Lutnie cieszyły się w Europie doby renesansu i baroku ogromną popularnością i uznaniem. Ich dźwięki rozbrzmiewały w królewskich pałacach, komnatach książęcych oraz domach szlachty i mieszczan, którzy byli świadomi, iż nic tak nie dodaje splendoru jak znakomita muzyka, nic nie bawi szanownych gości lepiej niż pełne temperamentu tańce. Nadwornym lutnistą króla polskiego, jednocześnie elektora saksońskiego, Augusta Mocnego był najsłynniejszy lutnista XVIII wieku – Silvius Leopold Weiss (który uczył się gry na tym instrumencie od ojca). Taką samą funkcję pełnili w XVII wieku Reusnerowie ojciec i syn (obaj noszący imię Esaias) u Piastów książąt Śląskich. Dzieła tych lutnistów leżą w centrum moich zainteresowań, a żywy odbiór ze strony publiczności świadczy, iż ta „muzyka dawna” wciąż przemawia swoją ekspresyjnością i że słuszny jest jej triumfalny powrót do współczesnego życia koncertowego. Anna Wiktoria Swoboda Program EsaiasReusner (1636–1679) Suita F-dur, Allemanda, Courant, Sarabanda, Gavotte, Gigue Jacques Gallot (ok. 1625 – ok. 1695) Prelude, LesCastagnettes EsaiasReusner Suita a-moll, Allemande, Courant, Sarabanda, Gigue Silvius Leopold Weiss (1687–1750) Suita A-dur, Allemande, Courante, Bouree, Sarabande, Menuet, Ciacona Ważne informacje Widzowie, którzy wykupią bilet z miejscem leżącym, proszeni są o przyniesienie własnej maty.