Jest rok 1601. Włoski zespół komedii dell’arte stacjonuje na przedmieściach Londynu, przyniesiony tam raczej wiatrem przymusu niż chęci. Pomimo starań nie udaje się im zdobyć widzów. Co więcej – część trupy zniechęcona niepowodzeniami rejteruje i przechodzi do angielskich zespołów, zabierając ze sobą resztę pieniędzy. Wśród pozostałej garstki wzbierają emocje spotęgowane tajemnicą, którą nosi w sobie szef trupy – Zan Tempesta. Włoscy komedianci rzucają wszystko na jedną szalę, postanawiając stworzyć taki spektakl, który spodoba się londyńskiej publiczności. Próbują zatem wykorzystać to, co obecnie najlepiej odpowiada jej gustom, czyli wątki charakterystyczne dla sztuk Szekspira. Trupa KOMEDIANTY, inaczej niż zazwyczaj, proponuje opowieść o artystach – ubraną wprawdzie w kostium historyczny, ale niezmiennie aktualną. Wszak artyści wciąż borykają się z tymi samymi problemami – czy to natury finansowej, czy też krytyki ze strony znawców tematu. Ważnym elementem tej historii będzie także kwestia kobiety-aktorki. Komedia dell’arte jako pierwsza wprowadziła aktorki na scenę, a ich obecność wzbudzała wiele emocji – od zachwytu po agresję.