Barok jako zjawisko kulturowe i artystyczne XVII-wiecznej Europy w każdym z języków oznaczał co innego. Fenomen barokowości ma więc swoje źródło w różnorodności - nie tylko terminologicznej, ale też geograficznej. Jest to w końcu pierwszy styl, który wyeksportowano z Europy za ocean. Jako pierwszy przybrał też rozmiary totalne. Ogarnął malarstwo, rzeźbę, architekturę, literaturę, muzykę (operę) i modę i nie pozostawił nikogo obojętnym. Każdy bowiem ma jakiś stosunek wobec przesytu, nadmiaru, przerysowania, akceptuje lub odrzuca luksus, który jest kwintesencją barokowości. Wychodząc od wybranych rzeczy-obiektów i artefaktów, przyjrzymy się wybranym artystycznym fenomenom stylistycznym. Jest to wędrówka od przejawów baroku i neobaroku, ich przeniesień amerykańskich, do mody (Versace, Dolce Gabbana) oraz rozumienia tożsamości artystycznej, znaczenia kampu, kiczu i idei queerowych. A wszystko w porządku długiego trwania stylu barokowego i jego rekonstrukcji. Bądźcie z nami!