Boicie się czasem?

Wiadomo, że tak. Każdy się czasem czegoś boi. Samotności, Złego Wilka, Potworów z Szafy, burzy…

Nasze Zajączki boją się Strasznej Ciemności. Bardzo się boją. Ale się nie poddają, bo to są dwie różne sprawy - bać się i poddać się lękom. Dzielnie szukają własnych sposobów na oswojenie tego lęku przed ciemnością. 

A my towarzyszymy im w tym zadaniu, a przy okazji oglądamy wspaniały spektakl o przyjaźni i o tym, że czasem każdy czuje się trochę samotny i potrzebuje przytulenia. 

Ideą twórców było znalezienie takiego języka teatru, który równocześnie byłby dostępny dla dzieci słyszących i niesłyszących. Historia Zajączków opowiedziana jest z wykorzystaniem Polskiego Języka Migowego, wspaniałych form plastycznych i eksperymentów dźwiękowych.

“To taki spektakl, który daje widzom to co najważniejsze. Magię teatru. A do tego możliwość pobycia razem w przyjaznej, bardzo bezpiecznej atmosferze. Bo nawet ciemność, kiedy jesteśmy razem, staje się jakby mniej straszna. A świat przyjaźniejszy. Dobrze jest, jeśli teatr przyczynia się do tego, jak na tenże świat spoglądamy. A ten spektakl sprawia, że jest to spojrzenie wyjątkowe, integrujące i szczególne. A świat staje się na chwile takim miejscem w którym wszyscy możemy popuszczać zajączki. Wystarczy lusterko, plama światła i wiara w ludzi. I w to, że świat jest dobrym miejscem. Nawet kiedy zanurza się w ciemności. Bo ona znika, kiedy pojawia się światło.”

Urszula Śleszyńska

Kurier Poranny, 6 października 2025

Akademia Sztuk Teatralnych w Warszawie, filia w Białymstoku 

“Krótki kurs hodowcy słonecznych zajączków”