Aktor TR Warszawa. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (obecnie Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie). Debiutował w 1997 r. rolą Wojtka Chrońca Sobuścyna w spektaklu „Śleboda” w reż. Waldemara Śmigasiewicza w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Po studiach w latach 1997-2001 związany był z Teatrem Rozmaitości (obecnie TR Warszawa), gdzie zagrał w “Testamencie Psa” w reż. Piotra Cieplaka (1997), “Dogu” w reż. Bożeny Suchockiej-Kozakiewicz (1998), “Skórze Węża” w reż. Piotra Cieplaka (1998), “Słowach Bożych” w reż. Piotra Tomaszuka (1998) oraz “Hamlecie” w reż. Krzysztofa Warlikowskiego (1999). W latach 2001-2010 był członkiem zespołu Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera, gdzie zagrał m.in. w spektaklach: „Król Lear” (2005) oraz „Słomkowy kapelusz” (2001) w reż. Piotra Cieplaka; „Kształt rzeczy” (2002) i „Białe małżeństwo” (2003) w reż. Grzegorza Wiśniewskiego, „Powrót na pustynię” w reż. Anny Augustynowicz (2004), „Pornografia” (2008) i „Kieszonkowy atlas kobiet” (2009) w reż. Waldemara Śmigasiewicza. Gościnnie występował w warszawskim Teatrze Ateneum, Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego, Teatrze Wierszalin w Supraślu oraz TR Warszawa. Od 2010 roku ponownie jest członkiem zespołu TR. W TR Warszawa stworzył role w takich spektaklach jak: “Między nami dobrze jest” w reż. Grzegorza Jarzyny (koprod. TR Warszawa i Schaubühne am Lehniner Platz, 2009), “Solaris. Raport” w reż. Natalii Korczakowskiej (2009), “Wiarołomni” w reż. Artura Urbańskiego (2010), “Nosferatu” w reż. Grzegorza Jarzyny (2011), “Nietoperz” w reż. Kornéla Mundruczó (2012), “Druga kobieta” w reż. Grzegorza Jarzyny (2014), “Ewelina płacze” (2015) i “Fantazja” (2017) w reż. Anny Karasińskiej, “Jezioro” w reż. Yany Ross (2016) oraz “Inni ludzie” w reż. Grzegorza Jarzyny (2019). Stworzył wiele ważnych ról w Teatrze Telewizji, współpracując m.in z takimi reżyserami i reżyserkami jak: Zbigniew Zapasiewicz (“Horsztyński”, 1996), Jan Englert (“Dziady”, 1997; “Adwokat i róże”, 2004), Izabella Cywińska (“Merylin Mongoł”, 2002), Magdalena Łazarkiewicz (“Courage mojej matki”, 2002; “Przypadek Klary”, 2003), Waldemar Krzystek (“Transfer”, 2002), Krystyna Janda (“Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca”, 2003), Łukasz Barczyk (“51 minut”, 2003), Maria Zmarz-Koczanowicz („Pamiętnik z powstania warszawskiego”, 2004), Piotr Łazarkiewicz (“Fotoplastikon”, 2005), Marcin Wrona (“Kolekcja” 2006), Jan Komasa (“Golgota wrocławska”, 2008), Bodo Kox (“Amazonia”, 2015) Krzysztof Czeczot (“Miss HIV”, 2015), Krzysztof Lang (“Marszałek”, 2017). Wystąpił także w ponad 80. spektaklach Teatru Polskiego Radia. Stworzył kilkadziesiąt ról w produkcjach filmowych takich jak m.in.: “Chopin. Pragnienie miłości” w reż. Jerzego Antczaka (2002), „Popiełuszko. Wolność jest w nas” w reż. Rafała Wieczyńskiego (2009), „Rewers” w reż. Borysa Lankosza (2009), “Miłość” w reż. Sławomira Fabickiego (2012), “Wałęsa. Człowiek z nadziei” w reż. Andrzeja Wajdy (2013), “Pod mocnym aniołem” (2014) i “Drogówka” (2013) w reż. Wojciecha Smarzowskiego, “Między nami dobrze jest” w reż. Grzegorza Jarzyny (2014), “Fotograf’ w reż. Waldemara Krzystka (2014), “Demon” (2015) i “Chrzest” (2010) w reż. Marcina Wrony, “Czerwony pająk w reż. Marcina Koszałki (2015), “Chemia” w reż. Bartosza Prokopowicza (2015), “Body/ciało” w reż. Małgorzaty Szumowskiej (2015), “Basen” w reż. Krzysztofa Pawłowskiego (2015), “Sługi boże” w reż. Mariusza Gawrysia (2016), “Najlepszy” w reż. Łukasza Palkowskiego (2017), “Dwie korony’ w reż. Michała Kondrata (2017), “Zimna wojna” w reż. Pawła Pawlikowskiego (2018), “Kamerdyner” w reż. Filipa Bajona (2018), “Kurier” w reż. Władysława Pasikowskiego (2019) oraz wielu serialach, takich jak m.in. “Boża podszewka. Część druga” w reż. Izabelli Cywińskiej (2005), “Krew z krwi” w reż. Jana Komasy i Kasi Adamik (2015), “Pakt” w reż. Leszka Dawida (2016), czy “Diagnoza” w reż. Xawerego Żuławskiego, Łukasza Palkowskiego, Michała Otłowskiego, Macieja Bochniaka, Barbary Frąckiewicz i Łukasza Kośmickiego (2018). Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. nagrody 3. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu oraz Feliksa Warszawskiego za najlepszą drugoplanową rolę męską w „Kształcie rzeczy” (2003), nagrodę 3. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy za rolę w „Powrocie na pustynię” (2004), Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza (2005) za role w „Słomkowym kapeluszu” i w „Pamiętniku z Powstania Warszawskiego”, nagrodę w konkursie radiowym 5. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie za rolę w spektaklu „Matka i Lampart” oraz Grand Prix tego festiwalu za rolę w „Pamiętniku z Powstania Warszawskiego” (2005), Nagrodę im. Stefana Treugutta (2005), Grand Prix 9. Festiwalu Teatru PR i Teatru TVP „Dwa teatry” za rolę w spektaklu „Golgota wrocławska”, nagrodę 16. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za rolę w spektaklu „Między nami dobrze jest” (2010), Grand Prix za kreację aktorską w przedstawieniu „Nietoperz” na 53. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, nagrodę za rolę w słuchowisku „Andy” na 14. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie (2014), nagrodę “Klaps” za najlepszą drugoplanową kreację aktorską na 1. Zielonogórskim Festiwalu Filmu i Teatru; nagrodę „Orła” Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za najlepszą drugoplanową rolę męską w filmie „Chrzest”. Adam Woronowicz, wraz z Rafałem Maćkowiakiem, Marią Maj, Eweliną Pankowską Kalisz otrzymał także Nagrodę Aktorską Kaliskich Spotkań Teatralnych 2016 za zbiorową kreację aktorską w spektaklu „Ewelina płacze”.