Jednym z najpopularniejszych ostatnio w Polsce dramaturgiem jest izraelski pisarz o polskich korzeniach, Hanoch Levin. Jego bohaterowie to wrażliwcy, zmagający się z niespełnieniem, samotnością, strachem przed śmiercią, którzy potrafią jednocześnie wzbudzić śmiech i łzy. Groteskowi, a jednak sympatyczni, uwikłani w międzyludzkie zależności, tęskniący za miłością i życiem przez duże „Ż”. „Jakobi i Leidental” Levina jest jednym z tzw. „dramatów samotnych serc”. Dwaj przyjaciele w średnim wieku, spędzający od lat czas na piciu herbaty i grze w domino, przestają być przyjaciółmi, kiedy jeden z nich postanawia zacząć żyć pełnią życia. Porzuca więc przyjaciela, by związać się z przypadkowo spotkaną, niebanalną – jak się mu wydaje – kobietą… Jednak zerwana przyjaźń u progu wielkiej miłości nie oznacza wyzwolenia z kompleksów i zależności od drugiego człowieka. Dawna przyjaźń staje się ryzykowną grą. Komedia Levina jest dosadną i zabawną opowieścią o nieśmiertelnej nadziei na lepsze życie, której bohaterowie w liryczno-satyrycznych songach opowiadają o swoich tęsknotach.