Monika Krzywkowska
1 784 oddanych głosów
Polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, znana ze scenicznych występów u Agnieszki Glińskiej, filmowych kreacji u Krzysztofa Zanussiego i telewizyjnej roli Teresy Jankowskiej – Szpunar - jednej z głównych bohaterek serialu „Samo życie”.
Mimo wrodzonej nieśmiałości, już jako dziecko marzyła o występach na scenie. Jej przygoda z aktorstwem zaczęła się w klasie maturalnej, kiedy zaczęła uczęszczać do amatorskiego Teatru „13” na Zaciszu. Za namową polonistki i koleżanek, po maturze zdecydowała się na studia w Akademii Teatralnej w Warszawie, której absolwentką została w 1997 roku.
Zanim związała się na dłużej z warszawskim Teatrem Współczesnym (w 2000 roku), występowała m.in. na scenie Teatru Ateneum w Warszawie i Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Na deskach Teatru Współczesnego najczęściej współpracowała z Agnieszką Glińską i Maciejem Englertem, pojawiając się w rozmaitym repertuarze. Grała Lidię Pawłowną w „Barbarzyńcach” Maksyma Gorkiego, Dziewczynę w „Imieniu” Jona Fosse’a, Księżniczkę Francuską w „Straconych zachodach miłości” Szekspira i Grażynę – Rozwodniczkę we „Wniebowstąpieniu” Tadeusza Konwickiego (nominacja do Feliksa Warszawskiego).
Jeszcze jako studentka zadebiutowała w Teatrze Telewizji – rola w spektaklu „Berenika” Wojciecha Pacyny, wg opowiadania F.F. Fitzgeralda była jej pierwszym występem na ekranie (1995).
Lata 90-te to głównie drobne, gościnne występy telewizyjne w takich serialach, jak „Dom”, „Klan”, czy „Ekstradycja 3”. W 1999 roku zadebiutowała na dużym ekranie w głośnej ekranizacji „Pana Tadeusza” Andrzeja Wajdy i wzięła udział w głośnym mini-serialu Andrzeja Kotkowskiego „Wszystkie pieniądze świata” z Maciejem Stuhrem i Radosławem Elisem.
Najsłynniejszą rolą filmową Krzywkowskiej jest kreacja drugoplanowej postaci garderobianej Hanki, stworzona u boku Zbigniewa Zapasiewicza i Pawła Okraski w głośnym, obsypanym nagrodami filmie Krzysztofa Zanussiego „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową” (2000). Rola przyniosła jej nominację do Orła dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej. Dwa lata później wróciła do filmowej postaci na planie „Suplementu”, tym razem zgarniając Srebrną Statuetkę Leliwity na FF w Tarnowie.
W 2002 roku związała się na dłużej z telenowelą „Samo życie”, gdzie przez 8 lat kreowała główną postać Teresy Jankowskiej-Szpunar – żony Kacpra i redaktorki tytułowej gazety. Rola w popularnym serialu przyniosła jej większą rozpoznawalność i ogromną sympatię widzów w całym kraju.
Poza tym, aktorka ma na swoim koncie gościnne występy w serialach: „Naznaczony”, „M jak miłość”, „Mrok”, „Ekipa”, "Usta Usta", "Hotel 52". Ostatnim filmem z jej udziałem był obraz „Nigdy nie mów nigdy” Wojciecha Pacyny, z Anną Dereszowską w roli głównej (2009).
Grała na scenie w wielu spektaklach takich jak "Napis" Géralda Sibleyrasa czy "Udając ofiarę" Braci Presniakow.
W 2010 r. otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Anny Wojnicew w "Sztuce bez tytułu".
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Lepiej już było...
Esmeralda Quipp, była aktorka szekspirowska na emeryturze, bardzo skromnej emeryturze , nie dość, że traci ukochanego kota , to również dach nad głową. Jako osoba niekonwencjonalna i bardzo zdesperowana usiłuje w niebanalny sposób rozwiązać swoje problemy.
W staraniach o przetrwanie uroczej starszej pani bardzo się przydają aktorskie umiejętności, poczucie humoru, optymizm i empatia. Śledzimy jej zabiegi - rodem z komedii gangsterskich - z podziwem i rozbawieniem, co nie przeszkadza nam zadumać się nad smutnym losem wielu samotnych, niedofinansowanych, ale mniej sprytnych życiowo emerytek.
_________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
SzczegółySkok w bok
Dwie pary z długoletnim stażem planują kolejne wspólne wakacje. Ta sama willa, te same atrakcje, no i oczywiście niestety partner także ten sam. Aby więc tym razem urlop nie był nudny, mężowie postanawiają urozmaicić sobie letni wypoczynek i namówić żony do spędzenia wakacji oddzielnie. Tylko jakich argumentów powinni użyć, by ich chytry plan się ziścił? Ich obawy są jednak przedwczesne. Szybko okazuje się, że pań wcale nie trzeba do tego pomysłu przekonywać… Jak zamierzają ten urlop spędzić mężowie? A w jaki sposób będą wypoczywać ich małżonki? I na koniec – najważniejsze pytanie! Dlaczego wybór miejsca docelowego ma aż tak ogromne znaczenie?
Komedia „Skok w bok”, autorstwa Donalda Churchilla i Petera Yeldhama, wystawiana była z dużym powodzeniem na londyńskim West Endzie. Ogromną popularnością cieszyła się także we Francji, w Niemczech oraz w RPA. Teraz pora na Polskę!
więcej
SzczegółyNa zdrowie
Aby uczcić długo oczekiwaną nominację na prestiżowe stanowisko Ministra Zdrowia, nowo mianowana brytyjska polityk opozycyjna, Janet, urządza przyjęcie dla przyjaciół w swoim londyńskim mieszkaniu. Oczywiście na ten wykwintny wieczór, oprócz Billa, męża Janet, elegancka gospodyni zaprosiła również grupę elitarnych, starannie dobranych gości: jest April, cyniczna najlepsza przyjaciółka Ameryki; jej ekscentryczny niemiecki mąż Gottfried; jest też Jinny i Martha; i wreszcie Tom, młody i bogaty bankier w nienagannym garniturze. Ale nieuchronnie, przed podaniem obiadu, radosna atmosfera rozpadnie się na kawałki, gdy skrzętnie skrywane tajemnice zaczną wychodzić na jaw, zamieniając skądinąd szczęśliwe wydarzenie w strefę wojny domowej.
Przewrotna, błyskotliwa, pełna napięć i skrajnych emocji tragikomedia z wielką klasą i typowym angielskim humorem obnaża hipokryzję, słabość i powierzchowność postaw uważających się za intelektualną elitę bohaterów. Czy można być uczciwym w polityce, jeśli nie potrafi się dotrzymać obietnic w życiu prywatnym? Co kryje się pod fasadą światopoglądowych frazesów? Pięknie brzmiące polityczne deklaracje schodzą na drugi plan, gdy w grę wchodzą wielkie namiętności, miłość, zazdrość, nienawiść i strach. Z tej katastrofy nikt nie wyjdzie cały.
więcej
SzczegółySzelmostwa Lisa Witalisa - czytanie online
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na stronie internetowej Teatru Współczesnego: KLIKNIJ TUTAJ
Nagranie będzie dostępne do 31 marca 2021r.
Eksperyment teatralny w trybie zdalnym na szesnaście telefonów plus jeden - w czasie pandemii.
więcej
SzczegółySztuka bez tytułu l #WspieramKulture
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na stronie internetowej Teatru Współczesnego: KLIKNIJ TUTAJ
Spektakl będzie dostępny tylko w dniu pokazu 31 maja od godz. 19.00 w czasie trwania spektaklu
Pokaz dostępny tylko na terytorium Polski.
Popełniona przez niespełna dwudziestolatka "Sztuka bez tytułu" jest zapisem obrazu świata, mikrokosmosem, w którym, jak pod szkłem powiększającym możemy zobaczyć ludzi z całą ich bezradnością wobec życia i determinacją, by nadać mu jakikolwiek sens.
Perspektywa, z której ów świat widzi i opisuje młody Czechow fascynuje bezkompromisowością, bezczelnością i przenikliwością - zwłaszcza w demaskowaniu ludzkich relacji. Jest dzięki temu na wskroś współczesna. Czechow odsłania naszą ludzką pokrętność, małość, słabość, nasze bezradne poczynania i jednocześnie patrzy tak wyrozumiale i tak głęboko - aż do istoty człowieczeństwa.
Agnieszka Glińska
...jest Płatonow ze wszech miar sztuką fascynującą. Niezwykła dojrzałość refleksji nad kondycją ludzką budzi wręcz wątpliwość, czy mógł ją napisać zaledwie dwudziestoletni młodzieniec [...] odnajdujemy bowiem w niej niemal wszystkie problemy, wątki, motywy, postacie występujące w późniejszych jego sztukach: słynne pauzy, pozornie chaotyczne rozmowy, rekwizyty, sytuacje.
René Śliwowski, Antoni Czechow
więcej
SzczegółyKuchnia Caroline
Caroline Mortimer jest gwiazdą telewizyjnego programu kulinarnego. Co tydzień oglądają ją dwa miliony widzów, książki jej autorstwa rozchodzą się w niebotycznych nakładach, jej życie jest idealne – ma kochającego męża, wspaniałego syna, który właśnie ukończył studia z wyróżnieniem, i piękną posiadłość. Jednak w pewien czerwcowy wieczór nad dom i życie Caroline nadciąga burza. Bo gdy gasną światła i kamery przestają nagrywać, pojawia się niewygodna prawda, a perfekcyjne życie okazuje się być tylko pozorem, iluzją.
Dla Widzów od lat 16.
____________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
SzczegółyArkadia
W ramach jubileuszowych obchodów Teatr Współczesny zaprasza 26 listopada o godz. 19.00. Na Scenie w Baraku odbędzie się czytanie performatywne w wykonaniu zespołu aktorskiego.
Jerzy Zawiejski zaczął pisać „Arkadię” w 1952r. W trzy lata później, kiedy nastąpiła pewnego rodzaju „odwilż” po śmierci Stalina, zaproponował sztukę Teatrowi Narodowemu, którego dyrektorem z racji połączenia dyrekcji Narodowego i Współczesnego był Erwin Axer. Sztuka podobała się, ale „czynniki partyjne” uznały, że „godzi w ustrój” co było równoznaczne z zakazem grania. W latach osiemdziesiątych w Muzeum Literatury rękopis utworu odnalazła Joanna Godlewska i tak tekst sztuki znalazł się ponownie w teatrze Współczesnym. Nigdy nie został opublikowany, tak że po raz pierwszy pojawi się w przestrzeni publicznej, nie tylko jako zapis czasu, w których powstawał, ale być może jako przesłanie uniwersalne.
więcej
SzczegółySkok w bok2
Dwie pary z długoletnim stażem planują kolejne wspólne wakacje. Ta sama willa, te same atrakcje, no i oczywiście niestety partner także ten sam. Aby więc tym razem urlop nie był nudny, mężowie postanawiają urozmaicić sobie letni wypoczynek i namówić żony do spędzenia wakacji oddzielnie. Tylko jakich argumentów powinni użyć, by ich chytry plan się ziścił? Ich obawy są jednak przedwczesne. Szybko okazuje się, że pań wcale nie trzeba do tego pomysłu przekonywać… Jak zamierzają ten urlop spędzić mężowie? A w jaki sposób będą wypoczywać ich małżonki? I na koniec – najważniejsze pytanie! Dlaczego wybór miejsca docelowego ma aż tak ogromne znaczenie?
Komedia „Skok w bok”, autorstwa Donalda Churchilla i Petera Yeldhama, wystawiana była z dużym powodzeniem na londyńskim West Endzie. Ogromną popularnością cieszyła się także we Francji, w Niemczech oraz w RPA. Teraz pora na Polskę!
więcej
SzczegółyNim odleci
„Pośród największej burzy / Zawsze jest jakiś ptak, by nas uspokoić / Ten nieznajomy ptak / Śpiewa przed odlotem…”
Sztuka Floriana Zellera jest pozornie prostą historią rodzinną o małżeństwie z wieloletnim stażem, ich dorosłych córkach, tajemniczej znajomej męża z przeszłości i najnowszym ukochanym młodszej córki. Cały urok i wartość sztuki tkwi w sposobie jej opowiadania: autor nie zachowuje chronologii, co więcej, myli wciąż tropy, mnożąc warianty zdarzeń, zmienia punkty widzenia. Co się wydarzyło, a co jest tylko wyobrażeniem któregoś z bohaterów, kto jest kim ? W sposób kunsztowny, subtelny przeplata świat realny z metafizycznym. W bardzo precyzyjny sposób prowadzi widza przez labirynt splątanych losów swoich bohaterów, skłaniając do refleksji nad życiem, miłością i śmiercią.
więcej
SzczegółyZbrodnie serca
Każda rodzina ma swoje tajemnice i dziwactwa. Trzy siostry Magrath mieszkające w prowincjonalnym miasteczku w stanie Missisipi mają ich szczególnie wiele… Pełna gorzkiego humoru, nagrodzona Pulitzerem opowieść o tym, że nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej. To także historia o ocalającej mocy międzyludzkich relacji i o tym, że najlepszymi narzędziami, by poradzić sobie z szaleństwem świata, są dystans i pogoda ducha.
____________________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
SzczegółyBydło
Radykalizacja postaw, podążanie za „mocnymi ludźmi”, którzy zaprowadzą porządek, pogarda współczesnych społeczeństw dla politycznej poprawności czy zwykłej przyzwoitości, lęk przed obcymi, zohydzenie wszelkich autorytetów, rozhuśtanie nastrojów roszczeniowych i klaustrofobiczny egoizm. Źródło tych zjawisk tkwi w gniewie i frustracji społeczeństwa, a te biorą się z poczucia bezradności, gdy kartka wyborcza nie ma żadnego wpływu na naszą sytuację, gdy „zmiana” oznacza tylko przyklejenie nowej etykiety.
Szczepan Orłowski w dramacie Bydło nie dotyka wprost kwestii politycznych. Bohaterowie – być może tylko symbolicznie – mordują swoich rodziców, by przez ten gwałt odciąć pępowinę ciągłości, zmieść stary porządek, przejść radykalny proces indywiduacji, aby odzyskać podmiotowość. Podpowiada nam, że tylko na ruinach starego można zbudować nowe i tylko wówczas cały ten zamęt ma głębszy sens.
więcej
SzczegółySzkarłatny płatek i biały
Bohaterem "Szkarłatnego płatka" Michela Fabera jest XIX wiek, przedsionek nowoczesności, w którym tematy takie jak prawa kobiet, religia i nauka, stosunek do seksualności czy modele kobiecości i męskości są definiowane na nowo — powoli wyłania się z nich nasz współczesny świat.
Dziewiętnastowieczny Londyn Fabera raz wydaje nam się bezpiecznym przez swój dystans historycznym światem, żeby po chwili okazać się gorzką karykaturą naszej współczesności. Pięć postaci, których losy śledzi nasz spektakl, reprezentuje dylematy czasów przełomu: przemysłowiec rozdarty pomiędzy młodzieńczymi ideałami a kapitalistycznym światem; niedoszły pastor zmagający się z potrzebami ciała; głęboko wierząca działaczka społeczna, którą brak poszanowania konwenansów skazuje na wykluczenie; eteryczna i niewinna dama skazana na bycie kochanką z krwi i kości, żoną i matką; wreszcie prostytutka, która pokonuje kolejne szczeble drabiny społecznej i przekonuje się, że wyższy status wcale nie oznacza większej wolności. To właśnie pragnienie wolności, szeroko rozumianej emancypacji, wydaje się być wspólnym mianownikiem dla dążeń bohaterów Szkarłatnego płatka, którzy wypatrują nadchodzącego XX wieku z nadzieją, ale i z lękiem. Czy rzeczywiście nowoczesność przyniosła nam wolność i spełnienie? I czy faktycznie już nadeszła?
więcej
SzczegółyWiosna
"Wiosna" jest o małych wyborach, które zmieniają albo mogły zmienić nasze życie, o ścieżkach, którymi mogliśmy kroczyć i oglądając "Wiosnę" widzowie będą musieli wybrać sami, którą ścieżką pójdą.
Pamięć to niezwykły akt kreacji i w dodatku ciągle się zmienia. Ludzie zupełnie inaczej pamiętają to samo zdarzenie. Często nie wiemy, czy coś się naprawdę zdarzyło, czy to wymyśliliśmy. Fascynujące jest to pomieszkanie fikcji z rzeczywistością: co sam przeżyłem, a co mi opowiedziano?
Wykorzystująca Wujaszka Wanię Czechowa jako inspirację do stworzenia nowej historii, opartej na biografiach aktorów i ich doświadczeniach osobistych, Wiosna może być czytana jako dwie równoległe sztuki, dziejące się w tym samym miejscu. Jedna z nich śledzi drogę postaci po podjęciu przez nią decydującego życiowego wyboru, druga przedstawia drogę dla wyboru alternatywnego. Jak wyglądałyby chwile, które mogliśmy przeżyć, ale których nie przeżyliśmy? Czy sztuka może pokazać zarówno życie, jak i te niezaistniałe momenty?
więcej
SzczegółyWiśniowy sad
„Raniewska mnie boli. Nie ma zgody na to, co było, nie oswaja cierpienia, nie tęskni za utraconym czasem, ucieka przed bólem, nie czeka na nowe, nie chce zmian, nie rozumie siebie ani świata.
Wiśniowy sad to komedia o dramatycznym uciekaniu przed życiem. Nikt tu nie potrafi wziąć odpowiedzialności za swój los. Utrwalają fikcję, odklejają się od realu, karmią iluzją. Zawsze idzie jakieś »nowe«, a odchodzi »stare«. Czechow opisuje, jak bardzo się tego faktu boimy. Jacy śmieszni jesteśmy w tej bezradności wobec zmian i tragiczni w niezrozumieniu ich konieczności”.
Agnieszka Glińska
więcej
SzczegółyDwoje biednych Rumunów mówiących po polsku
Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku to krótki, pełen humoru i niekończących się gagów dramat.
Dwoje przesympatycznych bohaterów pod wpływem niejasnego impulsu udaje się w niezamierzoną frenetyczną podróż życia po Polsce, pełną śmiesznych przygód, które stopniowo przestają być tak aż śmieszne, a wręcz przeciwnie, całkowicie nieśmieszne, a wręcz straszne. Widz musi się liczyć z tym, że jest to sztuka nie aż tak wesoła, jak może się wydawać, jej bohaterowie nie reprezentują pozytywnych postaw społecznych i psychologicznych, a ta podróż wcale nie musi okazać się podróżą życia, a wręcz przeciwnie.
więcej
SzczegółyJak zostałam wiedźmą
Co się dzieje w głowie małej dziewczynki, kiedy nie może zasnąć? Nagle w jej pokoju pojawia się głodna wiedźma, która latami wędruje po świecie i szuka niegrzecznych dzieci, by ugotować z nich pożywną zupę.
Rozpoczynają się wspólne tarapaty, czary i magiczne zaklęcia. Pojawia się cały kalejdoskop bohaterów: sępy, inna wiedźma i ożywiony czarodziejsko drewniany konik. Poemat Doroty Masłowskiej jest fascynującą i pełną współczesnych znaczeń bajką dla młodych widzów, a jednocześnie metaforyczną opowieścią o więzi między matką a córką.
więcej
Szczegóły