Compagnie Didier Theron "Artemis in the mirror" „Artemis in the mirror” to radykalny utwór inspirowany boginią łowów. Radykalność polegająca na nagłym formalizmie w poszukiwaniu porzucenia i ekstazy. Spektakl z dwoma tancerkami które w czerni i bieli zderzają się z dźwiękami perkusji. Wszystko połączone i wplecione w skrupulatnie zbudowaną i pomysłową konstrukcję. Duet- potężna forma skupiająca się na wkładzie drugiej osoby. Podwójność, dwukrotne powtórzenie tego co jest warte dwa razy. Spektakl skupia się na najmniejszych formach choreograficznych- krokach- ułożonych tak by opowiadały wymianę zdań i ułożyły się w kompletny dialog. Postępująca rozmowa „w krokach" tworzy sobowtóra, który poprzez spotkanie z podmiotem prowadzi do kłopotów: podwaja i tworzy fuzję miłości i wywłaszczenia siebie samej. Artemis poluje na samą siebie. Ona - one – polują na swoją wolność szukając szczęścia i wytchnienia w labiryncie kroków, a my jesteśmy tych poszukiwań świadkami. "Artemis in the mirror" to gra następstw i obraz wrażliwych form- kalejdoskop i wielopłaszczyznowe lustro. Występują- Danae Rico & Mathilde Fillon Didier Theron- zainspirował się tańcem dzięki spotkaniom z Mercem Cunninghamem, Dominique Bagouet i Trishą Brown. Jego pierwsza praca „LES PARTISANS” otrzymuje Nagrodę choreografii w Awinionie. W 1993 roku wyrusza w pierwsze tournée po Japonii. W 1995 i 1996 roku wygrywa Villa Kujoyama Award w Kioto. W 2010 roku jego spektakl „HARAKIRI” zostaje nominowany do nagrody Roberta Helpmanna w Australii. Spektakl „Shanghai Bolero” powstaje w ramach Francuskiego Pawilonu na Shanghai World Expo 2010. Trzy lata później spektakl „GONFLES/Vehicules” zdobywa Grand Prix Międzynarodowego Triennale Sztuki Współczesnej w Setouchi w Japonii. W 2017 roku Theron otrzymuje pierwszą nagrodę za „SHANGHAI BOLERO” podczas Les Hommes Jerusalem Festival. W 2018 roku w koprodukcji z Teatrem Tańca Zawirowania tworzy spektakl „RESURRECTION”. Jego badania choreograficzne eksplorują pojęcie pisma, koncentrując się na języku ciała, odwołując się do kontrolowanych impulsów, surowych, ale i wyrafinowanych linii w kompozycji graficznej. Compagnie Irene K. "Niemandsland" "Niemandsland" ("No Man's land") Maska i spódnica stają się pretekstem, płeć jest konstruktem społecznym. Maska ​​jest symbolem dwoistości, tożsamości prawdziwej lub fałszywej, rzeczywistej lub wyimaginowanej. Sekretne i zamaskowane myśli, różnorodne formy „ja". Wykonawcy: Corentin Milosevic, Jessica Van Cauteren Compagnie Irene K. to zespół tańca współczesnego założony przez Irene Kalbusch. Zespół przyjął własny styl, który można przypisać współczesnemu teatrowi tańca nieopodal „Tanztheater”. Ich choreografie nie chcą być narracyjne, a przestrzeń otwiera się we wszystkich kierunkach, tworząc zawsze nowe konstelacje. Podstawą tych dzieł jest człowiek – jego pragnienia, lęki, wizje. Oprócz występów na scenie – także dla dzieci, zespół oferuje występy w przestrzeniach miejskich. Compagnie Irene K. regularnie organizuje projekty edukacyjne, twórcze i interdyscyplinarne. #festiwalzawirowania2024 Festiwal jest współfinansowany przez miasto stołeczne Warszawę. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.