„Mimoza” Ewy Kaczmarek zabiera nas w świat wspomnień i Warszawy z czasów wojny. Kanwą scenariusza stały się zapiski babci, która brała kiedyś udział w powstaniu. Zapraszamy na tę intymną i pełną wzruszeń podróż w przeszłość. Wszystko, co da się opisać w liczbach jest do zastąpienia – ale nie wyblakła rodzinna fotografia, nie lalka z dzieciństwa, nie odręcznie spisane wspomnienie – one absorbują nasze emocje i ciepło. Jesteśmy za nie odpowiedzialni. Punktem wyjścia tej teatralnej opowieści jest poruszający zbiór wspomnień uczestniczki powstania warszawskiego — Stanisławy Domagalskiej, pseudonim Mimoza — zachowanych w piwnicy rodzinnego domu. Malowane wspomnieniami babci obrazy ujawniają rys wnikliwej obserwatorki, która unikając ocen, rejestruje wojenny świat w najdrobniejszych detalach. Układają się też przy okazji w osobistą, kobiecą narrację, subtelną niczym kwiat, który stał się jej pseudonimem. Scenariusz, reżyseria, wykonanie: Ewa Kaczmarek (Domagalska) Muzyka: Adam Brzozowski Kostiumy: Idalia Mantas Scenografia: Piotr Kamiński Światło: Maciej Dużyński Dźwięk: Stanisław Blok Opieka artystyczna: Helena Romanova Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.