1 listopada to wspaniała okazja, by spotkać się z rodziną. Ci, którzy wciąż żyją, gromadzą się, by wspólnie uczcić pamięć o tych, co już odeszli. Pochyleni nad grobami bliskich, zjednoczeni z cichej, subtelnej zadumie. Do czasu… Nagle matka niewinnie przebąknie „Ta to się wystroiła”, ojciec zacznie się kłócić z sąsiadem o nielegalne postawienie ławeczki, wujek Piotrek odpali małpkę, a syn siostry wykorzysta moment, by dla żartu schować się w czyjejś rodzinnej krypcie. I tak rok w rok. I nie wiedzieć czemu, soczewka rodzinnej troski skupi się niepostrzeżenie na tobie, wypalając kolejnymi pytaniami: Czemu nie dostałeś podwyżki? Gdybyś zarabiał więcej, może stać by nas było na znicze przy cemntarzu, a tak to w Biedronce musimy kupować, bo taniej. Kiedy wnuki? Kto na nasze groby będzie chodził, jak ty dzieci nie chcesz rodzić? Czemu częściej nas nie odwiedzasz, tylko od święta? Od sąsiadów się dowiesz, że ci matka zmarła! Do dołu w ziemi mnie wrzućcie. W worku na śmieci. Bo syn nie dopilnował… Ciężki grobbing? Zapraszamy, by odreagować z nami na spektaklu inspirowanym tym, jak (nie) przeżyliśmy kolejnego Dnia Wszystkich Świętych. Wasze historie rodzinne i cmentarne anegdoty posłużą nam jako punkt wyjściowy do zagrania serii improwizowanych scen. Taka komediowa pańska skórka na osłodę.