Wiek XIX to ostatnie stulecie budowy zamków w Europie. Nie służyły one już do obrony, ale były scenografią opowieści o historii rodów arystokratycznych. W ten sposób chciały one dowieść prawa do rządzenia państwami, które rodziły się w ramach doktryny nowoczesnej Europy. Intensywny rozwój produkcji przemysłowej, rewolucyjne zmiany społeczne wieku pary i żelaza były paradoksalnym kontekstem powstawania zaskakujących projektów monarszych. Ludwik II Bawarski, zasiadając na tronie, miał 18 lat. Chłopięce marzenia postanowił zrealizować budując prawie w tym samym czasie trzy nowe rezydencje królewskie: Neuschwanschtein, Linderhoff i Herrenchiemsee. Pytanie o inną niż „szaleństwo” genezę tych obiektów będzie przedmiotem rozważań podczas ostatniego z wykładów w cyklu „Pałace i wille Europy”. Zapraszamy.