Nazwanie Earla Thomasa "piosenkarzem bluesowym" to trochę tak, jakby powiedzieć, że Coltrane był saksofonistą. Lub, jakby nazwać B.B. Kinga gitarzystą. Nie da się akuratnie opisać tej klasy artystów używając tak ograniczonego słownictwa. To artyści wymykający się kategoryzacji, ponieważ wychodzą poza ustalone ogólnie ramy. Dla reszty z nas instrument to kwestia stroików, strun, czy strun głosowych. Dla artystów tej klasy instrument jest przedłużeniem ich życia - namacalnym przejawem ich duszy. Earl Thomas ma imponujący instrument i wie jak zręcznie go używać. Ta umiejętność wokalna zrodziła się z czegoś więcej niż z klasycznego wykształcenia w college'u. Wywodzi się z przeszłości, z jego rodzinnych stron. Urodził się w amerykańskim stanie Tennessee w muzycznej rodzinie. Jego matka była śpiewaczką gospel, a ojciec, choć w sercu był bluesmanem, służył w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, aby utrzymać rodzinę. Jego rodzice zaszczepili i pielęgnowali w Earlu miłość do soulu, gospel i bluesa. Uczęszczając do międzynarodowych szkół jako nastolatek, miał również kontakt z rock & rollem. Wszystkie te wpływy można usłyszeć dziś w jego muzyce, ale jego muzyczne korzenie sięgają głębiej; sięgają pól bawełny Południa USA - tych samych, z których wywodzili się Muddy Waters, BB King, Ike Turner, James Brown i wielu innych.