Przedstawiamy najnowszy, długo wyczekiwany projekt Najlepszego Polskiego Wokalisty Jazzowego, niezmiennie od siedmiu lat docenianego jako nr 1 w rankingu czytelników Jazz Forum. On i trzech znakomitych instrumentalistów: Bogusław Kaczmar – fortepian, Michał Kapczuk – kontrabas i Szymon Madej – perkusja, zabierają słuchaczy w podróż do świata swingu, wzbogaconego elementami nowoczesnych stylów i technik, bawiąc się konwencjami i tworząc niepowtarzalny klimat. „Wojciech Myrczek jawi się jako wytrawny mag jazzowego śpiewu, pogodnej, swingowej wokalistyki zawieszonej gdzieś między elegancją Franka Sinatry a przebojowością Michaela Buble.” - Dionizy Piątkowski (jazz.pl) Ze sceny zabrzmią przepiękne, ponadczasowe standardy w nowych aranżacjach, m.in.: „Stolen Moments”, „A Child is Born”, „Blue Monk”. Obok utworów amerykańskich w programie znajduje się także kompozycja z repertuaru Piotra Szczepanika „Pójdę drogą w świat daleki”. „(…) Myrczek pełnymi garściami czerpie z tradycji swingu, z niebywałym feelingiem i wyczuciem (…), ale też z poczuciem humoru i dystansem do samego siebie (…). W swym śpiewie z równą swobodą posługuje się tekstem, jak i fantazyjnie improwizowanym scatem. Dzięki temu nienaganny styl i elegancja na „Celebrating The Journey", idą w parze z pierwiastkiem nieprzewidywalności i naturalną swobodą” - Robert Ratajczak (Jazz Forum) Wrodzony styl i elegancję muzyki jazzowej artyści uzupełniają rozsądną dawką dobrego humoru, otwierając publiczność na prawdziwy wachlarz emocji, pozostając jednocześnie przy lekkiej, nienachalnej konwencji koncertu. Całość spaja aksamitny głos – ostrzegamy – silnie uzależniający. „Celebrating The Journey” to jazzowy mainstream w najlepszym wydaniu. "(...) So yes, Myrczek is still a formidable vocalist, with a velvety voice and superb feel for the Swing.” - Adam Baruch (adambaruch.com) Tak o swoim albumie pisze sam artysta: „Z radością przedstawiam Państwu album „Celebrating the Journey”, na którego realizację przyszło mi poczekać kilka dobrych lat. Wiem, że wyczekiwała go także część słuchaczy, posiadających w swojej kolekcji płytę „Love Revisited”. Dlaczego tak długo? Co to za podróż? Na te pytania odpowie, być może, sama muzyka. Nie mogę jednak oprzeć się pokusie, aby zostawić Państwu kilka wskazówek. Przenieśmy się zatem do roku 2010. Wtedy światło dzienne ujrzał mój fonograficzny debiut zatytułowany „We’ll Be Together Again”. Pracowałem nad nim jeszcze jako student trzeciego roku, na wskroś przesiąknięty artystycznymi ideałami, pasją, nadzieją, ale też niepozbawiony obaw o to, jak moja muzyka zostanie odebrana. Jednocześnie przez cały czas towarzyszyło mi subtelne, ale silne i nieustępliwe przekonanie, by iść za wewnętrznym głosem, że będzie dobrze i prędzej czy później my – czyli ja i Państwo – będziemy znów razem za sprawą muzyki. Od wydania debiutanckiego krążka mija ponad jedenaście lat. Był to czas poszukiwań, niełatwych decyzji, nadziei i zawodów, porażek i sukcesów, zwątpienia i wiary. Czas podróży, niekiedy upływającej błogo na wygodnej kanapie limuzyny, a innym razem ciągnącej się w nieskończoność za kierownicą zardzewiałego kompaktu. Droga usłana niespodziankami, cennymi lekcjami, a przede wszystkim spotkaniami z wyjątkowymi ludźmi, którzy inspirowali mnie do tego, by poszukiwać piękna i do niego dążyć. Cieszę się z tej podróży. Chcę jednak zaznaczyć, że „Celebrating the Journey” nie jest jej podsumowaniem czy kresem. Jest jedynie przystankiem w miejscu dobrze znanym i bliskim, choć nieodwiedzanym przez lata. Wszystko wokół, tak znajome, choć postrzegane teraz inaczej... Miejsce pozostało takie samo. Zmienił się człowiek. Nie zmieniła się natomiast dawna wewnętrzna pewność – została jedynie utrwalona wiarą w to, że każda podróż ma swój sens i cel. Nie zawsze są one widoczne, ale kiedy znikają za mgłą, warto wierzyć, że niebawem ukażą się wraz ze świtem. Trzeba w to wierzyć. You Must Believe in Spring.”