Cztery wybitne osobowości związane z poznańskim zespołem baletowym, cztery różnorodne prace choreograficzne powstałe w odmiennych czasach, jedna postać: Conrad Drzewiecki, bez którego współczesny taniec polski by nie istniał. Wymienionych twórców łączy nić subtelnych powiązań. Drzewiecki stworzył silny poznański zespół, oryginalny i rozpoznawalny nie tylko w kraju, który dał podwaliny pod Polski Teatr Tańca. Emil Wesołowski, uczeń i następca Drzewieckiego, był nie tylko szefem poznańskiego baletu, ale i na początku XXI wieku dyrektorem artystycznym poznańskiej Opery, schedę po nim przejął Jacek Przybyłowicz, z każdym rokiem ugruntowujący swoją pozycję we światowej choreografii i refleksji nad sztuką tańca i na koniec najmłodszy z nich – Robert Bondara, obecny kierownik poznańskiego zespołu, który swe pierwsze istotne taneczne doświadczenia zdobywał w choreografiach autorstwa Drzewieckiego i Wesołowskiego, a sam jest teraz jednym z najbardziej liczących się choreografów młodego pokolenia. Cztery utwory, cztery nazwiska, cztery choreograficzne języki – podróż przez historię poznańskiego zespołu baletowego. W spektaklu wykorzystano muzykę z nagrania dokonanego 25 i 26 lutego 2021 roku przez orkiestrę Teatru Wielkiego w Poznaniu pod batutą Jerzego Wołosiuka.