Magdalena Sildatk
15 oddanych głosów
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Ściany
W sierpniu zeszłego roku ogłosiliśmy konkurs dramaturgiczny dla młodych autorek i autorów w ramach polsko-ukraińskiego projektu „Współdzielimy przestrzeń”. Zależało nam na usłyszeniu głosów dzisiejszych nastolatek i nastolatków, podjęcie z nimi rozmowy o tym, co dla nich ważne, z ich perspektywy. Bezapelacyjnym zwycięzcą został Ostap Junko, autor „Ścian”, a jury, któremu przewodniczyła Agnieszka Lubomira Piotrowska rekomendowało tekst do realizacji, podkreślając jego wysoką wartość edukacyjną, potencjał teatralny i waloryliterackie. Premiera spektaklu ŚCIANY w reżyserii Uli Kijak na podstawie zwycięskiego tekstu Ostapa Junko w konkursie dramaturgicznym „Współdzielimy przestrzeń”,odbyła się 27 stycznia 2023.
Kiedy masz naście lat i twój świat pęka - masz poważne problemy ze zdrowiem, albo przenosisz się do innego kraju, albo wybucha wojna. Albo wszystko naraz. Kim jesteś przedtem - kim jesteś potem? Czy definiuje cię to, gdzie jesteś, czy to, skąd jesteś? Masz ze sobą plecak, metalowego słonia i zdecydowanie za dużo pytań. Jak się czujesz? I które z tych uczuć możesz otwarcie wyrazić?
tekst: Ostap Junko
reżyseria : Ula Kijak
występuje: Magdalena Sildatk
scenografia, kostiumy: Wisła Nicieja
Ostap Junko – młody aktywista, działacz społeczny, który ma już na swoim koncie debiut teatralny. Zagrał m.in. w spektaklu „Autokorekta” w reż. Jakuba Skrzywanka w TR Warszawa. Zeszłoroczny maturzysta, pochodzi z Ukrainy, ale urodził się w Warszawie. Obecnie przebywa w Polsce, gdzie działa na rzecz Ukrainy, założył z przyjaciółmi Ukraiński Telegraf.
Ula Kijak – reżyserka, aktywistka; dra sztuki w dziedzinie sztuk teatralnych; edukatorka i propagatorka twórczości bez przemocy oraz niehierarchicznych metod kreatywności zespołowej; reżyseruje spektakle i wydarzenia interdyscyplinarne; tworzyła filmy dokumentalne, reportaże, słuchowiska teatralne, teledyski oraz serial internetowy; prowadzi działania społeczne i emancypacyjne, a także artystyczne projekty partycypacyjne; wiceprzewodnicząca Zarządu Związku Zawodowego Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych.
Magdalena Sildatk – magistra sztuki, absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej na kierunku aktorstwo. Dziewczyna z Kaszub. Jej nazwisko pochodzi od niemieckiego słowa „der Soldat” - żołnierz. W swoim repertuarze posiada wiele kaszubskich piosenek, chętnie tańczy też kosedera. Jej miłością są konie, jeździectwo naturalne i ochrona środowiska. Obroniła licencjat z Wiedzy o Filmie i Kulturze Audiowizualnej na Uniwersytecie Gdańskim, choć przyznaje, że serce ma po drugiej stronie kamery. Ma już w swoim dorobku ważne doświadczenia teatralne, grała Julię w „Romeo i Julii” w reż. Marzeny Nieczui-Urbańskiej w Teatrze w Oknie i Teatrze Szekspirowskim w Gdańsku, zagrała również w dyplomach w reżyserii Marcina Hycnara („Stramer”) oraz Adama Nalepy („Antygona.Edyp”), a w 2021 roku w „Klubie” w reż. Weroniki Szczawińskiej w koprodukcji Teatru Collegium Nobilium i Teatru Rozmaitości. Wzięła również udział w performensie Katarzyny Kozyry „Fressen” w Teatrze Powszechnym. W 2022 ukończyła dwumiesięczny kurs „Clowning and physical comedy” w Teaterhögskolan w Malmö.
СТІНИ -"CszW"
У серпні минулого року ми оголосили драматургічний конкурс для молодих авторів у рамках польсько-українського проєкту "Спільний простір". Ми хотіли почути сучасних підлітків, поговорити з ними на теми, котрі, на їхню думку, важливі. Беззаперечним переможцем став автор тексту "Стіни" Остап Юнко, а журі під головуванням Аґнєшки Любомири Піотровської рекомендували п'єсу до постановки, підкресливши її високу виховну цінність, театральний потенціал та літературну якість.
СТІНИ, реж. Ула Кіяк / В "CszW"
монодрам "Стіни" режисерки Ули Кіяк за сценарієм переможця драматургічного конкурсу "Спільний прості" Остапа Юнка.
Коли ти підліток і твій світ руйнується: у тебе серйозні проблеми зі здоров'ям, або ти переїжджаєш до іншої країни, або починається війна. Або ж усе відразу. Хто ти до цього і - хто ти після? Чи тебе ідентифікує те, де ти зараз, чи те, звідки ти родом? У тебе з собою рюкзак, металевий слон і занадто багато запитань. Як почуваєшся? А які з цих почуттів ти можеш відверто висловити?
сценарій: Остап Юнко
режисер: Ула Кіяк
виступає: Маґдалена Сілдатк
сценографія, костюми: Вісла Нічея
Остап Юнко - молодий активіст та громадський діяч, у творчому доробку якого вже є театральний дебют. Грав, зокрема, у виставі "Автокоректа" режисера Якуба Скшиванека у ТР Варшава ("Teatr Rozmaitości"). Тогорічний випускник середньої школи, українець, що народився у Варшаві. Наразі проживає у Польщі, де активно допомагає Україні та разом з друзями заснував "Український телеграф".
Ула Кіяк - режисерка, активістка; докторка мистецтвознавства в галузі театрального мистецтва; освітянка та популяризаторка ненасильницької творчості та неієрархічних методів колективної творчості; режисерка перформансів та міждисциплінарних заходів; авторка документальних фільмів, репортажів, радіоп'єс, музичних кліпів та веб-серіалу; проводить соціальну та емансипаційну діяльність, а також мистецькі партисипативні проєкти; віцеголова правління Професійної Асоціації Гільдії Польських Режисерок та Режисерів.
Маґдалена Сільдатк – магістриня мистецтвознавства, яка закінчила Варшавську театральну академію за спеціальністю акторська майстерність. Дівчина родом з Кашубії. Її прізвище походить від німецького слова "der Soldat" - солдат. У її репертуарі багато кашубських пісень, вона також полюбляє танцювати коседер. Обожнює коней, природну верхову їзду, а також захисниця навколишнього середовища.
Здобула ступінь бакалавра у галузі фільмознавства та аудіовізуальної культури у Ґданському університеті, хоча зізнається, що її серце знаходиться по той бік камери. Важливим театральним досвідом є роль Джульєтти у виставі "Ромео і Джульєтта" режисера Маржени Нєчуй-Урбанської в Театрі у Вікні та Шекспірівському театрі в Ґданську, а також дівчина мала ролі в дипломних роботах режисерів Марціна Гічнара ("Страмер") та Адама Налепи ("Антігона. Едіп"), а у 2021 році - у виставі "Клуб" режисерки Вероніки Щавінської, що посавлена у копродукції театру Collegium Nobilium та Театру"Rozmaitości". Також грала у виставі Катажини Козири "Fressen" у Театрі "Powszechny". У 2022 році закінчила двомісячний курс „Clowning and physical comedy” в Teaterhögskolan в Мальме.
więcej
SzczegółyKlub
„To jest taki klub
Po szwedzku „klubben”
To ważne, że po szwedzku
Bo przypominam, że jesteśmy w Sztokholmie
Czyli w Szwecji
W bardzo szwedzkiej Szwecji
To ważne, wiecie państwo, że w ogóle nie jesteśmy w Polsce” – mówią bohaterki spektaklu „Klub”.
Ta oparta na reportażu Matilday Voss Gustavsson opowieść, która nie dzieje się w Polsce, i nie rozgrywa się w środowisku teatralnym, i nie ma nic wspólnego ze szkołą teatralną, stała się z inicjatywy aktorek, studentek dyplomowego roku Akademii Teatralnej, punktem wyjścia do pracy nad spektaklem. Julia Biesiada, Julia Borkowska, Maria Kozłowska, Katarzyna Lis, Adrianna Malecka, Magdalena Sildatk, Bernadetta Statkiewicz, Monika Szufladowicz, Helena Urbańska, Emilia Walus zaprosiły do współpracy reżyserkę Weroniką Szczawińską.
Wraz z innymi współtwórczyniami – Dobrawą Borkałą, Martą Szlasą-Rokicką, Martą Szypulską, Teoniki Rożynek – zapraszają widzów, aby dołączyli do klubu: elitarnego miejsca, w którym każdy zawsze chciał się znaleźć; w którym oddycha się sztuką, a życie to nieustający wernisaż – zakłócany jedynie przez okazjonalnie rozsiewane plotki.
Innowacyjny model pracy w ramach „Klubu” polega na zniesieniu hierarchii uczeń-mistrz i aktor-reżyser na rzecz równościowej współpracy wszystkich twórczyń, przy jednoczesnym podziale ról ze względu na stopień odpowiedzialności za proces kształcenia i dynamikę procesów grupowych. Celem pracy nad przedstawieniem jest uwzględnienie potrzeb studentek i demokratyzacja procesu pracy nad spektaklem. Istotny, o ile nie kluczowy, aspekt pracy nad “Klubem” dotyczy również podstawy do stworzenia spektaklu: oddolnej inicjatywy studentek, zdiagnozowania problemów związanych z wykluczeniami i wreszcie współpracy studentek z rzeczniczką praw studenckich oraz władzami uczelni, a następnie wspólnym wypracowaniem rozwiązań problemu i próbą ich praktycznego wdrożenia, czego rezultatem jest premiera „Klubu”.
UWAGA: Spektakl zawiera sceny opisów przemocy seksualnej i jest przeznaczony dla widzów powyżej 16 roku życia.
Scenariusz na podstawie książki Matildy Voss Gustavsson „Klubben” w tłumaczeniu Justyny Czechowskiej
więcej
SzczegółyAntygona. Edyp
Od 29 września 2021 r. na spektakle będą wpuszczane tylko osoby z certyfikatem szczepień przeciw COVID-19 lub posiadające aktualny wynik testu RT-PCR, czy też antygenowego. Więcej informacji na stronie http://tcn.at.edu.pl/bilety/
Edyp zajmuje miejsce na tronie po poprzednim władcy Teb – Lajosie. Ma po swojej stronie wdzięcznych mieszkańców oraz swoją żonę Jokastę, jej brata Kreona i dzieci – Antygonę, Ismenę, Polinika i Eteoklesa. Spokój jednak nigdy nie trwa wiecznie. Na miasto spada fala nieszczęść. W powietrzu unosi się śmiercionośny wirus, na ludzi zewsząd spadają ciosy, wszyscy boją się o swoją przyszłość i domagają ratunku od rządzących. Edyp – do tej pory pewny siebie, silny człowiek sukcesu, zaczyna słabnąć. Wyrocznia w Delfach – siła potężniejsza niż władza doczesna przypomina o dawnej zbrodni. Sytuację ostatecznie komplikuje wróżbita Terezjasz. Jego niepomyślne przepowiednie budzą w rodzinie królewskiej wielkie namiętności, a nade wszystko żądzę władzy.
Adam Nalepa ze studentami IV roku Akademii Teatralnej stworzył trzymający w napięciu thriller polityczny, pełen zwrotów akcji i prawd o nas, w którym kompleksy, ambicje, chciwość i bezwzględność, tak samo jak 2,5 tys. lat temu, również dzisiaj, zmieniają najszlachetniejszych utopistów w cynicznych polityków.
Spektakl dyplomowy studentów IV roku
kierunku aktorstwo
W spektaklu wykonywany jest utwór „Żwir” (muzyka: Maria Peszek, Michał „Fox” Król, tekst: Maria Peszek), a także Song „Cobalt 27“ music by Oliver Lieb / Parquet Recordings.
więcej
SzczegółyStramer
Spektakl na podstawie powieści Mikołaja Łozińskiego, laureata „Paszportu Polityki”, uznanej za najlepszą książkę roku 2019 przez magazyn „Książki” i nominowanej do Nagrody Literackiej Nike 2020.
Stramerowie: Rywka, Nathan i szóstka ich dzieci wiodą w mieszkaniu przy Goldhammera 20 skromne i zupełnie zwyczajne życie. Rywka marzy o podróży nad morze. Nathan wciąż ma nadzieję na wielki biznes i sukces, o którym będzie głośno nawet za oceanem, gdzie mieszka jego brat Ben. Rudek, Rena, Salek, Hesio, Nusek i Wela niczym nie różnią się od swoich polskich kolegów – przeżywają pierwsze miłości, kłócą z rodzeństwem, spędzają popołudnia w parku Strzeleckim, marząc o wyrwaniu się z prowincjonalnego Tarnowa, nie mówią w jidysz i nie chodzą do synagogi. Gdzieś w tle ich codziennych problemów dzieje się wielka historia, ścierają ideologie, ale Stramerowie żyją jakby poza czasem, odmierzając lata kolejnymi przyjazdami Węgra, który zawsze przed Bożym Narodzeniem sprzedaje gorące kasztany na Placu Sobieskiego. I chociaż nad Polskę i Europę nadciągają czarne chmury antysemityzmu, oni bardzo długo zdają się nie dostrzegać w otaczającym ich świecie niepokojących sygnałów. Najgorsze wkrada się do ich życia powoli i niepostrzeżenie.
„Stramer” to pełna czułości i humoru, zaskakująco współczesna i uniwersalna, opowieść o rodzinie i świecie, którego już nie ma, który zniknął bezpowrotnie. Jedyne co możemy zrobić, to o nim opowiadać. Ku przestrodze.
więcej
Szczegóły