„Nie wierzę w silne charaktery zmieniające świat” – mówi Petr Zelenka i pewnie dlatego jego bohaterowie są tak ujmująco nieporadni, uwikłani w absurdalne sytuacje, dziwactwa, natręctwa i fobie. Autor przygląda się im bez patosu, pozostając wiernym tradycji mądrego czeskiego humoru spod znaku Hrabala i Havla. „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” pełne są zabawnych epizodów i niebanalnych postaci, które, z pozoru groteskowe, w rzeczywistości są samotnymi, desperacko pragnącymi miłości ludźmi. Zaangażowani w dziwne związki emocjonalne, nieustannie zmagają się z brakiem zrozumienia, za wszelką cenę próbują przetrwać w rzeczywistości niezrealizowanych pragnień i kalekich relacji. Nie potrafią ocenić czy szaleństwo tkwi w nich czy w otaczającym ich świecie. A może jedyne rozwiązanie, które pozwoliłoby wyrwać się z beznadziei codzienności, to zwyczajnie „wysłać siebie, gdzieś daleko zapakowanego w paczce, jako przesyłkę pocztową”?