamu, terrorysty, nielegalnego imigranta. Literacką inspirację dla scenariusza stanowią dwie postaci: ikona dwudziestowiecznego dziennikarstwa politycznego, Oriana Fallaci oraz reżyser, dramatopisarz i poeta, Pier Paolo Pasolini.
więcej
Szczegóły