Adaptacja powieści Szolema Alejchema opowiada o losach żydowskiej rodziny, wygnanej przez carskich oficerów ze wsi Anatewka. Głównym bohaterem jest biedny mleczarz Tewje, który marzył o bogactwie i targował się z Bogiem. Wrocławska inscenizacja tego najsłynniejszego musicalu świata jest tradycyjna, bliska broadwayowskiemu pierwowzorowi – zachowuje to, co w tym dziele jest najważniejsze, dodając to, czego widz oczekuje. W odtworzonej z pietyzmem i utrzymanej w chagallowskim nastroju Anatewce, bohaterem jest zbiorowość. Reżyser wskrzesza świat, którego już nie ma, zmieciona przez historię żydowska wioske z początku XX w. Atutem spektaklu jest monumentalna dekoracja, dwustuosobowy zespół wykonawców, efektowne tańce (szczególnie piękna scena wesela), orkiestra, która porzuca operowy patos, i przełamanie konwencji przez uteatralnienie scen dialogowych. Zobaczymy przedstawienie całkiem niebłahe, dające rozrywkę, ale i zmuszające do refleksji.