Płyta „Narkotyki” Jana Emila Młynarskiego jest zbiorem przedwojennych piosenek polskich, które lider odkrywał na przestrzeni lat przy okazji działalności w ramach zespołu Warszawskiego Combo Taneczne i podczas przygotowywania kilkuset audycji radiowych, w PR3 Polskiego Radia („Dancing, Salon, Ulica”) i w Radio Nowy Świat („Wesoła Warszawska Fala”). „Szukając melodii, badając życiorysy, historię, tradycję, fonografię czy dorobek poszczególnych artystów, tworzę tematyczne zbiory. Pierwsza była „Morfina” – piękne polskie tango, później walc pt. „Opium” i kiedy trafiłem na walc pt. „Kokaina” z 1938 roku, wiedziałem, że musze szukać kolejnych „narkotyków”. Poszukiwania nie trwały długo, wkrótce miałem zbiór 9-ciu nieznanych dziś utworów polskich z lat 30 XX wieku i postanowiłem przywrócić je do życia” – mówi Młynarski. Młynarski, który występuje też w roli producenta muzycznego, zaprosił do współpracy Piotra Wróbla – puzonistę, suzafonistę i aranżera, lidera zespołu instrumentów dętych blaszanych – Brass Federacja. Stare liryczne tanga i walce zabrzmiały w niespotykanym dotychczas ujęciu, bez instrumentów romantycznych. Są trąbki, puzony, waltornia, gitara rytmiczna oraz suzafon z towarzyszeniem perkusji w wykonaniu lidera. Aranżacji dokonał Piotr Wróbel według pomysłu Młynarskiego. Specjalny udział na płycie przypadł Ani Rusowicz, która przyjęła zaproszenie Młynarskiego do stworzenia duetu w jedynym frywolnym utworze pt. „Alkohol i miłość”. Aleksandra Waliszewska ofiarowała dwie prace na potrzeby stworzenia okładki „Narkotyków”.